Παγκόσμια Μέρα για το Νερό είχαμε τις προάλλες και τα διάφορα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας φανερώνουν πως το απολύτως απαραίτητο και αναντικατάστατο για τη ζωή και την οποιαδήποτε ανάπτυξη φυσικό αυτό αγαθό μετατρέπεται παγκοσμίως, και με γρήγορους μάλιστα ρυθμούς, σε «είδος εν ανεπαρκεία». Ιδιαίτερα δυσμενείς ήταν οι προβλέψεις που καταγράφηκαν σε πρόσφατο διεθνές συνέδριο επιστημόνων, που πραγματοποιήθηκε στη Σιγκαπούρη. Τρία δισεκατομμύρια άτομα, σε 48 χώρες, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα νερού, μέχρι το 2025, εκτίμησαν οι επιστήμονες, ενώ μέχρι το 2050 το νούμερο αυτό θα ανέλθει στα 4 δισεκατομμύρια άτομα. Με άλλα λόγια δηλαδή, ένα πολύ μεγάλο μέρος του τότε παγκόσμιου πληθυσμού.

Οι απανταχού ειδικοί επιστήμονες, βέβαια, όπως και διάφορες διεθνείς οργανώσεις, κινήματα, κλπ., δεν κρούουν μόνο τον κώδωνα του κινδύνου. Αναζητούν και τις αιτίες του κρίσιμου και σοβαρότατου αυτού προβλήματος. Προτείνουν επίσης λύσεις και μέτρα για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Τόσο οι πρώτες, όμως, όσο και οι δεύτερες, έρχονται σε σύγκρουση - στον έναν ή άλλο βαθμό - με τις λογικές και πολιτικές της «παγκοσμιοποίησης», το ασύδοτο κυνηγητό των κερδών και την αυξανόμενη συσσώρευση του παγκόσμιου πλούτου από μια χούφτα πολυεθνικές, τον ανταγωνισμό και τους «νόμους της αγοράς».