Αν και η ηγεσία της κυβέρνησης κάνει τα αδύνατα δυνατά για να περισωθεί στο «σωσίβιο» του λεγόμενου «κοινωνικού διαλόγου», την ίδια ώρα η αντίδραση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ για τον αντιασφαλιστικό παροξυσμό εντείνεται.

Χτες μόλις, 63 μέλη της ΚΕ και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, το γραμματέα του κόμματος, το ΕΓ και τα υπόλοιπα μέλη της ΚΕ καλούν τον Κ. Σημίτη να προχωρήσει άμεσα στην έκτακτη σύγκληση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος με τη συμμετοχή των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας, ώστε να τεθεί «εξ αρχής η πρόταση για το Ασφαλιστικό» και να υπάρξουν «νέες προσεγγίσεις που αφορούν την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη».

Τα 63 μέλη της ΚΕ (μεταξύ των οποίων τα μέλη του ΕΓ Γ. Μωραΐτης και Τ. Αντωνίου, στελέχη του «κλίματος» Τσοχατζόπουλου, όπως οι Τσιόκας, Κοτσακάς, Δασκαλάκης κλπ, αλλά και ονόματα όπως οι Λιβάνης, Παπούλιας, Χαραλαμπόπουλος, Αρσένης...) τονίζουν στην επιστολή τους ότι «η κυβέρνηση με τις επιλογές και την πρακτική της, μέσα σε ένα μόλις χρόνο (σσ: από τις εκλογές) κατάφερε να δημιουργήσει κενό μεταξύ ΠΑΣΟΚ και κοινωνικής βάσης, αλλά και να διαμορφώσει κλίμα ανησυχίας και ανασφάλειας στο λαό».

Η κίνηση των 63 στο πλαίσιο της οποίας τίθεται ακόμα και θέμα «φυσιογνωμίας» του ΠΑΣΟΚ, αν και χαρακτηρίζεται από τη δεδομένη πρόθεση της «ομάδας Τσοχατζόπουλου» να αποκομίσει εσωκομματικά οφέλη στο φόντο της κατάστασης που διαμορφώνεται, αποτελεί ωστόσο μια φανερή ένδειξη ότι στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος αντανακλάται όλο και πιο ισχυρά η λαϊκή αγανάκτηση που έχει προκληθεί.

Πέρα όμως από την εμφάνιση των 63, χτες υπήρξε μια ακόμα κίνηση, αυτή τη φορά εκ μέρους των μελών της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που μετέχουν στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Σε ανακοίνωση που υπογράφουν οι Χ. Πολυζωγόπουλος, Η. Κοντόπουλος, Δ. Κουσελάς, Χ. Λιακόπουλος, Μ. Φραγιαδάκη, ζητούν, επίσης, την άμεση σύγκληση της ΚΕ μαζί με την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ ώστε, όπως αναφέρεται, «να διεξαχθεί εξ αρχής ένας ουσιαστικός διάλογος χωρίς προειλημμένες αποφάσεις» για τη «διαμόρφωση ενός κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος που «να διασφαλίζει τα ασφαλιστικά δικαιώματα και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων».