«Οσο βάρβαρη και αν είναι η διαδικασία της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, όσο και αν αυτή συνεπάγεται κινδύνους για την ασφάλεια των λαών, για την ειρηνική και αξιοπρεπή διαβίωσή τους, η απάντηση δε βρίσκεται στην ενσωμάτωση και στην προσαρμογή. Η απάντηση βρίσκεται στην ανασύνταξη δυνάμεων, στην αντεπίθεση και στη ρήξη. Οσος χρόνος και αν χρειαστεί, όσες θυσίες. Αλλωστε, λύσεις προς τα πίσω δεν υπάρχουν». Αυτό σημείωσε, μεταξύ άλλων εξίσου σημαντικών, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της χτεσινής ομιλίας της στην εκδήλωση-συζήτηση που έγινε με αφορμή την παράλληλη παρουσίαση του νέου βιβλίου της Μαρίας Νεγρεπόντη- Δελιβάνη με τίτλο «Η συνωμοτική παγκοσμιοποίηση». Στην εκδήλωση, που έγινε στο αμφιθέατρο της Σχολής Νομικών Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, συμμετείχαν εκατοντάδες πολίτες, ενώ κυρίαρχη ήταν η παρουσία της νεολαίας και ιδιαίτερα των φοιτητών.

Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο δημοσιογράφος-οικονομικός αναλυτής Γιώργος Τσαπόγας, ενώ με τις παρεμβάσεις τους συνέβαλαν στην ενίσχυση των καταγγελιών, που γίνονται από τη συγγραφέα μέσω του βιβλίου της, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Στέλιος Παπαθεμελής, ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και πρόεδρος του Τμήματος ΔΟΣΑ, Γ. Χατζηκωνσταντίνου, ο οικονομολόγος-δημοσιογράφος Ι. Καϊσερλίδης, δύο Γάλλοι πανεπιστημιακοί και ο εκδότης Β. Παπαζήσης.

Μιλώντας ειδικότερα για τη συμβολή του βιβλίου της Μ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Παίρνει θέση στη συζήτηση, καθαρή και έντιμη, αφού προβάλλει με πολύ γλαφυρό τρόπο και προ πάντων με στοιχεία τις συνέπειες που συνεπάγεται η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, δηλαδή: Προκλητική αύξηση πλούτου, των όπλων και μηχανισμών της αδικίας, της βαρβαρότητας από την πλευρά των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, των πολυεθνικών, και ανερχόμενη φτώχεια, ανασφάλεια, εκατοντάδες χιλιάδες θύματα άδικων πολέμων και επεμβάσεων, από την άλλη, για τους λαούς. Το ποιος χάνει. Είναι θετικό ότι απορρίπτει τις λογικές του μονόδρομου, του αναπόφευκτου, του τελεσίδικου».

Από την πλευρά του ο Στ. Παπαθεμελής δήλωσε ότι προσυπογράφει τον τίτλο του βιβλίου γιατί «υπάρχει πράγματι έγκλημα, συνωμοσία». Και επιχειρώντας να προσδιορίσει τους εγκληματίες έψαξε να βρει ποιοι ωφελούνται από το έγκλημα και κατέληξε πως αυτοί «βρίσκονται πέρα από τον Ατλαντικό αλλά παραρτήματά τους υπάρχουν σε όλο τον κόσμο». Μεταξύ άλλων σημείωσε πως σήμερα ο φιλελευθερισμός «έχει εμβολιάσει τα σοσιαλδημοκρατικά και κεντροαριστερά κόμματα σε επικίνδυνο σημείο» και κατέληξε υπογραμμίζοντας πως αυτοί που υπεράσπιζαν τους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς ενάντια στο σέρβικο λαό, είναι οι ίδιοι που υπηρετούν τη συνωμοτική παγκοσμιοποίηση.

«Η συγγραφέας πιστεύει ότι η υιοθέτηση των μονόδρομων αποτελεί άλλοθι για άφεση αμαρτιών», είπε ο Γ. Χατζηκωνσταντίνου για να προσθέσει πως «οι κοινωνίες των ανθρώπων δεν μπορεί να είναι δέσμιες των μονόδρομων αλλά έτοιμες, έχοντας στο οπλοστάσιό τους εναλλακτικές λύσεις».