Πιο πολλά, από κάθε άλλη χρονιά, φέτος τα εορταστικά λαμπιόνια που κάλυψαν τους δρόμους και τις πλατείες. Πιο μεγαλόστομες οι ευχές και γι' αυτό ακόμα πιο υποκριτικές, όταν ακούγονται -όχι από το στόμα του κοσμάκη- αλλά από τους επιτήδειους βαθμοφόρους της πολιτικής και όχι μόνο. Να σκεφτείτε ότι ακόμα και ο Σημίτης μόλις προχτές ευχήθηκε στους σεισμόπληκτους να γυρίσουν σύντομα στα σπίτια τους! Αξέχαστη και η βραδιά που υπόσχεται γι' απόψε ο δήμαρχος των Αθηναίων και ολόκληρος ο κυβερνητικός θίασος. Θα κατέβουν -λέει- και πολλοί πολιτικοί στους δρόμους, για να συνεορτάσουν -τρόπος του λέγειν, δηλαδή- με το «πόπολο»...

Μες στο καλό μιλένιουμ! «Μια χαρούμενη ατμόσφαιρα», όπως έλεγε και ξαναέλεγε στη γνωστή ατάκα του ο ηθοποιός, για να καλύψει την αμηχανία του. Μόνο που τούτη η ατμόσφαιρα έρχεται να καλύψει κάτι πιο σοβαρό και πιο σύνθετο. Τούτη η εκθαμβωτική λάμψη του «υψηλότερου δέντρου» του Αβραμόπουλου με όλο το μύθο που έχει συνδεθεί, δεν έρχεται να φωτίσει, αλλά να συσκοτίσει μια γκρίζα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που δε «δένει» με την ευφορία, που διαχέουν τα υπερχειλισμένα στομάχια, τα χορτασμένα μέχρι βαρεμάρας μάτια, οι υπερκορεσμένες επιθυμίες παντός είδους των εχόντων και κατεχόντων. Ερχεται να πνίξει τα αδύνατα φωτάκια του ταπεινών δέντρων, που στολίζουν τις πλατείες των νεκρουπόλεων ή των «θυλάκων της ανεργίας», όπως αποκαλούν... ευρωπαϊστί, τα Μαντούδια και τα Λαύρια. Που στολίζουν τις πλατείες των ξεχασμένων χωριών, όπου σέρνουν τα βήματά τους οι εναπομείναντες συνταξιούχοι του ΟΓΑ, ώσπου να πάνε στα σπίτια τους να ανοίξουν την τηλεόραση, για να δουν το θάμα της φανταχτερής πρωτεύουσας. Το μιλένιουμ φέρνει γι' αυτούς ένα δεκαχίλιαρο... αύξηση στις 30.000, που έπαιρναν τον αιώνα που πέρασε! Μη μου πείτε, θεαματικός απολογισμός! Οσο και το 4% για τους συνταξιούχους του ΙΚΑ και το 10% στο αποδεκατισμένο (κάτω από το μισό του κατώτατου βασικού ημερομισθίου) επίδομα των ανέργων... Των «τυχερών» ανέργων, αφού οι περισσότεροι δεν παίρνουν ούτε αυτό το επίδομα της πείνας! Και μιλάμε, επισήμως πια -σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ που δημοσιεύτηκαν μόλις χτες- για πάνω από 500.000 άνεργους. Και σ' αυτούς προστίθενται καθημερινά νέοι, όπως οι δεκάδες απολυμένοι από του Μιμίκου στην Εύβοια, όπως και χιλιάδες άλλοι. Βλέπετε, για τους εργοδότες οι ευχές και οι παράτες είναι τζάμπα, αλλά οι απολύσεις που γίνονται μετά το γύρισμα του χρόνου κοστίζουν περισσότερο και γι' αυτό προτιμούν να τις δίνουν ως πρωτοχρονιάτικο μποναμά. Εξάλλου, ύστερα μπορούν να κάνουν το σταυρό τους...

Τι κοινό, λοιπόν, μπορεί να έχει το μιλένιουμ των μεν με το μηδένιουμ -όπως έγραψε ο καλός συνάδελφος- των δε; Σε λίγο η λάμψη των εορταστικών λαμπιονιών θα σβήσει. Οι φιέστες θα τελειώσουν και οι χιλιάδες αυτών που οδηγούνται όλο και πιο μαζικά, όλο και πιο σταθερά στην περιθωριοποίηση -ακόμα και αυτοί που μπόρεσαν να δραπετεύσουν για λίγο- θα επιστρέψουν στο «γκέτο» τους. Ιδιο και απαράλλαχτο με πριν και με ακόμα πιο πικρή τη γεύση στο στόμα. Και από αυτό το «γκέτο» μία και μόνη είναι η ελπίδα για απόδραση. «Καλή χρονιά», λοιπόν, για όλους αυτούς, για όλους τους εργαζόμενους, θα πει χρονιά γεμάτη με αγώνες, χρονιά πλούσια στη συσπείρωση και την ενότητα δράσης όλων των λαϊκών στρωμάτων, που υποφέρουν από μια πολιτική βαθιά αντιλαϊκή και γι' αυτό, απάνθρωπη.