Ολοι μιλούν για την πράσινη ανάπτυξη, την αειφορία και την ήπια επίδραση της ανακύκλωσης στο περιβάλλον. Κι όμως οι εργαζόμενοι στον κλάδο της ανακύκλωσης διατρέχουν μεγάλους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους, καθώς έρχονται σε επαφή με εξαιρετικά επικίνδυνα υλικά, λείπουν τα μέτρα προστασίας, όπως και ο σύγχρονος εξοπλισμός των βιομηχανιών. Τα παραπάνω τονίστηκαν σε χτεσινή εκδήλωση που διοργάνωσε το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ) με θέμα «Η Υγεία και η Ασφάλεια στην Εργασία στον κλάδο της Ανακύκλωσης».

Οπως σημείωσε στο «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του ΕΛΙΝΥΑΕ, Θ. Κωνσταντινίδης, η βιομηχανία της ανακύκλωσης χειρίζεται εξαιρετικά επικίνδυνα υλικά και - παρότι συνδέεται με έννοιες όπως «αειφορία» και «πράσινη ανάπτυξη» - όλη η επικινδυνότητα μεταφέρεται στους εργαζόμενους. Για παράδειγμα, η ανακύκλωση μπαταρίας. Τα υλικά είναι ανθυγιεινά και οι εργαζόμενοι έρχονται σε επαφή με αυτά. Στο μεταξύ δε γίνονται μελέτες, ούτε καταγραφή της νοσηρότητας στην εργασία. Παρότι στην ανακύκλωση είναι εγγενές το θέμα της προστασίας των εργαζομένων δε γνωρίζουμε τίποτα, ούτε τι μέτρα προστασίας λαμβάνονται, ούτε αν αυτά επαρκούν, ούτε ακριβώς τι μέτρα χρειάζονται. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη για προστασία των εργαζομένων στην ανακύκλωση. Επιπλέον, όλο και περισσότεροι άνθρωποι είτε για διαβίωση, είτε λόγω της δουλειάς τους έρχονται σε επαφή με τα σκουπίδια και κινδυνεύουν.

Σε «στοιχεία και αποτελέσματα ελέγχων σε επιχειρήσεις ανακύκλωσης στη Δυτική Αττική», αναφέρθηκε ο Π. Λιβανός, από το αντίστοιχο ΚΕΠΕΚ: Στη Δυτική Αττική δραστηριοποιούνται περίπου 60 επιχειρήσεις ανακύκλωσης, στην πλειοψηφία τους μεσαίες. Δεν υπάρχουν στοιχεία πόσες από αυτές έχουν άδειες. Ενδεικτικά είπε πως την τελευταία δεκαετία έχουν αναφερθεί 50 - 60 εργατικά «ατυχήματα» και το ίδιο διάστημα στους περίπου 200 ελέγχους διαπιστώθηκαν παραβάσεις, όπως ελλείψεις σε εξοπλισμό και μηχανήματα έργου και σε μέσα ατομικής προστασίας των εργαζομένων.

Η Θ. Κουκουλάκη, Τοπογράφος Μηχανικός, Εργονόμος του ΕΛΙΝΥΑΕ μίλησε για τους «εργονομικούς παράγοντες στον κλάδο της Ανακύκλωσης Μετάλλων», όπου επικρατούν υψηλότατοι βαθμοί επικινδυνότητας όπως: Παρατεταμένη ορθοστασία, έλξη παλετοφόρων και μεγάλων σάκων ως και 300 κιλά τη μέρα για κάθε εργαζόμενο, επαναλαμβανόμενη εργασία, ολίσθηση φορτίων χωρίς μέσα κ.ά. Σημείωσε πως είναι απαραίτητο το διάλειμμα, ο προτεμαχισμός του υλικού που χειρίζονται οι εργαζόμενοι και διαχείριση λιγότερου όγκου, χρήση μηχανικών βοηθημάτων και αυτοματοποίηση για μείωση της χειρωνακτικής δουλειάς, όπως και κατάλληλοι πάγκοι εργασίας για να μην καταπονείται το σώμα.

Ακόμα και αν ο συγκεκριμένος κλάδος αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια (επιφέροντας σημαντικές αλλαγές και στο εργασιακό περιβάλλον), η ένταση του ανταγωνισμού (σε έναν από τους ανερχόμενους κλάδους), αλλά και η ίδια η οργάνωση του κλάδου με άξονα το κυνήγι του κέρδους στερεί από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα να αξιοποιηθεί η επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη για να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι στους οποίους θα εκτίθενται.