«ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ»; «Αύριο κλείνει ένας μήνας από την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ. Από την 4η Οκτωβρίου, όμως, ο χρόνος, φαίνεται να παίζει παράξενα παιχνίδια (...) Πέρασαν τέσσερις εβδομάδες και ακόμη δεν γνωρίζουμε αν θα εφαρμοστεί η συμφωνία με την κινεζική COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να συμβιβάσει τις εύκολες, προεκλογικές υποσχέσεις με τις δύσκολες αποφάσεις της άσκησης εξουσίας (...) αιωρείται η εντύπωση ότι ο πρωθυπουργός παραμένει προσηλωμένος στις αντιπολιτευτικές του υποσχέσεις και όχι στους δύσκολους συμβιβασμούς της εξουσίας. Είναι σαν να τρέχει τόσο που η σκιά του δεν τον προλαβαίνει» (ο Ν. Κωνσταντάρας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΤΟΥΝΕΛ: «Η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει βιαίως το πρόγραμμα της απόσυρσης των ΙΧ υποδηλώνει μία και μόνη αλήθεια: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Κοινώς, το ταμείο του Δημοσίου είναι μείον και προφανώς δεν υπάρχουν περιθώρια για "πολυτελείς" πράξεις και αποφάσεις ακόμη και όταν είναι υπέρ του περιβάλλοντος. Οφείλουν κατόπιν αυτών να κατανοήσουν οι πάντες ότι εισήλθαμε τυπικώς και ουσιαστικώς στο μακρύ τούνελ της δημοσιονομικής εξυγίανσης και να προσαρμοσθούν αναλόγως» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ)

ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟΣ ΘΡΗΝΟΣ: «Μέσα σ' αυτό το κλίμα της αριστερής παράνοιας μεγάλωσε το κορίτσι με τα σγουρά μαλλιά και τα μεγάλα καστανά μάτια (...) Οι αριστερίστικες παρόλες της έκλεισαν τα αυτιά στο δημοκρατικό ιδεώδες (...) Οι συκοφαντίες για "καθηγητές του κατεστημένου", για "υπηρέτες της άρχουσας τάξης", για "προσκυνημένους στον ταξικό εχθρό" τη γέμισαν μίσος κατά αθώων ανθρώπων. Το κορίτσι με τα σγουρά μαλλιά και τα καστανά μάτια σε πρώτη φάση θα εκτόνωνε το φυτευτό μίσος πετώντας πέτρες και μολότοφ κατά των "ταξικών εχθρών". Κάποιος θα την πλησίασε και θα της είπε ότι αυτά είναι ημίμετρα και ότι η πραγματική ταξική πάλη θέλει αίμα... Ο επίλογος γράφτηκε προχθές την Κυριακή με μια στεγνή είδηση: "Κρεμασμένη στο κελί της βρέθηκε την Κυριακή η Ντιάνα Μπλεφάρι Μελάτσι, μέλος των νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών..."» (ο Π. Μανδραβέλης θρηνεί, στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)