Στη Ροδόπη, το σύνολο των ποτιστικών χωραφιών αρδεύεται από γεωτρήσεις και έτσι ως φυσικό επακόλουθο εμφανίζεται σοβαρή εξάντληση των υδατικών αποθεμάτων. Από το Φανάρι ως το Ημερο, η πλειοψηφία των γεωτρήσεων πλέον λειτουργεί σε μεγάλα βάθη και εμφανίζεται ως μόνιμο φαινόμενο η χρήση υφάλμυρων νερών, που εκτός των άλλων καταστρέφει και τα χωράφια.

Στη Νέα Καλλίστη, μεσημέρι σε ένα καφενείο, συναντήσαμε τους αγρότες του χωριού. Εκαναν μια μικρή ανάπαυλα από την εξαντλητική και χωρίς ωράριο δουλιά, για να συναντήσουν τον ανταποκριτή του «Ρ». Να μιλήσουν για την τυραννισμένη τους ζωή, για την αγωνία τους που τα παιδιά τους εγκαταλείπουν το χωριό αναζητώντας μια δουλιά που να μπορεί να τους διασφαλίζει εισόδημα να ζήσουν. Να μιλήσουν για την απόγνωση στην οποία έχουν φτάσει, για τα χρέη που δεν μπορούν να πληρώσουν και για τις τιμές, που και φέτος, για άλλη μια φορά, στο βαμβάκι, αναμένεται να είναι χαμηλότερες από πέρσι.

«Στα βαμβάκια ούτε τα έξοδα δε θα μπορέσουμε να πληρώσουμε. Γενικά οι αποδόσεις έπεσαν στα 200 κιλά το στρέμμα. Και φυσικά γι' αυτό δε φταίει το κακό το ριζικό μας. Φταίνε οι ασθένειες, τα κουρασμένα χωράφια, ο ξερικός καιρός», λέει ο Στέφανος Χριστίδης, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Ροδόπης.

«Μας έταξαν αναδασμό, για να δούμε, λέει, κι εμείς κάτι καλό. Ομως και με τον αναδασμό που κάνουνε, πάλι τίποτε δεν ωφελούμαστε, αφού μας στέλνουν σε ξερικά χωράφια και για να ποτίσουμε, πρέπει να κάνουμε γεωτρήσεις», συμπληρώνει ο Νίκος Νικηφορίδης.

Οπως καταγγέλλουν, η ΔΕΗ για τη σύμβαση σε κάθε γεώτρηση ζητάει 1,5 εκατ. δραχμές. Συνολικά το κόστος ξεπερνάει τα 5 εκατ. για μια γεώτρηση. Και αναρωτιούνται από πού θα βρουν τα λεφτά, αφού η τράπεζα πλέον δε δανείζει, αντίθετα απειλεί με κατασχέσεις. Ηδη άρχισαν τα ειδοποιητήρια για εξόφληση χρεών, τα καμπανάκια, δηλαδή πριν τις κατασχέσεις, άρχισαν να χτυπούν.

Οι 150 από τους 180 συνεταίρους του χωριού δεν μπορούν να δανειστούν από την ΑΤΕ λόγω χρεών. Και η Ενωση βρήκε έδαφος να δανείζει τους αγρότες δεσμεύοντας όλη την παραγωγή τους. Την ίδια ώρα, τα χρήματα από την επιστροφή της συνυπευθυνότητας καθυστερούν.

«Μας έχουν βάλει όλους στη διχάλα. Αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, η αγροτιά θα σβήσει», λέει ο Παναγιώτης Παπαδάκης, μέλος της ΠΑΣΥ Ροδόπης.

Και με το νερό τι γίνεται; Ρωτάμε.

Το φράγμα του Κομψάτου θα πότιζε τα πάντα, λένε. Ομως 30 χρόνια ακούνε για το φράγμα και ακόμη δεν έγινε τίποτε. Το έργο παίρνει σάρκα και οστά μόνο στα όνειρά τους, τις ανήσυχες νύχτες που βασανίζονται ελπίζοντας να ρίξει λίγη βροχή για να πιουν νερό τα χωράφια.

«Αντί όμως να κάνουν το φράγμα, δημιούργησαν καναλέτα για να μην πλημμυρίζουν τα χωράφια μας και τελικά προέκυψε στραγγιστικό έργο, αφού φεύγουνε και τα λίγα νερά που έχουμε», διευκρινίζει ο Σ. Χριστίδης.

Επίσης καταγγέλλει πως εκτός από τα γενικότερα αντιαγροτικά μέτρα της κυβέρνησης και οι υπηρεσίες μπήκαν στο χώρο με πρόσχημα την έλλειψη ρεύματος και νερού. «Τώρα τελευταία άρχισαν να βγάζουν περιοριστικές εγκυκλίους για το νερό, αλλά και για το ρεύμα. Εστειλαν χαρτιά στους ομαδάρχες των γεωτρήσεων προκειμένου να διακόπτουν τη λειτουργία από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι. Ομως αυτό, αν εφαρμοστεί, θα σημάνει καταστροφή για τις καλλιέργειες. Αφού οι πομώνες υπάρχει ανάγκη να δουλεύουν ασταμάτητα μέχρι τέλος Αυγούστου για να ποτίζουν με ό,τι νερό μπορούν να βγάλουν».

Ομως ως κοινή πεποίθηση όλων εκφράζεται η ανάγκη αντίστασης. Και όλοι συμφωνούν με τον Ν. Νικηφορίδη, που λέει με ένταση στη φωνή: «Πρέπει να συσπειρωθούμε γύρω από την ΠΑΣΥ και συνολικά να διεκδικήσουμε λύσεις στα προβλήματα της αγροτιάς. Από τις τιμές και τις ποσοστώσεις, μέχρι το νερό και τα έργα υποδομής. Αν συνεχίσουμε να αφήνουμε τους άλλους να παίρνουν αποφάσεις για μας χωρίς να μας δίνουν λογαριασμό, τότε δε θα έχουμε κανένα μέλλον».