Η πλήρης υποβάθμιση των εργασιών του 32ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που πραγματοποιήθηκε στις 19 και 20 του Μάη, με ευθύνη των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» και ο στόχος για την πλήρη υποταγή των χιλιάδων εργαζομένων στη μεγαλοεργοδοσία, δεν μπορούν να κρυφτούν! Οι καταγγελίες και οι αποκαλύψεις που έγιναν πριν και μετά το Συνέδριο από την «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» και τα στελέχη του ΠΑΜΕ για το βρώμικο ρόλο της ηγεσίας στην Ομοσπονδία (ΠΑΣΚΕ - «ΑΠ») ήταν όχι μόνο αληθινές, αλλά ταρακούνησαν και αρκετούς αντιπροσώπους.

Μια ακόμη καταγγελία, που στάλθηκε χτες στο «Ρ» από την Χρυσάνθη Χτενά, αντιπροσώπου στο συνέδριο από το Σωματείο Καθαριστριών Λάρισας, είναι αποκαλυπτική για τα όσα διαδραματίστηκαν στο Συνέδριο και την παρουσιάζουμε αυτούσια:

«Στις 19 και 20 Μάη, υποτίθεται ότι έγινε στην Ελλάδα το 32ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Τυπικά έγινε το συνέδριο, αλλά αυτό ήταν παρωδία και ξεπεσμός για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Από τους 228 αντιπροσώπους που ψήφισαν στο τέλος για νέα διοίκηση, στο μεγαλύτερο μέρος των εργασιών παραβρίσκονταν στην αίθουσα γύρω στους 50 - 60 αντιπροσώπους. Μάλιστα κάποιο διάστημα απουσίαζε και το προεδρείο του συνεδρίου!

Είναι χαρακτηριστικό ότι για τον πολύπαθο κλάδο των καθαριστριών των σχολείων, από τον οποίο εκλέχτηκα, δεν έγινε κάποια προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων από την Ομοσπονδία όλο το προηγούμενο διάστημα. Ούτε καν κατάφερε να πάρουμε τον τελευταίο χρόνο αύξηση της αμοιβής μας για κάθε αίθουσα.

Επίσης, η εισήγηση της απερχόμενης διοίκησης, σε εμένα αλλά και σε άλλους αντιπροσώπους, δε μας δόθηκε νωρίτερα, αλλά τη μέρα της έναρξης, με αποτέλεσμα να τη διαβάζω στη διάρκεια του συνεδρίου και να δυσκολεύομαι να πάρω θέση για όσα έγραφε. Να σημειώσω ότι ενώ ξοδεύουν ένα σωρό χρήματα για ταξίδια και σεμινάρια, δεν έδωσαν για την Παρασκευή το βράδυ δωμάτια στο ξενοδοχείο, ώστε να πάμε νωρίτερα και να είμαστε έτοιμοι για την άλλη μέρα.

Αυτά δε θεωρώ ότι ήταν τυχαία. Την ευθύνη γι' αυτό τον ξεπεσμό την έχουν κύρια οι δυνάμεις που είχαν και έχουν την πλειοψηφία στη διοίκηση της Ομοσπονδίας και ειδικότερα η πρόεδρος Μ. Στεκουλέα και Θ. Βασιλόπουλος, που από ό,τι κατάλαβα δεν ήθελαν να γίνει ένα ουσιαστικό συνέδριο που θα συζητήσει τα προβλήματα των εργαζομένων και θα πάρει ουσιαστικές αποφάσεις για τη διεκδίκηση λύσεων.

Αποδείχτηκε ότι αυτό που τους ενδιέφερε ήταν πώς θα εξασφαλίσουν πάση θυσία τα «κουκιά» για να συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο της Ομοσπονδίας, απολαμβάνοντας ταξιδάκια στην Ευρώπη, συμμετοχές σε διάφορα σεμινάρια και άλλα τέτοια.

Αυτά με έκαναν να νιώσω αγανάχτηση και θέλω να τα κάνω γνωστά στις συναδέλφισσές μου, όπως και γενικότερα στους εργαζόμενους, γιατί νομίζω ότι αποτελούν ξεπεσμό για το συνδικαλιστικό κίνημα και πρέπει αυτή την κατάσταση να την αλλάξουμε εμείς που ψηφίζουμε από τα σωματεία».