-- Αν δεν κάνω λάθος, την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ, που υπογραφόταν κάθε 1 - 2 χρόνια μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, την καυτηριάζατε, συνήθως τη σχολιάζετε ως συμβιβαστική. Τώρα την υπερασπίζεστε;

-- Εύλογη η ερώτηση. Είναι άλλο πράγμα το δικαίωμα στην ταξική πάλη. Είναι άλλο πράγμα το δικαίωμα να παλεύω για μία Συλλογική Σύμβαση που, εν πάση περιπτώσει, βελτιώνει τη ζωή των εργαζομένων - αυτό βεβαίως δεν το έκανε ποτέ η ΓΣΕΕ - και άλλο πράγμα να καταργηθεί ο ίδιος ο θεσμός και η ίδια η δυνατότητα του να διεκδικώ και να παλεύω. Αυτό γίνεται στην ουσία όταν καθορίζεται από τη Βουλή ο κατώτατος μισθός. Η ταξική πάλη δεν πρόκειται να καταργηθεί και εμείς γι' αυτό καλούμε τον ίδιο το λαό να κάνει σύνθημά του «δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη» και οι σύμμαχοι των εργατών μαζί με τους εργάτες να ξεπεράσουν τα όποια νομικά εμπόδια. Γιατί, για εμάς αυτός ο αντιλαϊκός νόμος δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού.

Εμείς δεν υπογράψαμε Συλλογικές Συμβάσεις, οι οποίες έδιναν μηδέν συν μηδέν ή 1 - 1,5% κ.τ.λ. Είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο να στερηθεί το εργατικό, το συνδικαλιστικό κίνημα έστω και από αυτόν το θεσμό στο πλαίσιο αυτού του συστήματος. Γι' αυτό επισημαίνουμε και το εξής: Ο αμυντικός αγώνας, δηλαδή ο αγώνας να μη ζήσω χειρότερα, να κρατήσω έστω αυτό, αν κάποτε μπορούσε να βάλει φρένο, ή να κερδίσει χρόνο το κίνημα για να δυσκολέψει να παρθούν μέτρα, σήμερα αντικειμενικά - όχι γιατί το λέμε εμείς ή γιατί το θέλουμε εμείς - είναι ξεπερασμένος. Τι ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα; Κατοχύρωσε ο καπιταλισμός ποτέ το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα; Επίδομα θα είναι αυτό. Τα συσσίτια, αυτά όλα, θα είναι πάρα πολύ καλά κατοχυρωμένα...