Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, για τις επόμενες μέρες έχει ως εξής:

-- 12.00 Ομιλία σε συγκέντρωση με φοιτητές, σπουδαστές ΤΕΙ και σπουδαστές ΙΕΚ στον αίθριο χώρο του Παντείου Πανεπιστημίου.

-- 20.30 Ομιλία σε συγκέντρωση στην πλατεία του Αγίου Σώστη στο Νέο Κόσμο.

-- Στην Πάτρα, στις 20.30, ομιλία στην πλατεία Γεωργίου.

Στα 20.509 ανέρχονται τα εκλογικά τμήματα της χώρας, στα οποία θα κληθούν να ψηφίσουν οι ψηφοφόροι στις 16 Σεπτέμβρη. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, από το σύνολο των εκλογικών τμημάτων της χώρας, στα 29 θα ψηφίσουν κρατούμενοι και στα 353 ετεροδημότες. Από τα 353 εκλογικά τμήματα ετεροδημοτών τα 87 είναι μεικτά (σ.σ. στα οποία ψηφίζουν εκλογείς από πολλές εκλογικές περιφέρειες) και τα 266 αμιγή (ψηφίζουν εκλογείς από μια εκλογική περιφέρεια).

Στο κυριακάτικο φύλλο του «Ριζοσπάστη», στη σελίδα 7, δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο «Για ποιους λόγους ψηφίζουμε δαγκωτό ΚΚΕ», του σεισμολόγου του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθήνας και υποψήφιου βουλευτή Β' Αθήνας του ΚΚΕ, ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΑΣΣΟΥ και όχι Παύλου, όπως από λάθος γράφτηκε.

Ολοκληρωμένο σχέδιο περί έντασης της ολομέτωπης επίθεσης στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, ιδιωτικοποίησης της Παιδείας και της Υγείας και αντιδραστικών τομών στο κράτος θα εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ, στην περίπτωση που βγει ενισχυμένη από τις κάλπες.

Ο Κ. Καραμανλής δε μασά τα λόγια του για την επερχόμενη αντιλαϊκή λαίλαπα, επισημαίνοντας μάλιστα ότι ο ίδιος «έχει απόλυτα ξεκαθαρισμένους στο μυαλό του» τους άξονες των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίοι είναι η συνέχιση της λιτότητας, οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό και στην κοινωνική πρόνοια, η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, οι αντιδραστικές τομές στον κρατικό μηχανισμό. Ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», απαντώντας στο ερώτημα, «τι έχετε στο μυαλό σας ότι πρέπει να αλλάξει από δω και πέρα στη χώρα;», απαντά ευθέως: «Να ορίσουμε εξ αρχής τους βασικούς άξονες των μεταρρυθμίσεων. Γιατί εγώ στο μυαλό μου τους έχω απόλυτα ξεκαθαρισμένους». Και σπεύδει να διευκρινίσει: «Είναι η συνέχεια της δημοσιονομικής προσαρμογής και με την αναπτυξιακή διάσταση του όρου. Είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που αφορούν στις δομές του κράτους».

Οσον αφορά στις τελευταίες αναφέρεται στη «διοικητική μεταρρύθμιση και την αποκέντρωση», της οποίας «στόχος είναι λιγότερες και ισχυρότερες αυτοδιοικητικές μονάδες».

Στη συνέχεια, απαντώντας στην ερώτηση, «τι θα γίνει με το Ασφαλιστικό;», αφήνει στην άκρη τα προσχήματα περί εθνικού διαλόγου και δηλώνει ευθέως ότι «ορισμένα πράγματα είναι δεδομένα, πρέπει να γίνουν». Σε αυτά περιλαμβάνει την «ενοποίηση Ταμείων», που είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσει σε εξομοίωση προς τα κάτω των συντάξεων, τον «εξορθολογισμό στο ζήτημα των αναπηρικών συντάξεων», αναφορά που παραπέμπει σε δραστικό περιορισμό τους, καθώς και τα «βαρέα και ανθυγιεινά», για τα οποία αναφέρει το αθώο «να ξεκαθαρίσουμε πραγματικά ποια είναι και ποια όχι». Το βάρος βέβαια πέφτει στον αποχαρακτηρισμό πολλών επαγγελμάτων και στο τσεκούρωμα των συντάξεων.

Παράλληλα, αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης λέγοντας ότι «θα μπορούσε με κίνητρο μεγαλύτερη σύνταξη, να παρέχεται η δυνατότητα προαιρετικής παραμονής στην εργασία μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας». Από την άλλη επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των συνταξιούχων δηλώνοντας ότι αν γίνει «εξυγίανση του όλου συστήματος» και συνεχιστεί «η υγιής δημοσιονομική κατάσταση και η καλή πορεία της οικονομίας», τότε «μπορούμε να κάνουμε τις αλλαγές που χρειάζονται, χωρίς να καταφύγουμε σε αύξηση των ορίων ηλικίας ή μείωση των συντάξεων».

Το δεύτερο μεγάλο μέτωπο για τον Κ. Καραμανλή είναι «η συνέχιση της μεταρρύθμισης στην Παιδεία». «Ο στόχος είναι να γίνει το ελληνικό Πανεπιστήμιο πραγματικά ανταγωνιστικό», δηλώνει ο πρωθυπουργός, ο οποίος πουθενά δεν κάνει λόγο για δωρεάν και δημόσια Παιδεία. Αντίθετα, εκτιμά ότι «μπήκαν τα θεμέλια», με τους αντιδραστικούς νόμους για την αξιολόγηση και το νόμο για τα ΑΕΙ. Μάλιστα, εμφανίζεται μετανιωμένος και κάνει την αυτοκριτική του γιατί καθυστέρησε περιμένοντας τα αποτελέσματα του «διαλόγου». «Ακριβώς αυτός ο πλούτος εμπειρίας μας δίνει και μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι πλέον πολύ πιο αποφασισμένος για τις μέρες που έρχονται». Μετά τις εκλογές, λοιπόν, αναφέρει ότι «μένουν όμως και πολλά άλλα πράγματα να γίνουν». Ως τέτοια αναφέρει το νόμο για τα μεταπτυχιακά, αλλά και τις «μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση». «Μεγάλο και κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα» θεωρεί ότι είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι προσβλέπει στη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ.

Ο Κ. Καραμανλής θέτει ζήτημα και «μεταρρύθμισης του κοινωνικού κράτους», αφήνοντας να εννοηθεί και η κατεύθυνση της «μεταρρύθμισης», λέγοντας πως «είναι διαπιστωμένο ότι υπάρχει σπατάλη χρημάτων».

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός δηλώνει περήφανος γιατί δεν έκανε πίσω στο νόμο για τις ΔΕΚΟ, που θεωρεί «μια μεγάλη τομή», επειδή «κανείς πια νεοπροσλαμβανόμενος δεν έχει σχέση δημοσίου υπαλλήλου».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μίλησε χτες στο Ηράκλειο της Κρήτης, με αφορμή τη συμπλήρωση 33 ετών από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, έκανε λόγο για «νέο συμβόλαιο», μια «νέα αρχή» με «εθνική συνεννόηση και ομοψυχία», αλλά την ίδια στιγμή δήλωνε «περήφανος» για το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και υποστήριζε ότι ο «νέος πατριωτισμός» είναι «αυτός που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα και στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης»... Εκφράζοντας για πολλοστή φορά τη «νεοταξική» πορεία του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι «πατριωτικό είναι να διασφαλίσει κανείς την ενεργητική παρουσία της χώρας στο διεθνές γίγνεσθαι», την ενεργή συμμετοχή της δηλαδή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Στην ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου... επιτέθηκε στην κυβέρνηση και την κατηγόρησε ότι «δεν έχει πρόγραμμα» και ζητάει «λευκή επιταγή από τους πολίτες», θέλει να «διαχειριστεί την εξουσία» για να «μοιράζει καρέκλες». Πίσω από τις φραστικές κορόνες ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να κρύψει την πλήρη ταύτιση του δικομματισμού στην προώθηση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Την «3η του Σεπτέμβρη» επέλεξε και ο Κ. Κουλούρης για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την απουσία του από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ανέφερε: «Ηθελα να συμμετέχω ως υποψήφιος στη Β' Αθήνας σε αυτή τη μάχη. Κάποιος όμως μου στέρησε βίαια, άδικα και ανεξήγητα τη δυνατότητα να αγωνιστώ για τη νίκη μέσα από τα ψηφοδέλτια του Κινήματος». Μάλιστα ο ίδιος άφησε αιχμές για «λανθασμένες εισηγήσεις ή για κάποιους που προμήθευαν δηλητήριο τον Γιώργο Παπανδρέου».

Εξάλλου νέο εσωκομματικό πρόβλημα προέκυψε στο ΠΑΣΟΚ μετά την παραίτηση της Β. Πατουλίδου από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης και τη θέση της ως επικεφαλής της νομαρχιακής παράταξης του ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα η Β. Πατουλίδου με επιστολή της προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, γνωστοποιεί τους λόγους της παραίτησης τονίζοντας ότι οφείλεται στην άρνηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως δήλωσε, να τη συμπεριλάβει στην 4η θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η Β. Πατουλίδου κάνει λόγο «για κατάπτυστη συμπεριφορά στο πρόσωπό της, στο κύρος του ονόματός της και το βάρος της ιστορίας της». Ζητά τη συγγνώμη του Γ. Παπανδρέου, ως «ελάχιστον του ελαχίστου» γι' αυτή τη συμπεριφορά.

Η συγκεκριμένη κίνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, προκάλεσε την έντονη δυσφορία του Γ. Παπανδρέου, αλλά ο ίδιος απέφυγε να προχωρήσει σε οποιαδήποτε δήλωση.

Για «πολιτική αθλιότητα» σε βάρος της Β. Πατουλίδου, κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Π. Ψωμιάδης.

Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην εισηγητική της ομιλία κατά τη διακαναλική συνέντευξη Τύπου για τις βουλευτικές εκλογές, που έδωσε χτες στο Ζάππειο. Παραθέτουμε στη συνέχεια την εισηγητική ομιλία της.

«Αν και το συνηθισμένο σε αυτού του τύπου τις συνεντεύξεις είναι να επιλέγεται ένα θέμα εφ' όλης της ύλης, εμείς καταλήξαμε κεντρικό θέμα της συνέντευξης να είναι το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης με τους δύο τομείς που έχει αυτό: Το ζήτημα της Υγείας - Πρόνοιας και των συντάξεων.

Είναι ένα θέμα που εμείς το θέτουμε στο επίκεντρο, έχοντας υπόψη ότι ενδιαφέρει όλους και όλες και πριν απ' όλα αφορά στις νέες ηλικίες. Ισως κάποιος γελάσει. Ο νέος των 18, των 20 και των 30 ετών γιατί να ενδιαφέρεται για τη σύνταξη που θα πάρει μετά τα 60;

Ομως και η πολιτική στα θέματα της Υγείας και της Πρόνοιας και στο ζήτημα των συντάξεων διαμορφώνεται και ισχύει από τη στιγμή που θα γεννηθεί κάποιος και ιδιαίτερα διαμορφώνεται όταν, τελειώνοντας το Λύκειο ή το ΤΕΙ ή το Πανεπιστήμιο ή κάποια άλλη σχολή από τις πολλές που υπάρχουν, αναζητήσει να βρει δουλιά.

Πολύ περισσότερο που οι νέοι άνθρωποι δεν είναι απομονωμένοι, ζουν σε μια οικογένεια, έχουν μπαμπάδες, μαμάδες, παππούδες και γιαγιάδες και πολλές φορές τα προβλήματα των μεγαλύτερων ηλικιών έχουν άμεση επίδραση και στις νεότερες.

Με αυτή την έννοια συγκεντρώνουμε την προσοχή σε αυτό το θέμα που κατά τη γνώμη μας αντανακλά το συνολικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας και αποτελεί και βασικό κριτήριο ψήφου».

«Με αίσθημα ευθύνης», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «λέμε ότι αυτά που η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ υπόσχονται προεκλογικά, κάτω από την πίεση της πραγματικότητας, και κάτω από την πίεση που ασκούν οι εργαζόμενοι, ότι, π.χ., δε θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και ότι δε θα μειώσουν τις συντάξεις, να μην τους δώσουν καμία σημασία. Το αντίθετο. Να ξέρουν ότι θα κάνουν τα αντίθετα από αυτά που λένε.

Πρώτα πρώτα γιατί στα προγράμματά τους και τα δύο κόμματα το λένε καθαρά. Αναγνωρίζουν, π.χ., ως "δικαίωμα" να δουλεύει κάποιος στα 65, στα 67 και στα 71. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που πρέπει να αναγνωριστεί ως δικαίωμα στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι το όριο συνταξιοδότησης να πέσει για τους άνδρες στα 60 και στα 55 για τις γυναίκες για όλους, και για τους εργατοϋπαλλήλους και για τους αγρότες και για τους αυτοαπασχολούμενους.

«Δε θα ήθελα να μιλήσω με μεγάλη λεπτομέρεια», συνέχισε η ομιλήτρια. «Εμείς διατυπώνουμε θέσεις και προτάσεις προς τους εργαζόμενους για πάλη σήμερα και αμέσως μετά τις 16 Σεπτέμβρη. Χωρίς να παραιτούμαστε από τη συνολική πολιτική πρόταση που έχουμε, όπου όταν ο λαός θα είναι στην εξουσία, το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και συνταξιοδότησης θα έχει ελάχιστες ομοιότητες με το σημερινό.

Χωρίς να κάνουμε σκόντο στο αύριο θεωρούμε ότι το ελάχιστο που σήμερα πρέπει να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι για να μην πάμε πολύ πίσω είναι τα εξής:

-- Κατ' αρχήν κατάργηση όλων των αντιλαϊκών αντιασφαλιστικών νόμων από το 1992 έως σήμερα.

-- Σταμάτημα του τζόγου είτε με τη μια μορφή ομολόγου, είτε με την άλλη. Θεωρούμε ότι μπορούν τα αποθεματικά των Ταμείων να επενδύονται σε τίτλους του δημοσίου με εγγυημένη απόδοση και με το ανώτατο επιτόκιο δανεισμού που κάνει το δημόσιο προς τρίτους.

-- Σύνταξη στις γυναίκες στα 55 και στα 60 για τους άνδρες και μια πενταετία λιγότερη για τα βαρέα και ανθυγιεινά.

-- Δικαίωμα σύνταξης ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης, οπότε δε μετράει πια η ηλικία. Τριάντα χρόνια δούλεψες, γιατί να μην πάρεις σύνταξη; Κι αν κάποιος δούλεψε από τα 18 ή από τα 20 τι σημασία έχει; Τα 30 χρόνια επαρκούν για να πάρεις σύνταξη.

-- Να κατοχυρώνεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα με 4.050 μέρες εργασίας.

-- Η σύνταξη στο 80% του μισθού και για άλλη μια φορά λέμε ότι 1.050 πρέπει να είναι η κατώτερη σύνταξη για τους εργάτες και τους υπαλλήλους.

-- Βεβαίως, για να έχεις 1.050 ευρώ σύνταξη πρέπει να ξεκινάς από κατώτατο μισθό 1.300. Γι' αυτό η πάλη για τη σύνταξη πριν απ' όλα είναι πάλη για ανθρώπινους μισθούς, για να χρησιμοποιήσουμε αυτό τον όρο.

-- Υπερασπιζόμαστε και ζητάμε την επέκταση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

-- Κατάργηση κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Υγείας και της συνταξιοδότησης.

-- Πλήρης κάλυψη των αναγκών Υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν θέλετε, υποστηρίζουμε να καταργηθούν οι εισφορές που αφορούν στο σκέλος της Υγείας.

-- Οι εισφορές για τη σύνταξη να μην αυξηθούν και βεβαίως όταν ανεβαίνει ο μισθός δεν πρέπει να πολλαπλασιάζεται η συμμετοχή του εργαζομένου.

-- Διατηρείται βεβαίως η τριμερής χρηματοδότηση, αλλά το μεγαλύτερο μέρος πρέπει να το πληρώσει κράτος και εργοδοσία. Και για όλα αυτά παίρνουμε υπόψη ότι 58 δισ. ευρώ άρπαξαν οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές από το 1951 έως το 1975.

Με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οι απώλειες στην περίοδο 1999 - 2002 ξεπέρασαν τα 3,5 δισ. δρχ. Με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η ληστεία συνεχίζεται. Προστάτευσε η Νέα Δημοκρατία την εισφοροδιαφυγή του κεφαλαίου, η οποία φτάνει τα 5,8 δισ. ευρώ το χρόνο; Βεβαίως! Ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε το ΠΑΣΟΚ έδωσαν αυτά που χρωστούσαν στα Ταμεία, και το ίδιο ισχύει και για την εργοδοσία. Εφόσον αυτά είναι τα χρεωστούμενα, για ποιο λόγο οι εργαζόμενοι να δεχτούν αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών;».

«Πάμε στους αυτοαπασχολούμενους», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «δηλαδή στα μικρομάγαζα, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες. Εδώ υπάρχει το διμερές στοιχείο. Το κράτος και οι ίδιοι συμπληρώνουν και δημιουργούν τα ασφαλιστικά ταμεία.

-- Πλήρης σύνταξη επίσης με τη συμπλήρωση 30 χρόνων ανεξαρτήτως ηλικίας και σε ποια Ταμεία είχαν κατά καιρούς ασφαλιστεί οι άνδρες ή οι γυναίκες.

-- Σύνταξη στην ηλικία των 60 και γι' αυτούς, για τους άνδρες και για τις γυναίκες, και επίσης ισοτιμία με τους υπόλοιπους εργατοϋπαλλήλους, εφόσον συμπληρώσουν 4.050 ένσημα να μπορούν να πάρουν την κατώτερη σύνταξη.

-- Και γι' αυτούς ισχύει η κατώτερη σύνταξη 1.050 ευρώ το μήνα.

-- Κατάργηση των εισφορών Υγείας επίσης στον κλάδο.

-- Η ασφαλιστική εισφορά βαραίνει κατά 2/3 το κράτος και κατά 1/3 τον ασφαλισμένο.

-- Πλήρης σύνταξη στην αναπηρία 67% και η κατάταξη στην ασφαλιστική κλάση να μπορεί να γίνεται και με ευθύνη του ασφαλισμένου εφόσον είναι αυτοαπασχολούμενος.

Δηλαδή, ένα πρώτο στοιχείο που βλέπετε είναι η ισοτιμία στα ζητήματα αυτά της κοινωνικής πολιτικής ανάμεσα στους εργατοϋπαλλήλους που κάνουν εξαρτημένη μισθωτή εργασία και στους αυτοαπασχολουμένους. Πλήρης ισοτιμία.

Να πω ένα παράδειγμα: Οι γυναίκες που κρατάνε μαγαζιά και στις περισσότερες περιπτώσεις τα κρατάνε μόνες τους, οι άνδρες κάπου αλλού πάνε να δουλέψουν. Με την κοιλιά στο στόμα πάνε και δουλεύουν και μετά γεννάνε και πρέπει να κλείσουν το μαγαζί. Δεν υπάρχει καμία πρόνοια γι' αυτές. Εχουν πολύ λιγότερες απολαβές, εντός εισαγωγικών, απ' ό,τι έχουν οι υπόλοιπες εργαζόμενες.

Δεν ξέρω αν η μητρότητα είναι διαφορετική στην εργατοϋπάλληλο και διαφορετική για τη γυναίκα η οποία και αυτή από το πρωί μέχρι το βράδυ κάθεται στο μαγαζί, φέρνει και το παιδί της εκεί πολλές φορές και το έχει δίπλα».

«Πάμε στην αγροτιά», δήλωσε στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα. «Κατ' αρχήν 200.000 αγρότες αδυνατούν να πληρώσουν την εισφορά. Λίγοι είναι αυτοί που αμελούν, αδυνατούν. Από τους 800.000 οι 300.000 παίρνουν σύνταξη 280 ευρώ, στα 65 και οι άντρες και οι γυναίκες. Εδώ υπάρχει ισοτιμία.

Οι υπόλοιποι παίρνουν από 280 έως 480 ευρώ. Αλλά να σας πω χαρακτηριστικά: Το 81% παίρνει 280 ευρώ και το 4,55% είναι που παίρνει τα 480 ευρώ. Η μεγάλη πλειοψηφία δηλαδή είναι χαμηλοσυνταξιούχοι. Στα 65 άνδρες και γυναίκες παίρνουν σύνταξη. Υπόψη ότι ο μέσος όρος στην Ελλάδα σήμερα είναι στα 62,5.

Οι αγρότες και οι αγρότισσες πρέπει να δουλεύουν παραπάνω για να πάρουν σύνταξη. Και να πάρουμε υπόψη ιδιαίτερα για τις γυναίκες, που για μας ισχύει το μια 5ετία λιγότερη σε σχέση με τους άνδρες, ότι οι περισσότερες αγρότισσες ανήκουν στις τρίτεκνες οικογένειες, γιατί ξέρετε τώρα στην ύπαιθρο έχουμε κυρίως 2, 3, 4 παιδιά.

Τι ζητάμε:

-- Αμεσο διπλασιασμό των συντάξεων. Οχι στο τέλος της τετραετίας. Και να το ξεκαθαρίσουμε: Είμαστε αντίθετοι στο να καταργηθεί αυτό το προνοιακό ποσό που δίνεται και που το κατάργησε η κυβέρνηση Σημίτη.

Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης σε 60 και 65, να καταργηθούν οι εισφορές για περίθαλψη 4% που έβαλε η κυβέρνηση επίσης του ΠΑΣΟΚ και το 25% στα φάρμακα. Με 280 ευρώ το μήνα δεν μπορεί να δίνεις και 4% για περίθαλψη και 25% συμμετοχή στα φάρμακα. Και επιπλέον όταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ εξαγγέλλουν αυξήσεις, μειώνεται το αντίστοιχο προνοιακό μέρος της σύνταξης, γιατί με την αύξηση αυτό καταργείται. Δηλαδή, μέρος των αυξήσεων εξανεμίζεται και με την εξαγγελία.

-- Υπάρχει επίσης ένα σοβαρό ζήτημα. Οπως ξέρουμε, στην αγροτική οικονομία δουλεύουν μετανάστες που είναι εργάτες γης, δεν είναι ιδιοκτήτες. Αυτούς δεν τους ασφαλίζουν στο ΙΚΑ και με αυτό τον τρόπο, αν θέλετε, υποτριπλασιάζονται, από ό,τι λένε οι μελέτες, και τα έσοδα του ΙΚΑ. Τους φέρνουν στον ΟΓΑ. Είναι εργάτες γης. Κάνουν μισθωτή εργασία.

Φυσικά, τέτοια τερτίπια γίνονται παντού, διότι ξέρετε ότι εργατοϋπάλληλοι, δηλαδή που κάνουν εξαρτημένη μισθωτή δουλιά, δεν τους θεωρούν έτσι, δουλεύουν κανονικά ωράρια, κάνουν και υπερωρίες, αλλά δίνουν δελτίο παροχής υπηρεσιών. Ετσι θεωρείται αυτοαπασχολούμενος. Υπάρχουν βεβαίως και πάλι απώλειες.

Επειδή μιλάνε τα άλλα κόμματα για ελλείμματα, κλπ., και χρέη των ασφαλιστικών οργανισμών, πέρα από τα χρήματα που χάνονται διότι δεν επιστρέφονται ή τζογάρονται, μεγάλες απώλειες στα ασφαλιστικά ταμεία υπάρχουν και με τη μερική απασχόληση, με την ανεργία, με τη συγκάλυψη της μισθωτής δουλιάς και με το δελτίο παροχής υπηρεσιών».

«Δε στέκομαι συνολικά στις προτάσεις μας», σημείωσε η ομιλήτρια. «Εμείς μιλάμε για τους πυλώνες του ασφαλιστικού συστήματος, εργατοϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγροτιά. Γι' αυτό τώρα μιλάνε και τα άλλα κόμματα, μόνο που η ενοποίηση είναι προς τα κάτω.

Και, τέλος, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι από τα πρώτα ζητήματα όποια κυβέρνηση και αν βγει, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ ή συνεργασίας κεντροδεξιάς-κεντροαριστεράς, επειδή ακούγονται πολλά σενάρια, από τα πρώτα θέματα που θα θέσει είναι το νέο πακέτο μέτρων για την Κοινωνική Ασφάλιση. Είναι δεσμευμένοι άλλωστε. Είναι και ιδεολογικά και πολιτικά και με τις υπογραφές τους.

Τώρα κοροϊδεύουν το λαό. Αυτό που ίσως δεν έχουν καταλήξει ακόμα ή έχουν καταλήξει και δεν το λένε, είναι μέσα από ποιον κρίκο θα περάσουν τα νέα μέτρα.

Μπορεί, π.χ., να μην αυξήσουν άμεσα τα όρια συνταξιοδότησης, απλώς έχεις το ...δικαίωμα να δουλέψεις μέχρι τα 71 και έτσι θα τα αυξήσουν ντε φάκτο. Αυτό αναφέρεται στα προγράμματά τους. Θα εξομαλύνω, λέει, τις κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στους ασφαλισμένους. Εμείς μια διαφορά βλέπουμε: Ανάμεσα στη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και στην πλουτοκρατία, το κεφάλαιο, στα μονοπωλιακά συγκροτήματα. Την ταξική διαφορά.

Ακριβώς επειδή υπάρχουν εσωτερικές διαφορές μέσα στους εργαζόμενους θα αρχίζουν από πάνω προς τα κάτω να κατεβάζουν την οροφή. Εξ ου και τα δύο κόμματα - και εδώ δεν είναι μόνο τα δύο κόμματα, είναι και ο Συνασπισμός - μιλάνε για το εγγυημένο κατώτατο εισόδημα και την εγγυημένη κατώτατη σύνταξη, που ανεξάρτητα με ποια πρόθεση, αν θέλετε, το λέει ο καθένας, περικλείει τη μεγάλη παγίδα, την προς τα κάτω εξομοίωση».

«Θέλω να σας πω για τα ζητήματα της Υγείας», τόνισε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Είναι αναπόσπαστα δεμένα με το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Κατ' αρχήν κρατώντας τα ζητήματα της Υγείας και τα ζητήματα των συντάξεων σε ένα ενιαίο Ταμείο, χρόνια τώρα, όταν άδειαζαν τα Ταμεία της σύνταξης, παίρνανε από τον κλάδο Υγείας και τα έβαζαν στη σύνταξη, π.χ., τα λεγόμενα ευγενή Ταμεία. Αυτό έχει γίνει πολλές φορές, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ΟΤΕ. `Η, μπορεί να γίνει και το αντίθετο. Αν ένα Ταμείο θεωρείται πλεονασματικό στο απόθεμα των συντάξεων να καλύπτουν τις τρύπες στο ζήτημα της Υγείας.

Ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα: Για μας άλλο Υγεία, άλλο σύνταξη. Η Υγεία είναι ξεχωριστό ζήτημα, αφορά στο υπουργείο Υγείας. Δεν μπορεί να μπερδεύεται με τις ασφαλιστικές εισφορές. Και με αυτή την έννοια δωρεάν Υγεία για όλους.

Οι ελλείψεις που υπάρχουν στον τομέα της Υγείας είναι και από τα ελλείμματα, χρέη δηλαδή προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αλλά είναι και η μεγάλη περικύκλωση του συστήματος Υγείας και των ασφαλιστικών οργανισμών από τα μεγαθήρια πια στον τομέα της Υγείας, που έχουν σχέση είτε με το υγειονομικό υλικό, είτε με τις νέες τεχνολογίες, είτε με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες ή νοσοκομεία, οι οποίοι κυριολεκτικά απομυζούν τους εργαζόμενους μέσω των νοσοκομείων και μέσω των ασφαλιστικών οργανισμών».

Εμείς θεωρούμε, για να ανακεφαλαιώσω, ότι η δωρεάν Υγεία πρέπει να αναφέρεται σε όλους και χωρίς άλλες εισφορές, χωρίς καταβολή εισφορών. Μια φορά δουλεύεις, σε υπερεκμεταλλεύονται. Τη μια τα παίρνουν για τη σύνταξη, την άλλη για την Υγεία, την άλλη συμμετοχή στα φάρμακα, την άλλη συμμετοχή στα νοσήλια. Δέκα φορές αρπάζουν από την τσέπη των εργαζομένων».

«Εχουμε ξαναμιλήσει», συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, «δε θα ήθελα να επεκταθώ, απλώς να κάνω ένα σχόλιο για την κινδυνολογία των τελευταίων ημερών.

Ο,τι φοβίζει τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αποτελεί μεγάλη ανακούφιση για το λαό και τους εργαζόμενους. Φοβούνται, ενδεχομένως, ότι το πρώτο κόμμα δε θα έχει μεγάλη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία λόγω του εκλογικού συστήματος. Το φοβούνται; Αυτό είναι καλό για το λαό!

Δεν μπορεί να υπάρχουν ενιαία αισθήματα, άρα εθνική ομοψυχία, όπως λένε, ανάμεσα σε κόμματα αντιλαϊκά και στο λαό, ανάμεσα στην πλουτοκρατία και στο λαό. Ο,τι φοβίζει τους μεν, είναι καλό για τους άλλους. Ακριβώς αυτή, αν θέλετε, είναι και η διαφορά μας, μια από τις διαφορές, πολύ ουσιαστική, και με τα άλλα κόμματα που διεκδικούν από την πλευρά τους τη μείωση του δικομματισμού.

Αναμφισβήτητα η πάλη εναντίον των δύο κομμάτων, που σημαίνει αποδυνάμωσή τους, δημιουργεί προβλήματα στην εναλλαγή. Ποιος είναι ο ρόλος ενός κόμματος φιλολαϊκού; Οταν το αστικό πολιτικό σύστημα αρχίζει και δέχεται πλήγματα, αρχίζει να μην αισθάνεται καλά στα πόδια του, να του προσφέρουμε στήριγμα να σταθεί ή να το διαλύσουμε ακόμα περισσότερο και, μάλιστα, με συγχωρείτε αν χρειάζεται και μια κλοτσιά - μακάρι να ήταν άμεσο ζήτημα, αλλά δεν είναι - να του τη δώσουμε;

Αυτή είναι η διαφορά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ο,τι ενισχύει το λαό το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν το φοβάται. Οσο πιο ισχυρό και πλατύ γίνεται το λαϊκό κίνημα, εμείς δεν το φοβόμαστε. Αρκεί τι; Να βλέπει τη δικιά του αυτοτέλεια.

Για να δούμε την πείρα της Γαλλίας και της Ιταλίας. Αυτή η πείρα δοκιμάστηκε. Οταν το αστικό πολιτικό σύστημα άρχισε να έχει τριγμούς, εκεί δυστυχώς βρέθηκαν και κομμουνιστικά κόμματα, με μεγάλες σημαντικές παραδόσεις στο κίνημα και δεν τις υποτιμούμε καθόλου, και ακριβώς εκείνη τη στιγμή φοβήθηκαν την αστάθεια.

Και τι έκαναν; Αντί να ενισχύσουν το λαό και να τον βοηθήσουν να μεγαλώσει την αστάθεια υπέρ της σταθεροποίησης του λαϊκού κινήματος, βάλανε εναντίον του συστήματος. Που έφτασε όχι μόνο να χάσουν τη δύναμή τους, αλλά και το λαϊκό κίνημα να υποχωρήσει.

Η Ιταλία είναι το πιο κλασικό παράδειγμα. Τα παραδοσιακά αστικά και φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα εξαφανίστηκαν. Ολα τα ιστορικά κόμματα που ξέραμε στην Ιταλία έφυγαν από το χάρτη της Γης. Υπήρχαν αλλεπάλληλες συγκρούσεις. Για να δούμε, από αυτό τι προέκυψε; Δυστυχώς η ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος που κινείται σε βάρος του λαού. Βγάλανε και τον Μπερλουσκόνι τους, φτιάξανε και τον Πρόντι τους. Και ποιος φόβος σήμερα υπάρχει στην Ιταλία; Μην πέσει, λέει, η κυβέρνηση του Πρόντι, ξανακάνει εκλογές και ορισμένα κόμματα βρεθούν έξω από τη διακυβέρνηση. Αυτό είναι το ζήτημα;

Εμείς ξαναλέμε, η μάχη για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης δεν είναι περίπατος. Αυτό όμως που δίνει δύναμη είναι η οργάνωση του λαού, η ανάπτυξη της πολιτικής λαϊκής πρωτοβουλίας, το πολιτικό πρόγραμμα που διαθέτει το λαϊκό κίνημα και με άμεσους στόχους αλλά και με στόχους ριζικής ανατροπής. Και, βέβαια, συστατικό στοιχείο αυτής της άλλης πορείας είναι το πόσο ισχυρό θα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Οταν ο λαός, δηλαδή, είναι σε δράση και φέρνει τον αντίπαλό του σε δυσκολία.

Για εμάς είναι κομβικό ζήτημα αυτό. Δηλαδή τι; Να ανησυχήσουμε μήπως βγει μια κυβέρνηση που δεν καταφέρει να περάσει τη συνταξιοδότηση στα 71; Να ανησυχήσουμε, δηλαδή, αν η επόμενη κυβέρνηση έχει δυσκολία να φέρει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα; Δεν μπορούμε να τους νικήσουμε, μπορούμε όμως να τους δυσκολέψουμε. Κι αυτό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα το κάνει.

Οσο καιρό ο λαός θα είναι στην αντιπολίτευση εκεί θα είναι και το ΚΚΕ. Οταν ο λαός με τη θέλησή του, με την ικανότητά του, πάρει την πλειοψηφία και γίνει εξουσία, θα είμαστε κι εμείς σ' αυτό το σύστημα εξουσίας. Ευχαριστώ».

Σε ερώτηση δημοσιογράφου, γιατί το ΚΚΕ απορρίπτει το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας με ένα κόμμα, το οποίο θα δεσμεύσει σε ένα πρόγραμμα που θα κινείται σε μια φιλολαϊκή κατεύθυνση, όχι με μαξιμαλιστικούς στόχους, αλλά για την κατοχύρωση ορισμένων εργασιακών δικαιωμάτων, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε:

«Είναι ξένη προς το ΚΚΕ η άποψη ότι την "κλοτσιά" ως την "επίθεση στα χειμερινά ανάκτορα" θα την κάνει το ΚΚΕ. Οποιαδήποτε μορφή και αν πάρει η πάλη με ό,τι αποτέλεσμα να έχει, θα είναι απόφαση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Βεβαίως, το ΚΚΕ προπαγανδίζει, διαδίδει θέσεις - δεν είμαστε ουδέτεροι - αλλά αυτό θα γίνει μόνον όταν ο λαός θα αποφασίσει ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης και πρέπει να το διεκδικήσει. Τώρα με ποιες μορφές και τρόπους δεν μπορώ να το προδιαγράψω αυτό, αν δεν το αποφασίσει ο λαός. Κανένα κόμμα Κομμουνιστικό δεν μπορεί να το κάνει μόνο του.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα μπορεί ακριβώς να συμβάλλει, να βοηθάει, να δίνει ώθηση. Επομένως - γιατί μπαίνει σ' εμάς αυτό το ερώτημα - αφού δεν μπορεί ο λαός να νικήσει, γιατί δεν κάνετε κάτι που να νικήσει λίγο; Αυτό δεν εξαρτάται από εμάς. Εμείς τι κάνουμε τόσα χρόνια; Διατυπώνουμε γενικότερες πολιτικές θέσεις, διαμορφώνουμε στόχους πάλης και αγώνα. Πηγαίνουμε σε Συνδικάτα, παντού, στους Συλλόγους εκεί που είναι μαζικοί χώροι, και καλούμε το λαό να οργανωθεί, να παλέψουμε με κάθε μορφή. Να έχουμε Σωματεία ζωντανά και όχι σφραγίδες και όχι υποκατάστατα των διοικήσεών τους και όταν μάλιστα οι διοικήσεις ασκούν κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Προσπαθούμε δηλαδή και δεν το φοβόμαστε αυτό, ο λαός οργανωμένος να διεκδικεί, να είναι στο προσκήνιο.

Διατυπώνουμε συγκεκριμένους στόχους πάλης σε κάθε φάση του αγώνα. Δε λέμε ή όλα ή τίποτα. Βεβαίως, έχουμε και πρόγραμμα πάλης για το Σοσιαλισμό, δεν το κρύβουμε αυτό. Προσπαθούμε, αν θέλετε, να υπάρχουν έστω και μικρά αποτελέσματα σαν αποτέλεσμα του αγώνα και για να ελαφρύνουν τη θέση των εργαζομένων, αλλά κυρίως να αποκτούν κουράγιο και συνείδηση της δύναμής τους».

«Δηλαδή, από εμάς εξαρτάται μόνο αυτό; Να πω ένα παράδειγμα. Το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Δεν πρόλαβε να αναγγελθεί το νομοσχέδιο Γιαννίτση και εμείς βγήκαμε και είπαμε δεν παίρνουμε μέρος στο "διάλογο". Δεν το είχαμε και πολυδιαβάσει, ξέραμε όμως τι θα πει, γιατί δεν είναι τίποτα άγνωστο, άμα δε θέλεις κάνεις πως δεν ξέρεις.

Προχωρήσανε οι εργαζόμενοι και ταξικά σωματεία και όχι μόνο κομμουνιστές, σε καταλήψεις συμβολικές υπουργείων. "Επαναστατική γυμναστική" μας έλεγαν κάποιοι ανανεωτές, και κορόιδευαν και όλοι κοίταγαν πώς να γίνει ένα ενιαίο πλαίσιο που να βελτιώσει το νομοσχέδιο Γιαννίτση.

Βεβαίως, όταν και οι ηγεσίες των συνδικάτων είδαν ότι ο λαός δεν το δεχόταν, αναγκάστηκαν να βγουν και να πουν και κατά του "διαλόγου". Εγινε μια μεγάλη κινητοποίηση, ήμασταν μέσα εκεί εμείς και μέσα και μπροστά και πίσω και με κριτικό τρόπο ήμασταν μέσα.

Τι έγινε μετά; Η κυβέρνηση το πήρε πίσω. Θρίαμβο λέγανε όλοι. Τι λέγαμε εμείς; Είναι μια πρώτη νίκη των εργαζομένων, προσέξτε, θα το πάρουν πίσω, όμως, θα το φέρουν με άλλο νομοσχέδιο που αντί να έχει τα 10 άρθρα, να έχει τα 8. Και σιγά - σιγά αυτό το κίνημα το συγκεκριμένο, στο οποίο πραγματικά για πρώτη φορά υπήρξαν Επιτροπές Απεργιακές έξω από τους τόπους δουλιάς, υπήρχε μια τεράστια ανάταση, αυτό το κίνημα ανακόπηκε. Και τέτοιες μεγάλες κινητοποιήσεις δεν είχαμε ποτέ.

Πώς ανακόπηκε; Με ευθύνη βεβαίως και των κομμάτων, αλλά και των ηγεσιών στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του Συνασπισμού και όλων των άλλων, οι οποίοι άρχισαν να ρίχνουν νερό στο κρασί τους. Αποκορύφωμα, εδώ στο Ζάππειο έγινε η συνάντηση της ΓΣΕΕ με τους εκπροσώπους των κομμάτων και εδώ ήταν τότε ο κ. Σκανδαλίδης, αν δεν κάνω λάθος, δε θυμάμαι ποιος ήταν από το Συνασπισμό, άρχισε το κρασί να νερώνεται. Και ήρθε ο "νόμος Ρέππα".

Είναι διαφορετικό πράγμα, ένας αγώνας να μην οδηγήσει στην απόσπαση των κατακτήσεων που θέλει, και είναι άλλο πράγμα, να εγκαταλείπεις τον αγώνα και να μινιμοποιείς εσύ τις κατακτήσεις σου και να υποκύπτεις στους ελιγμούς των κυβερνήσεων.

Βεβαίως, όλα ή τίποτα δε γίνεται. Λοιπόν, σας λέω καθαρά, εμείς δεν μπορούμε να μπούμε σ' αυτή τη λογική. Γιατί μέσα στο κίνημα φαίνεται μέχρι πού μπορείς να πας, και εκεί δε βάζουμε εμπόδια. Πάρτε τις θέσεις των κομμάτων μετά το νομοσχέδιο Γιαννίτση που το πήρε πίσω.

Τι έκανε η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, για να προετοιμάσει το λαό να αντιπαλέψει το καινούργιο σχέδιο νόμου; Τίποτα. Τι κάνουν σήμερα τα συνδικάτα, οι κεντρικές ηγεσίες να προετοιμάσουν το λαό - δε λέω τώρα παραμονές των εκλογών - για το τι σημαίνει η Συνθήκη της Λισαβόνας; Τίποτα δεν κάνουν.

Και το τελευταίο. Το να εξαγγείλεις μια απεργία, τώρα πια δε λέει τίποτα. Αν θέλεις να πετύχει η απεργία, πριν απ' όλα θα πας να στηρίξεις εκεί που γίνεται το μεγάλο ζόρι, στα εργοστάσια και στους τόπους δουλιάς. Κάθε φορά εμείς βάζουμε ζήτημα, 5.000 απεργιακές επιτροπές έξω από τα εργοστάσια, να εκφραστεί αυτό που θέλει ο εργαζόμενος, να απεργήσει. Διά των αγώνων υπονομεύουν τους αγώνες και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τώρα που είναι αντιπολίτευση και από δίπλα ο Συνασπισμός, επειδή δεν μπορεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τη Σοσιαλδημοκρατία παραπαίει, παραπαίει κυριολεκτικά πότε έτσι, πότε αλλιώς.

Ε, όχι, εδώ πρέπει να έχεις σταθερή γραμμή. Ούτε για τα άμεσα υπάρχει σταθερή γραμμή. Δεν είναι δικιά μας ευθύνη».

Σχετικά με το πώς αντιμετωπίζει το ΚΚΕ το δίλημμα που θα τεθεί στο λαό σε περίπτωση επανάληψης των εκλογών, λόγω μη αυτοδυναμίας, σημείωσε:

-- «Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δε χαράζει την πολιτική του, βάζοντας την κάλπη πάνω απ' όλα, παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα της κάλπης παίζει σημαντικό ρόλο.

Αυτό που το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας βλέπει πριν απ' όλα είναι τι συμφέρει το λαό. Και δεύτερον, γιατί γενικά δε φτάνει να λες τι συμφέρει το λαό, αλλά τι μπορεί να δυναμώσει την οργάνωση του λαού, το λαϊκό κίνημα, τις κοινωνικές του πολιτικές συμμαχίες, το άνοιγμα δρόμου προς τα μπρος.

Ας πούμε ότι γίνεται και νέα εκλογική μάχη. Τότε βεβαίως το δίλημμα θα είναι μεγάλο. Εμείς ακριβώς και στη νέα εκλογική μάχη, ακόμα πιο καθαρά, θα ζητήσουμε από το λαό να διευρύνει τη νίκη του. Πιθανόν ένα μέρος του λαού να θέλει ακόμα περισσότερες εμπειρίες, ας τις πάρει τις εμπειρίες του, τι να κάνουμε εμείς.

Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι δυναμώνει σήμερα η πεποίθηση ότι ο λαός κοιτάζει μπροστά και πρέπει να ξεκολλήσει από τα δύο κόμματα. Και δεν πρόκειται να κάνουμε καμία κίνηση που να αναστείλουμε τον απεγκλωβισμό.

Εμείς αυτό κοιτάμε. Θέλουμε να βοηθήσουμε το λαό να καταλάβει ότι δεν έχει να φοβάται τίποτα. Εχει δύναμη, να την ανακαλύψει, να τη χρησιμοποιήσει και τότε θα καταλάβει ότι ο αντίπαλος δεν είναι τόσο δυνατός όσο φαίνεται.

Με τίποτα δε θα προτάξουμε την κάλπη του ΚΚΕ σε σχέση με την ανάγκη ο λαός να αποκτήσει τη θετική, καμιά φορά και την αρνητική εμπειρία, για το τι πρέπει να κάνει από εδώ και μπρος».

Σε άλλη ερώτηση, σχετικά με το αν το ΚΚΕ θεωρεί ότι η ψήφος στα μικρότερα κόμματα είναι χαμένη, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε:

«Πριν απ' όλα - κι αυτό ήταν το κύριο βάρος της ομιλίας - χαμένη ψήφος είναι στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Από ποια άποψη; Ακόμα και αν τους ψηφίζεις, γιατί ελπίζεις ότι μπορεί να διορθωθούν. Αυτοί δεν αλλάζουν, αυτό είναι και το σύνθημά μας. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Και επομένως δεν έχεις καμία ελπίδα. Εχεις αυταπάτες, χαμένη ψήφος.

Βεβαίως, αυτοί που τους πιστεύουν, γιατί έχουν συμφέροντα, καλά κάνουν και τους ψηφίζουν. Χαμένη ψήφος στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ είναι η λαϊκή ψήφος. Κερδισμένη ψήφος είναι των βιομηχάνων, των τραπεζιτών ή των θυλάκων που διαφθείρουν και τους χρησιμοποιούν ως αγωγούς ρουσφετολογίας, υπάρχουν και πολλοί άλλοι που έχουν συμφέρον από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτούς είναι κερδισμένη ψήφος, για το λαό είναι χαμένη.

Εάν θέλεις να δώσεις ψήφο, όπου στηρίζεις το λαϊκό κίνημα στην πάλη του κατά της δικομματικής εναλλαγής πρέπει να πάει σ' εκείνο το κόμμα που έχει καθαρή θέση απέναντι στο δικομματισμό και το διπολισμό. Μη μένουμε στο δικομματισμό, υπάρχει και ο διπολισμός. Η κερδισμένη ψήφος είναι αυτή που πάει στο ΚΚΕ.

Στις 17 μπορεί να υπάρξουν και κόμματα και πολιτικοί που σου λένε την έχω την ψήφο, τώρα μπορώ να τη χρησιμοποιήσω όπως θέλω, στο όνομα του "Α" ή "Β". Μ' αυτήν την έννοια, βεβαίως, είναι χαμένη η ψήφος, με την έννοια ότι δεν πάει σε μια πραγματικά ριζοσπαστική, αντιδικομματική πολιτική. Πάει στην πολιτική τού ναι μεν, αλλά. Για να μην πω τίποτε άλλο και χωρίς να θέλω να εξισώσω τα δύο κόμματα μεταξύ τους, δε λέω ότι είναι τα ίδια.

Βεβαίως, κερδισμένη είναι αυτή που θα πέσει στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, κερδισμένη για το λαό. Και να το τελειώσω, δεν είναι μια αποταμίευση του ΚΚΕ. Σας λέω ειλικρινά, το βράδυ των εκλογών, εάν έχουμε μια θεαματική άνοδο, δεν ξέρω αν ο λαός το πρώτο που θα δει, είναι να χορεύουμε, θα μας δει μ' αυτό που λέμε το αίσθημα της πολύ μεγάλης ευθύνης, ότι πρέπει να ανταποκριθούμε.

Και να ανταποκριθούμε όχι στην ψήφο των κομμουνιστών. Να ανταποκριθούμε στην ψήφο ανθρώπων που μας ψήφισαν έχοντας και διαφωνίες, αλλά μας εμπιστεύτηκαν. Και όταν σε εμπιστεύεται κι αυτός που μπορεί να έχει και κάποιες διαφωνίες μαζί σου η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη.

Εμείς νιώθουμε ότι μπορούμε να αναλάβουμε ευθύνες, σε συνδυασμό με τη λαϊκή πάλη, την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία. Λοιπόν, κερδισμένη - το λέμε - είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Δεν είμαστε "φιλάνθρωποι" να πούμε, δε βαριέσαι. Με όρους φιλανθρωπίας δεν μπορεί να γίνεται πολιτική.

Ας ξεκαθαρίσουν τα άλλα κόμματα τη θέση τους όχι προεκλογικά - δε μετράει τόσο - ας την είχαν ξεκαθαρίσει πριν, δεν ξέρω τι θα κάνουν μετεκλογικά».

Σχετικά με τις κυβερνήσεις συνεργασίας, τη συμμετοχή σ' αυτές των «μικρότερων» κομμάτων και την αποτελεσματικότητά τους, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε:

«Ξαναλέω και ξανατονίζω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δρα με βάση κάποιες αρχές και κάποιες θέσεις τις οποίες προβάλλει στο λαό. Δεν μπορεί αυτές να τις απεμπολά γιατί ενδεχομένως η απεμπόληση μιας θέσης, μπορεί να του φέρει κάποιες ψήφους. Αυτό για μας δεν είναι κέρδος.

Δεν αρνούμαστε ότι θέλουμε άνοδο της εκλογικής μας δύναμης. Από καλύτερες θέσεις να συμβάλλουμε στην πάλη του λαού. Δεν το αρνούμαστε αυτό. Αν θέλετε και από μια πλευρά γιατί αισθάνεσαι ότι έχεις ένα αποτέλεσμα στη δράση σου - αρκεί να μην το βλέπεις με ιδιοτέλεια - και αυτό σε ικανοποιεί.

Υπάρχουν και οι εφήμεροι ψήφοι. Καλοί είναι αυτοί, αλλά όταν αυτοί οι εφήμεροι ψήφοι παραπλανούν το λαό και τον κοροϊδεύουν, τότε δε νομίζω ότι μας αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά ή αξίζει στο λαό.

Να πω τώρα συγκεκριμένα. Η κριτική μας απέναντι στο Συνασπισμό και στο ΛΑ.Ο.Σ. ή σε όποιον άλλον, ειλικρινά σας λέω, δε βασίζεται μόνο στο τι λένε στην προεκλογική περίοδο.

Στην προεκλογική περίοδο, ένα κόμμα μπορεί να πει φραστικά πάρα πολύ ωραία πράγματα, μπορεί βεβαίως να διολισθήσει κάτω από την πίεση και το άγχος και να πει και τα χειρότερα. Κρίνουμε τα κόμματα μέσα από μια ολόκληρη πορεία. Δεν μπορείς να κρίνεις ούτε από μια δήλωση, ούτε τίποτα, δεν είναι και σωστό. Μπορεί και μια δήλωση να είναι και λίγο ατυχής στη συγκεκριμένη στιγμή.

Για το Συνασπισμό, ξέρουμε το πρόγραμμά του. Το πρόγραμμά του, θα σας το πω καθαρά, έχει αιχμές θετικές που κι εμείς τις έχουμε. Ως σύνολο όμως, το πρόγραμμά του εκφράζει τις ανάγκες ενός τμήματος - να το πω κοινωνικό στρώμα, πέστε το και έτσι, δεν είναι ακριβώς, αλλά εν πάση περιπτώσει - ενός στρώματος εργατοϋπαλλήλων που έχουν σχετικά καλά εισοδήματα. Δουλεύουν κυρίως στη Δημόσια Διοίκηση και στα πανεπιστήμια. Δεν έχουν ακόμα πληγεί οικονομικά, αύριο μπορεί να πληγούν. Και οι άνθρωποι αυτοί έχουν την ανάγκη, να το πω έτσι, μιας βελτίωσης της ποιότητας ζωής σε θέματα πολιτισμού ή οικολογίας. Είναι σωστά αυτά που λένε, δε λέμε ότι είναι όλα λάθος.

Ωστόσο, μέσα σε αυτό το πρόγραμμα δεν υπάρχει αυτό που λέμε αντίθεση, ρήξη στο πεδίο της οικονομίας. Δεν μπορεί να μιλάς για βελτίωση της ζωής των εργαζομένων δίχως μια διαφορετική πολιτική στο πεδίο της οικονομίας και κατά συνέπεια και στην οικονομική πολιτική.

Και μην ταυτίζουμε πεδίο οικονομίας και οικονομική πολιτική. Η οικονομική πολιτική καθορίζεται από την πολιτική που έχεις στο πεδίο της οικονομίας. Εδώ ο Συνασπισμός δεν κάνει τομή. Μπορεί να κάνει τομές σε διάφορα ζητήματα επιμέρους. Μπορεί να έχει πολύ ωραίες ιδέες, αλλά στην πολιτική το κάθε κόμμα κρίνεται από τη γενική γραμμή πλεύσης.

Εχει ισχυρούς δεσμούς συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στο συνδικαλιστικό κίνημα σε κρίσιμες αποφάσεις, όπως στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης κ.λπ., η συνθήκη τάδε δεν είναι ούτε μαύρη ούτε άσπρη, τη συνθήκη Μάαστριχτ την ψήφισε. Ενα ναι μεν αλλά. Ενα μπέρδεμα. Τέλος, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι τμήμα της κρατικής εξουσίας. Δεν μπορείς να έχεις πολιτική ρήξης με το δικομματισμό και να συνδιοικείς χρόνια, είτε με συνεργασία είτε χωρίς συνεργασία, αλλά να συνδιοικείς στην ουσία.

Και κρατήστε σημείωση ότι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο και στον εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων στο δικομματισμό και στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Πολύ σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα μετά τον "Καποδίστρια 1" που ο Συνασπισμός τον ψήφισε και τον υπερασπίζεται.

Να πάρουμε άλλα θέματα στη διεθνή πολιτική και τη στάση του Συνασπισμού. Πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας: "Οχι στον πόλεμο - όχι στην εθνοκάθαρση". Ιράκ: "Οχι στον πόλεμο - όχι στην τρομοκρατία". Δηλαδή, υιοθετούσε ένα σύνθημα του ιμπεριαλισμού - να το πούμε - που αδυνάτιζε την κυρίαρχη θέση. Προεκλογικά τι λέει; Να ηττηθεί η Νέα Δημοκρατία να χάσει ο δικομματισμός. Αυτό μεταφράζεται να βγει το ΠΑΣΟΚ.

Αν θέλεις να καταλάβει ο λαός ότι πρέπει να χτυπήσει τη δικομματική και τη διπολική εναλλαγή, δεν μπορείς να αρχίζεις ότι βάζω σε μια ζυγαριά ποιος είναι καλύτερος από τον άλλο. Δικαίωμά σου να έχεις μια γνώμη.

Επομένως, είναι μια μακρόχρονη πολιτική. Υπάρχει μια διεθνής εμπειρία που λέει ότι οι πρώην δεν κατάφεραν ποτέ να είναι συνεπείς. Είδατε πού κατάντησε ο Γκορμπατσόφ. Δεν ταυτίζω κανέναν με τον Γκορμπατσόφ, λέω οι πρώην δεν κατάφεραν ποτέ ούτε οι ίδιοι να αυγατίσουν, ούτε το λαό να τον βοηθήσουν, ακριβώς γιατί είναι πρώην».

Για το αν αποκλείει το ΚΚΕ κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας, αλλά και με ποιο ποσοστό θα είναι ικανοποιημένο, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε:

«Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι όσο ο λαός είναι στην αντίσταση με την έννοια ότι υλοποιείται μια αντιλαϊκή πολιτική, άρα είναι στην αντιπολίτευση να το πω καλύτερα, θα είμαστε κι εμείς στην αντιπολίτευση. Αμα ο λαός θέλει την απώλεια αυτοδυναμίας να την αξιοποιήσει και ν' ανοίξει ένας δρόμος προς τα εμπρός, θα είμαστε κι εμείς στο άνοιγμα του δρόμου προς τα εμπρός.

Οποιαδήποτε συμμετοχή του Κόμματος σε τέτοιες κυβερνήσεις, σημαίνει ανάσχεση του λαϊκού κινήματος. Ξέρουμε ότι θα βγει μια κυβέρνηση. Θα την φτιάξουν την κυβέρνηση, υπάρχουν πρόθυμοι. Ας υπάρχει κι ένα κόμμα το οποίο ακριβώς σταθερά μένει στο λαϊκό μετερίζι, με τις αδυναμίες που έχουμε, δε λέω ότι είμαστε οι τέλειοι.

Να πω και κάτι άλλο: Λένε ότι άμα μπει ένα μικρό κόμμα, θα πιέζει το μεγαλύτερο. Μα εδώ, αυτά τα κόμματα δεν τα πιέζει ούτε το λαϊκό κίνημα. Πώς δηλαδή; Οπως πιέσανε οι Πράσινοι στη Γερμανία; Δηλαδή, ποιοι πίεσαν; Οι Πράσινοι έκαναν υποχώρηση και στα θέματα της περιβαλλοντικής πολιτικής.

Ξέρετε τι γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις; Το αντίθετο θα γίνει. Αυτά τα κόμματα που μπήκαν στις κυβερνήσεις - αυτό έδειξε η ιστορία - αν είχαν και πέντε προοδευτικά συνθήματα τα εγκατέλειψαν. Εδώ μιλάμε για κομμουνιστικά κόμματα με μια πολύ μεγάλη παράδοση, κι όχι κόμματα που έγιναν τη δεκαετία του '90 και τη δεκαετία του 2002. Κόμματα με μεγάλη εμπειρία, που είχαν 25% και 30% δύναμη εκλογική, που είχαν ισχυρές θέσεις μέσα στο εργατικό κίνημα και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Θα σας πω και κάτι άλλο: Μπορεί μέσα από μια καλή συμμαχία προσωρινά ένα κομμουνιστικό κόμμα να χάσει και κάποιες δυνάμεις, γιατί υπάρχει και αυτή η τάση, να πηγαίνω με αυτόν που μου λέει ότι τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Μπορεί. Αλλά, ταυτόχρονα, να έχει μια προσωρινή απώλεια ως σύμμαχος, ο πιο ισχυρός να του πάρει κάτι ενδεχομένως. Εγώ σας λέω ας ...πάει και το παλιάμπελο, εάν η συμμαχία φέρνει αποτελέσματα για το λαϊκό κίνημα.

Μα δεν έχουμε ένα παράδειγμα που αυτή η συμμαχία δεν έφερε ζημιά και στους ίδιους και στο κίνημα. Για πείτε μου, στην Ιταλία υπάρχει η συμμετοχή των κομμουνιστών. Πού έκαναν περιορισμό στην κυβέρνηση Πρόντι; Το αντίθετο. Αυτοπεριορίστηκαν. Δε μου λέτε, άμα πας με τη Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ θα σε πάρουν εσένα υπόψη; Το ξαναλέω, δεν παίρνουν το λαό υπόψη και θα πάρουν τώρα ένα κόμμα που του δίνει μια έδρα και δυο έδρες;».

Σε ερώτηση, γιατί το ΚΚΕ επιμένει ότι ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ. έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη συνεργασία με τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, τόνισε:

«Ξέρετε, όταν ένα κόμμα έχει μια κατηγορηματική δήλωση διαρκώς, κανένα άλλο κόμμα δεν μπορεί να το συκοφαντήσει. Να σας πω συγκεκριμένα: Ο Συνασπισμός ξεκίνησε μ' ένα θετικό σύνθημα απ' τη σκοπιά του. Δηλαδή ότι στις εκλογές "να πέσει ο δικομματισμός, να ενδυναμωθεί ο Συνασπισμός". Δεν είχαμε απαίτηση να πει "να ενδυναμωθεί το ΚΚΕ".

Στην πορεία, το αλλάζει και αρχίζει: "Να φύγει η Νέα Δημοκρατία". Οχι ότι είμαστε αντίθετοι, να φύγει 10.000 φορές, αλλά δεν μπορείς ν' αρχίζεις να βάζεις τον κόσμο να μετράει ποιος είναι καλύτερος. Εμείς δε θα βάλουμε μαύρες σημαίες άμα έρθει η Νέα Δημοκρατία ούτε άμα έρθει το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να είσαι συνεπής. Η συντηρητική πολιτική έχει δυο κεφάλια και πρέπει να φύγει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Επομένως, αρχίζει να τα θολώνει τα νερά. Μάλιστα προχτές - κι αν θέλετε αυτό είναι που μου έδωσε το δικαίωμα να το πω, κάτι ανάλογο είχαμε και απ' τον κ. Καρατζαφέρη - λέει: "Ο λαός θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας". Δε λέει "κοίταξε λαέ, υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας και κυβερνήσεις συνεργασίας". Αυτό τι σημαίνει, "ο λαός θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας"; Βεβαίως στη συνέντευξη όντως ήταν κατηγορηματικός, απαντώντας και σ' εμάς. Αν ήταν κατηγορηματική η θέση του προεκλογικά, θα το παίρναμε υπόψη.

Πάντως, κατηγορηματική η στάση του απέναντι στο δικομματισμό δεν είναι όλα αυτά τα χρόνια. Δεν αρκεί η θέση, είναι και η στάση. Δεν είναι. Ξαναλέω: Πολιτικά σωστό είναι να συμβάλλεις, η λαϊκή συνείδηση, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα θα ρίξει την ψήφο, να συνειδητοποιήσει ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν ταυτίζεται με ένα κόμμα, αλλά ταυτίζεται και με τη σοσιαλδημοκρατία και με τα φιλελεύθερα κόμματα.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν είναι μια ιδιοτροπία, απλώς ένα αποτέλεσμα μιας συντηρητικοποίησης αντιλήψεων, είναι απόλυτη ανάγκη του καπιταλιστικού συστήματος να πάρει αυτά τα μέτρα. Δεν είναι ζήτημα διαχείρισης, δεν είναι ζήτημα μορφής του πολιτικού συστήματος. Πέντε κόμματα να είναι στην κυβέρνηση, άμα δεν έχουν ταξική πολιτική υπέρ του λαού, αυτά τα μέτρα θα παίρνουν.

Ο Συνασπισμός, λοιπόν, θολώνει τα νερά. Και αν θέλετε, υπερασπίζεται αυτό που λέμε, τους εύκολους δρόμους. Αν υπήρχε εύκολος δρόμος αντιμετώπισης των προβλημάτων, πρώτοι εμείς θα τον ακολουθούσαμε. Και αυτό αρέσει, οι εύκολοι δρόμοι. Τέλος, δεν αντιστοιχεί, αν θέλετε, το ύφος της αντιπολίτευσης με την ουσία της αντιπολίτευσης. Να μην το πούμε αυτό;».

Τέλος, ερωτηθείσα γιατί το ΚΚΕ μιλάει για «χαμένη ψήφο», όταν το ίδιο αντέδρασε σε ανάλογη δήλωση παλιότερα του Θ. Πάγκαλου, η Αλ. Παπαρήγα ήταν κατηγορηματική, σημειώνοντας:

«Από ποια σκοπιά αντιδράσαμε; Υπάρχει κερδισμένη και χαμένη ψήφος. Εμείς ξεκινάμε: Κερδισμένη είναι η ψήφος που πάει στο ΚΚΕ ή γενικότερα, να το πω έτσι, κερδισμένη η ψήφος η οποία ανεβάζει το λαϊκό κίνημα, δημιουργεί αντεπίθεση και, σε τελευταία ανάλυση, ανοίγει και το ζήτημα της εξουσίας. Δε στέκομαι τώρα μόνο προεκλογικά. Κερδισμένη είναι η συμμαχία που ανοίγει το δρόμο προς τα εμπρός και συγκρούεται όχι μόνο με τα κόμματα, αλλά και με την τάξη που βρίσκεται πίσω τους.

Χαμένη είναι η ψήφος που πάει σ' αυτά τα κόμματα. Δεν ξεκινάς σε μεγάλο ή μικρό κόμμα. Δηλαδή πραγματικά, αν η λογική μας είναι ότι χαμένη είναι η ψήφος σ' ένα μικρό κόμμα, αυτή είναι λάθος, είναι ρατσιστική λογική. Γιατί στην πολιτική μπορεί ο μικρός να διεκδικήσει να γίνει μεγάλος. Εμείς ποτέ δεν αντιδράσαμε στην ταξική επιλογή των κομμάτων που λένε "καταψηφίστε το ΚΚΕ". Μα είναι λογικό. Τι θα πει ο κ. Πάγκαλος; Τι θα πει το ΠΑΣΟΚ; "Ψηφίστε ΚΚΕ";

Μπορεί να κάνουμε παρατήρηση όταν το "χαμένη ψήφος" πάει στο μέγεθος, όταν όμως πούμε "χαμένη ψήφος ας πούμε στο ΛΑ.Ο.Σ.", σε καμία περίπτωση δε στεκόμαστε στο μέγεθος. Αυτό σας το λέω, θα ήταν ρατσιστικό και δεν είναι προοδευτική αντίληψη αυτή. Αυτός που έχει ριζοσπαστική πολιτική και είναι μικρός, πρέπει να γίνει μεγάλος. Επομένως, δεν έχουμε καμία αντίδραση στον Πάγκαλο για το "χαμένη ψήφος". Βεβαίως, υπάρχει κερδισμένη και χαμένη ψήφος. Ταξικά, πολιτικά.

Καλά κάνει ο Συνασπισμός και αντιδρά σ' αυτό, θεωρεί ότι η πολιτική του είναι σωστή και άρα η ψήφος τους εκεί είναι κερδισμένη. Αλλά δεν πάμε με βάση το μέγεθος, μεγάλοι, μικροί, μικρομεσαίοι κ.λπ. Ισα - ίσα η λογική η δικιά μας είναι κόντρα στο ρεύμα. Εμείς θέτουμε το ζήτημα καθαρά. Είμαστε το μόνο Κόμμα που στο πρόγραμμά μας, αλλά και στην πολιτική συμμαχιών που έχουμε, αυτή που σήμερα ακόμα δεν έχει, ας πούμε, ένα εύρος μεγάλο στο πολιτικό επίπεδο, στο κοινωνικό έχει περισσότερα αποτελέσματα - όπως ξέρετε κατεβαίνουμε με την "Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών", έχουμε πολλούς συνεργαζόμενους στο ψηφοδέλτιο που δεν τους βαφτίζουμε "συμμαχία", γιατί δε συγκροτούν κόμμα οι συνεργαζόμενοι. Εν πάση περιπτώσει. Ομως, η πολιτική συμμαχιών έχει σχέση με τη διεκδίκηση, την απόσπαση κατακτήσεων, την αντεπίθεση για τη λαϊκή εξουσία.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα άλλα κόμματα στο ζήτημα της εξουσίας δε λένε τίποτα. Αρα περιμένουν κάποιες αλλαγές που θα τους επιτρέψουν να πάρουν μέρος. Εμείς δεν παίρνουμε μέρος, τι να κάνουμε; Αλλωστε, σε τι θα ωφελήσουμε το λαό; Να βοηθήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να κάνει κυβέρνηση ή να βοηθήσουμε το ΠΑΣΟΚ να κάνει κυβέρνηση; Ο λαός να αποφασίσει».

Ο ραδιοτηλεοπτικός χρόνος που δικαιούνται τα κόμματα εκτός Βουλής, αποφασίστηκε χτες στη διάρκεια της Διακομματικής Επιτροπής του υπουργείου Εσωτερικών, με τη συμμετοχή εκπροσώπων τους. Σύμφωνα με την απόφαση, που αναμένεται να επικυρώσει σήμερα το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, όσα από τα δέκα κόμματα που έχουν καταρτίσει ψηφοδέλτια στο 70% των εκλογικών περιφερειών, έχουν περισσότερους από 250 υποψήφιους βουλευτές, θα λάβουν περισσότερο δωρεάν ραδιοτηλεοπτικό χρόνο από τον προβλεπόμενο. Επίσης, χτες αποφασίστηκε να δοθεί κρατική επιδότηση στα μικρότερα κόμματα, η οποία αντιστοιχεί σε 440.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά θα κατανεμηθούν στα κόμματα μετά τις εκλογές με βάση το ποσοστό που έλαβαν.

Την έντονη αντίδραση του ΔΗΚΚΙ προκάλεσε η απόφαση του Αρείου Πάγου σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται η αναγραφή της ονομασίας του σε ψηφοδέλτια για την επικείμενη εκλογική μάχη.

Με ανακοίνωσή του καταγγέλλει άθλιο δικαστικό πραξικόπημα σε βάρος του. Ακόμα, τονίζει πως πρόκειται για «επιχείρηση περιθωριοποίησής του», που «παραβιάζει κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας και γυρίζει τη χώρα σε καταδικασμένες εποχές». Προαναγγέλλει την προσφυγή του στον Αρειο Πάγο και στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο προκειμένου να ανατραπεί η παραπάνω απόφαση.

Για προσπάθεια ενίσχυσης του δικομματισμού έκανε λόγο ο Ηλ. Νικολόπουλος, στέλεχος του ΔΗΚΚΙ, καταγγέλλοντας ότι είναι απαράδεκτη και ότι επιφυλάσσονται για να ασκήσουν αγωγή κακοδικίας εναντίον της απόφασης.

Την καιροσκοπική πολιτική του ΣΥΝ στο συνδικαλιστικό κίνημα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στάση του απέναντι στο νόμο Ρέππα, ανέλαβε να δικαιολογήσει η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης». Σε ανακοίνωσή της και κατά τη γνωστή τακτική της αμόλησε - σαν τη σουπιά - το μελάνι ενάντια στο ΚΚΕ. Ισχυρίζεται η παράταξη του ΣΥΝ ότι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «παραχαράσσει τις απόψεις και τη στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων» και ότι η «Αυτόνομη Παρέμβαση» «ήταν καθοριστικός παράγων αποκάλυψης και αντιπαράθεσης στο νόμο Ρέππα, ενώ συνέβαλε αποφασιστικά τότε στην προκήρυξη απεργίας μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της ΔΑΚΕ».

Απαντώντας στην ανακοίνωση της παράταξης του ΣΥΝ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας, σημειώνει με δήλωσή του στο «Ρ»:

«Για την ιστορία θα θυμίσουμε στην "Αυτόνομη Παρέμβαση" αυτά που για προφανείς λόγους θέλει σήμερα να ξεχάσει. Οτι όχι μόνο δεν ήταν καθοριστικός παράγοντας - όπως ψευδώς ισχυρίζεται - ενάντια στο νόμο Ρέππα, αλλά εξαρχής, συμμετέχοντας ενεργά στο ξεπούλημα των εργαζομένων που αντιπάλεψαν μαζικά το νόμο Γιαννίτση, στρογγυλοκάθισε στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου" με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Με τον τρόπο αυτό έδωσαν το πρόσχημα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον πολιτικό χρόνο να περάσει τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029 του 2002.

Στην προκήρυξη της απεργιακής κινητοποίησης στις 18 Απρίλη του 2002 σύρθηκε κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων και τις αποδοκιμασίες των εργαζομένων και αυτό αφού είχε προηγηθεί η πανελλαδική απεργία στις 3 Απρίλη, την οποία έκαναν μόνες τους οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αλλά εκεί σε οδηγεί ο οπορτουνισμός. Οχι μόνο άλλα να λες και άλλα να κάνεις. Αλλά ακόμα και να ξεχνάς πότε και τι έκανες. Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν ξεχνούν»...

Σε μείζον θέμα της προεκλογικής περιόδου επιχείρησαν να μετατρέψουν οι εταίροι του δικομματισμού την απόφαση του Α΄ Τμήματος του Αρείου Πάγου να αποκλείσει την Φ. Γεννηματά από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και τις εθνικές εκλογές.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ με κορυφαία στελέχη του να μιλούν για «δικαστικό πραξικόπημα». Ο Αρειος Πάγος στήριξε την απόφασή του στο «άρθρο 56 παράγραφος 1 του Συντάγματος», βάσει του οποίου: «Τα ανώτερα αιρετά μονοπρόσωπα όργανα των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης δευτέρου βαθμού δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν βουλευτές κατά τη διάρκεια της θητείας για την οποία εξελέγησαν, ακόμα και αν παραιτηθούν».

Τη συγκεκριμένη απόφαση η Φ. Γεννηματά με διαδοχικές δηλώσεις και συνεντεύξεις της τη χαρακτήρισε «πολιτικό ζήτημα» και υποστήριξε ότι «η εγκυρότητα μίας υποψηφιότητας κρίνεται από το Εκλογοδικείο, εφόσον υπάρξει κάποια προσφυγή», και «όχι από τον Αρειο Πάγο». Σε συνέντευξή της στην «Ελευθεροτυπία» η Φ. Γεννηματά ανέφερε ότι «είναι η πρώτη φορά, από το 1974 μέχρι σήμερα, που ο Αρειος Πάγος δεν ανακηρύσσει υποψήφιο βουλευτή λόγω κωλύματος. Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στο παρελθόν αυτό, παρόλο που δεκάδες υποψήφιοι είχαν εξόφθαλμα κωλύματα και κρίθηκαν στη συνέχεια από τα Εκλογοδικεία ύστερα από ενστάσεις».

Προκειμένου να αξιοποιηθεί πολιτικά η συγκεκριμένη απόφαση, ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Ν. Αθανασάκης, έκανε λόγο για «πολιτικό πραξικόπημα», ενώ ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για «κινήσεις πανικού της ΝΔ» και ισχυρίστηκε ότι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα «αποκαταστήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και την ακομμάτιστη λειτουργία της».

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει την υπόθεση για να οξύνει τη δικομματική αντιπαράθεση. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Θ. Ρουσόπουλος, παρουσίασε παλιότερες συνεντεύξεις της Φ. Γεννηματά, σύμφωνα με τις οποίες η υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά δήλωνε: «Το Σύνταγμα ορίζει ότι οι αιρετοί νομάρχες, σε αντίθεση με τους δημάρχους, δεν έχουν το δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα για το Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της θητείας τους». Πάντως, η ίδια χτες υποστήριξε ότι αναφερόταν σε ενδεχόμενη υποψηφιότητά της στην Α΄ Αθήνας και όχι στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Θέμα προέκυψε και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αφού η Φ. Γεννηματά φέρεται να έχει δηλώσει ότι μεταξύ των συνταγματολόγων που ρωτήθηκαν για το θέμα της εκλογιμότητάς της συμπεριλαμβάνονται και οι Ε. Βενιζέλος και Α. Λοβέρδος, κάτι που διαψεύστηκε και από τα δύο στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

«Κατ' αρχήν να μιλήσω γενικά για τη δικαιοσύνη και θα μιλήσω και για τα πολύ συγκεκριμένα. Η δικαιοσύνη και οι λειτουργοί της έτσι κι αλλιώς εφαρμόζουν τους άδικους, νομιμοποιημένους βέβαια νόμους τους συστήματος.

Μάλιστα εμείς πολλές φορές όταν έρχονται οι συνδικαλιστικοί φορείς της δικαιοσύνης και μας λένε: "εμείς εφαρμόζουμε τους νόμους και επαγρυπνούμε για την εφαρμογή τους", εμείς τους λέμε, κοιτάξτε να δείτε, επαγρυπνείτε να εφαρμόζονται αντεργατικοί και αντιλαϊκοί νόμοι στη μεγάλη πλειοψηφία...

Το να λες, σέβομαι τους νόμους και μάλιστα άμα είσαι και συνδικαλιστικό όργανο, σημαίνει ότι σέβομαι τους "τρομονόμους", σέβομαι τα πάντα, την ιμπεριαλιστική λογική στις ασύμμετρες απειλές, απαγορεύω απεργίες, επιστρατεύω τους ναυτεργάτες... Με το νόμο γίνονται όλα αυτά.

Βεβαίως υπάρχουν και δικαστικοί λειτουργοί που αντιστέκονται. Αν, παραδείγματος χάρη, τα "αγροτοδικεία" που έγιναν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και επεκτάθηκαν και από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οδηγούσαν ας πούμε σ' αυτό που λέμε, "εφαρμόζω το νόμο", τώρα κάπου 10.000 αγρότες ακόμα θα ήταν στη φυλακή και το ίδιο ισχύει και για συνδικαλιστές.

Βεβαίως χρησιμοποιείται η δικαιοσύνη. Αυτό δεν είναι κάνα καινούριο, τώρα το ανακαλύψαμε; Να πάρουμε τα ιδιώνυμα του Βενιζέλου που ήταν για τους κτηνοτρόφους και στην ουσία ήταν κατά του ΚΚΕ; Τώρα ανακαλύψαμε ότι οι νόμοι στρέφονται κατά του λαού στην πλειοψηφία τους;

Για το συγκεκριμένο θέμα. Οσον αφορά το πρώτο θέμα της κ. Γεννηματά εμείς ρωτήσαμε νομικούς που διαθέτει το Κόμμα, μελετήσαμε και τις απόψεις ανθρώπων έξω από το Κόμμα, συνταγματολόγων κλπ. που βλέπουν τα πράγματα αντικειμενικά και μας είπαν ότι ο νόμος είναι ξεκάθαρος.

Και βάζω το ερώτημα. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ, που έχει και πάρα πολλούς καθηγητές και συνταγματολόγους και μεγάλη εμπειρία, κόμμα εξουσίας είναι, αυτό να μην ήξερε, ότι η κ. Γεννηματά δεν μπορούσε να είναι υποψήφια... Αν ήθελε να κάνει ντόρο τον έκανε, αλλά νομίζω να μην ασχοληθεί κανείς με αυτό το θέμα.

Δεύτερον, όσον αφορά το ΔΗΚΚΙ. Εμείς συμπαρασταθήκαμε όλα τα χρόνια στο ΔΗΚΚΙ. Θεωρούμε ότι είναι δικαίωμά του να διεκδικεί, να είναι πολιτικό κόμμα και δεν αλλάζει η θέση μας αυτή και σήμερα που τα στελέχη του συμμετέχουν σε κάποιον άλλο συνδυασμό θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπίσουν και αυτό το ζήτημα. Εχει δίκιο που ζητάει να αναγνωριστεί ως κόμμα και δε συμφωνούμε με αυτή την απόφαση του Αρείου Πάγου. Δεν έχουμε κανένα λόγο να αλλάξουμε θέση».

Το Εκλογικό Κέντρο του ΚΚΕ στην Αθήνα λειτουργεί στην οδό Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου.

-- Τηλέφωνα Εκλογικού Κέντρου: 210.3301.106, 210.3301.464, 210. 3303.406, 210.3323.281, 210.3302.411

-- Τηλέφωνα Ετεροδημοτών: 210.3303.415, 210.3303.515

-- FAX Εκλογικού Κέντρου: 210.3301.474.

Σε δήλωσή του για τις βουλευτικές εκλογές, ο Νίκος Μπέλας, πρώην Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ Ν. Σερρών και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, σημειώνει:

«Μπροστά στις βουλευτικές εκλογές πολλά λέγονται και πολλά γίνονται για διάφορες σκοπιμότητες.

Ως πρώην Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ Ν. Σερρών και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ που δραστηριοποιούμαι μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, μπορώ να διακρίνω ποιες πολιτικές δυνάμεις, χωρίς μισόλογα και υστεροβουλίες, παλεύουν γνήσια για τον εργαζόμενο, ενάντια στο δικομματισμό και τους δορυφόρους του. Η τελευταία μεγάλη κινητοποίησή μας για τη διεκδίκηση των ΒΑΕ για μας τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, έναν αγώνα που όλες οι άλλες δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, τον απεμπόλησαν, μας έχει δώσει μια ακόμα χρήσιμη εμπειρία.

Συνεπώς, μπορώ να πω με πλήρη επίγνωση ότι συμπράξεις που γίνονται την τελευταία στιγμή και μάλιστα με αφερέγγυες δυνάμεις όπως αυτή που έκανε, εν αγνοία της βάσης, η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ με τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνο τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν υπηρετούν.

Αντίθετα, η μοναδική δύναμη που έχει δώσει δείγματα γραφής και με συνέπεια λόγων και έργων αγωνίζεται για το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι το ΚΚΕ.

Γι' αυτό, λοιπόν, θα στηρίξω με όλες τις δυνάμεις μου αυτό το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, για να έχουμε ένα δυνατό σταθερό στήριγμα στους αναγκαίους αγώνες μας και μετά τις εκλογές».

Επίσης, με δήλωσή του, ο Γιάννης Λιβέρας, εργαζόμενος στον ΗΛΠΑΠ, προερχόμενος από το ΔΗΚΚΙ και τη συνδικαλιστική παράταξη ΔΗΣΕΚ, καλεί «όλους τους συναγωνιστές και φίλους σε αυτές τις εκλογές να στηρίξουν και να ψηφίσουν το ΚΚΕ».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, την Κυριακή 9 Σεπτέμβρη και ώρα 21.00 θα μιλήσει στην προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Πλατεία Αριστοτέλους.

Τη Δευτέρα 10 Σεπτέμβρη και ώρα 10.00 θα επισκεφτεί τη ΔΕΘ, ενώ στις 12.00 το μεσημέρι θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου.

Ως απαράδεκτη, αντιδημοκρατική, αυταρχική και φασιστική καταγγέλλει η ΝΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ τη συμπεριφορά της εργοδοσίας στα πολυκαταστήματα «ΤΖΑΜΠΟ» και «ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ», που δεν επέτρεψε σε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή Ν. Γκατζή, να επισκεφτεί τους δύο χώρους δουλιάς στο Βόλο.

«Το γεγονός δε μας ξαφνιάζει» υπογραμμίζει η ΝΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ και προσθέτει: «Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η διακίνηση "επικίνδυνων" ιδεών για την εργοδοσία και η ενημέρωση των εργαζομένων για τα δικαιώματά τους, είναι βόμβα στα συμφέροντα της εργοδοσίας. Επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ, ότι με την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πολιτική που αποκλειστικό στόχο έχει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και του μεγάλου κεφαλαίου, θυσιάζονται τα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων στο βωμό της κερδοφορίας των αφεντικών. Η εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, των ελαστικών ωραρίων, της δουλιάς χωρίς δικαιώματα, της εκμετάλλευσης, προϋποθέτει την κατάργηση της δημοκρατίας στους χώρους δουλιάς, την τρομοκρατία και τους διαρκείς πολιτικούς εκβιασμούς. Επιβεβαιώνει, επίσης, ότι το μόνο που φοβούνται είναι οι θέσεις, οι προτάσεις, η τακτική και η επιρροή του ΚΚΕ».

Σε δήλωσή του ο Σπύρος Σαμοΐλης, μέλος της ΚΕ του ΔΗΚΚΙ, σημειώνει:

«Μετά την ανακοίνωση της τριμελούς επιτροπής του ΔΗΚΚΙ και την απόφασή τους να συνεργαστούν με τα ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εγώ σαν μέλος της ΚΕ του ΔΗΚΚΙ αποφάσισα να μη συμμετέχω στη συνεργασία αυτή και να στηρίξω με όλες τις δυνάμεις μου τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και να τεθώ στη διάθεσή του. Παράλληλα θα ήθελα να πω στους φίλους και ψηφοφόρους μου να πράξουν το ίδιο.

Επίσης θα ήθελα να διαψεύσω την ανακοίνωση που υπάρχει στην ηλεκτρονική σελίδα του ΔΗΚΚΙ, με ημερομηνία 16/08/2007, κατά την οποία φέρομαι ως υποψήφιος στο υπόλοιπο Αττικής».

Η στρατιωτική διοίκηση του εργοστασίου ένδυσης και υπόδησης του στρατού «ΚΟΠΗ 700 ΣΕ», στη Δραπετσώνα, χτες απέρριψε αίτηση της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ να περιοδεύσει σήμερα στο εργοστάσιο αντιπροσωπεία της ΚΟΠ με επικεφαλής την Βέρα Νικολαΐδου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, και να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους. Το πρόσχημα του συνταγματάρχη του ΓΕΣ κ. Κωνσταντινόπουλου, σε τηλεφωνική του επικοινωνία με εκπρόσωπο της ΚΟΠ - σχόλιο που δεν αντέχει σε κριτική - ήταν ότι «η Βουλή έχει διαλυθεί» και επομένως η «κ. Βέρα Νικολαΐδου δεν είναι βουλευτής αλλά υποψήφια βουλευτής» και ότι στο εργοστάσιο «δεν επιτρέπεται η προεκλογική δραστηριότητα»...

Η ΚΟ Ηρακλείου του ΚΚΕ καταγγέλλει τη δημοτική αρχή η οποία «ως γνήσιος υπάλληλος της πλουτοκρατίας, έδωσε εντολή στους υπαλλήλους του δήμου, συνοδεία της δημοτικής αστυνομίας, να κατεβάσουν όλα τα πανό, τις αφίσες και τα άλλα υλικά του ΚΚΕ, ακόμα και δίπλα από το εκλογικό του περίπτερο, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις αφίσες και τα πανό που διαφημίζουν διάφορες εταιρείες από φροντιστήρια μέχρι στριπτιζάδικα».

Οπως σημειώνει η ΚΟ, δεν είναι το πρώτο τέτοιο περιστατικό στην πόλη, καθώς έχει προηγηθεί η προσπάθεια της αστυνομίας να παρεμποδίσει τη διακίνηση υλικών του Κόμματος στον κόσμο που επισκεπτόταν τα μαγαζιά και τις καφετερίες του Ηρακλείου. Ωστόσο, διαβεβαιώνει πως «όσες προσπάθειες κι αν κάνουν για να παρεμποδίσουν τη δράση του ΚΚΕ, αυτό δεν πτοείται γιατί έχει βαθιές ρίζες μέσα στο λαό. Θα συνεχίσει τη δράση του φέρνοντας στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη λαϊκή οικογένεια, θα καταθέτει καθημερινά τη δική του πρόταση διεξόδου».

Τέλος, η ΚΟ Ηρακλείου του ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους να καταδικάσουν και με την ψήφο τους αυτές τις ενέργειες της δημοτικής αρχής, ενισχύοντας το ΚΚΕ.

Αμεση ήταν η απάντηση της ΚΟΒ του ΚΚΕ στη ΣΟΦΤΕΞ, στην απαγόρευση από την επιχείρηση προγραμματισμένης περιοδείας σ' αυτήν από υποψήφιο βουλευτή του Κόμματος. Η Κομματική Οργάνωση αμέσως μετά το περιστατικό αυτό πραγματοποίησε η ίδια την περιοδεία χτες Δευτέρα στο εργοστάσιο στο Μεγάλο Πεύκο, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για τις πολιτικές θέσεις του Κόμματος και συναντώντας τη θερμή ανταπόκρισή τους. Σήμερα, ανάλογη δουλιά θα γίνει από την ΚΟΒ και στο εργοστάσιο της Αθήνας, σπάζοντας έτσι αυτό το ιδιότυπο «εμπάργκο» που επιβάλλουν σε βάρος του ΚΚΕ αρκετές επιχειρήσεις.

Εξάλλου με ανακοίνωσή της η ΚΟΒ προειδοποιούσε πως αυτή η αντιδημοκρατική ενέργεια δεν πρόκειται να περάσει και καλούσε τους εργαζόμενους να δώσουν την πρέπουσα απάντηση, όπως και έκαναν συμμετέχοντας μαζικά στη συζήτηση που προκάλεσε η ΚΟ. Στην ανακοίνωσή της σημείωνε ακόμα: «Αποκαλύπτεται με αυτό τον τρόπο πόσο τους ενοχλεί η πολιτική του ΚΚΕ, οι θέσεις του και η δράση του, γιατί είναι κατά της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της και υπέρ των συμφερόντων και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων», ενώ καλούσε τους εργαζόμενους με βάση την πείρα τους όλα αυτά τα χρόνια να καταδικάσουν την πολιτική που γέμισε τους εργάτες βάσανα, την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και των αναχωμάτων τους, ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ. «Σας καλούμε - καταλήγει η ανακοίνωση - να ενισχύσετε με την ψήφο σας το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που μαζί με τον λαό, μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή επέλαση που έρχεται, ανεξάρτητα του ποιος θα είναι στην κυβέρνηση, ανοίγοντας την προοπτική της λαϊκής εξουσίας».

• Ικανοποιητικές ελάχιστες εγγυημένες τιμές σε όλα τα αγροτικά προϊόντα.
• Κατάργηση των ποσοστώσεων σε όσα προϊόντα έχουν απομείνει.
• Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής με έλεγχο των τιμών των αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων, με εκτέλεση βασικών αγροτικών έργων υποδομής από το κράτος με επιστροφή ολόκληρου του ΦΠΑ, με αγροτικό τιμολόγιο της ΔΕΗ χωρίς περιορισμούς και με αφορολόγητα αγροτικά καύσιμα.
• Αναβάθμιση των Δημόσιων αγροτικών Οργανισμών και υπηρεσιών και δωρεάν επιστημονικοτεχνική στήριξη των αγροτών και των συνεταιρισμών.
• Εκδημοκρατισμό και στήριξη των συνεταιρισμών για να παίξουν ουσιαστικότερο ρόλο σε βάρος της κερδοσκοπίας των εμποροβιομηχάνων που γίνεται με τις πλάτες της ΕΕ και των κυβερνήσεων.
• Πραγματική ρύθμιση των αγροτικών χρεών, σταμάτημα του ξεπουλήματος των συνεταιριστικών εταιρειών στους ιδιώτες και κρατική ΑΤΕ με αναπτυξιακά - κοινωνικά χαρακτηριστικά.
• Περιορισμό και έλεγχο των εισαγωγών αγροτικών και ζωοκομικών προϊόντων και προστασία των καταναλωτών από άγνωστης και αμφίβολης καταλληλότητας προϊόντα.
• Δημιουργία υποδομών για ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας, αφορολόγητο πετρέλαιο και χωροθέτηση των θαλάσσιων καλλιεργειών με περιβαλλοντικά και αλιευτικά κριτήρια.
• Κατάργηση όλων των «νόμιμων» και παράνομων παρακρατήσεων και καταβολή ολόκληρων των επιδοτήσεων στους δικαιούχους αγρότες.
• Προνομιακά στεγαστικά προγράμματα για τους νέους αγρότες και τις τρίτεκνες οικογένειες.
• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία και δημιουργία αθλητικών και πολιτιστικών κέντρων για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των κατοίκων της υπαίθρου.
• Αμεσο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, κατάργηση της εισφοράς για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και της συμμετοχής στα φάρμακα.
• Μετάταξη από τον ΟΓΑ στο ΙΚΑ όλων των εργατών γης που δεν έχουν και δεν καλλιεργούν για λογαριασμό τους γεωργική γη, νομιμοποίηση όλων των αλλοδαπών εργατών γης και εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας.

Ο Γιάννης Ζιώγας

Οι εργάτες και οι υπάλληλοι συμφώνησαν πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι συνυπεύθυνα για την κατρακύλα των δικαιωμάτων τους, για την επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα στη σταθερή και μόνιμη δουλιά, στην ασφάλιση και στη σύνταξη, στη δημόσια, δωρεάν και σύγχρονη Υγεία και Παιδεία. Συμφώνησαν πως πρέπει να εκφραστεί μαζικά η αντίδραση με καταδίκη και των δύο κομμάτων.

Ο Γιάννης Ζιώγας ξεκαθάρισε πως αυτή η ψήφος θα έχει αποτέλεσμα μόνο αν οδηγηθεί στο ΚΚΕ. Οπως είπε, κάθε άλλη επιλογή απλά θα αλλάξει το «ραντεβού» με τα δύο κόμματα. «Αντί να είναι στην πόρτα θα είναι στη γωνία», γιατί, όπως εξήγησε και ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ., είναι πρόθυμοι και μετά τις εκλογές παρά τις φραστικές διαφοροποιήσεις, να στηρίξουν την πλουτοκρατία και να δώσουν χέρι βοήθειας στους δικομματικούς εταίρους.

Ο Γιώργος Μαρίνος

Τα παραπάνω τόνισε μιλώντας προς τους εργαζόμενους στη μεταλλουργική βιομηχανία BIOMEK ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος στην Εύβοια.

Επίσης, ο Γ. Μαρίνος περιόδευσε και στον ΑΗΣ Αλιβερίου της ΔΕΗ. Μιλώντας στους εργαζόμενους εκεί τόνισε ότι κριτήριο ψήφου αποτελεί και η απελευθέρωση της ενέργειας που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η οποία σημαίνει ιδιωτικοποίηση, ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Κριτήριο ψήφου αποτελεί η λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων τους, το Ασφαλιστικό, η ανεργία.

Πρόσθεσε επίσης ότι και για το πρόβλημα των πυρκαγιών στην περιοχή τους πρέπει οι εργαζόμενοι να καταδικάσουν με την ψήφο τους στις 16 του Σεπτέμβρη τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ αλλά και τους συνοδοιπόρους τους. Να εμπιστευτούν το ΚΚΕ γιατί μόνο έτσι θα δεχτεί ο δικομματισμός ισχυρό πλήγμα. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος της προοπτικής όπου ο παραγωγός λαός, οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές δυνάμεις θα βρεθούν στο προσκήνιο.

Η Βέρα Νικολαΐδου

Αναφερόμενη στα μέτρα του δικομματισμού για την Ηλεία υπογράμμισε τις συνέπειες (παράδοση μεγάλων εκτάσεων σε κερδοσκόπους, εμπορευματοποίηση γης, ξεκλήρισμα των αγροτών με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας), παρουσίασε τις συγκεκριμένες θέσεις του ΚΚΕ και τόνισε πως τα χρήματα που απαιτούνται για την ανασυγκρότηση της περιοχής να τα πάρουν από την πλουτοκρατία.

Ο ψηφοφόρος μπροστά στην κάλπη, κατέληξε, πρέπει να σκεφτεί τη ζωή του, να δει την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και να κρίνει με βάση τα προβλήματά του.

• Από την τσέπη και τη μόρφωση των γονιών
• Τις φοροεισπράξεις του δήμου
• Την προσέλκυση χορηγών

Ετσι, άλλες γνώσεις θα αποκτούν οι μαθητές των πλούσιων περιοχών και άλλες οι μαθητές των λαϊκών συνοικιών. Κι όλα αυτά με πρόσχημα τις διαφορετικές ανάγκες και δυνατότητές τους.

• Το πόρισμα του ΕΣΥΠ κάνει λόγο «για σχολικές μονάδες με περισσότερες ευθύνες και ευελιξία: Στον προγραμματισμό των δραστηριοτήτων, στην επιλογή των προτεραιοτήτων, στη διαμόρφωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων» (σελ. 8). Το ΠΑΣΟΚ πάει ακόμα πιο μακριά και λέει: «Αντικαθιστούμε το ασφυκτικό αναλυτικό πρόγραμμα με ένα εθνικό πλαίσιο προγράμματος που θα ανοίγει τα περιθώρια για δημιουργία και πρωτοβουλίες σε κάθε σχολείο» (πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ, σελ. 11).
• Ηδη επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ υλοποιείται πιλοτικά η διχοτόμηση του προγράμματος στο Δημοτικό (υποχρεωτική και ελεύθερη ζώνη) με όχημα τα ολοήμερα σχολεία. Η ΝΔ παίρνει τη σκυτάλη και γενικεύει την εφαρμογή της ευέλικτης ζώνης σε όλα τα δημοτικά σχολεία. Την παραπέρα επέκταση της ευέλικτης ή ελεύθερης ζώνης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προτείνει ήδη το ΕΣΥΠ ενώ το ΠΑΣΟΚ υιοθετεί απολύτως αυτές τις θέσεις και προτείνει συνολική κατάργηση του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, άρα τοπική διαμόρφωση των προγραμμάτων.
• Τόσο το ΠΑΣΟΚ με την αντιεκπαιδευτική του πολιτική (νόμος Αρσένη, 2525/97, 2640/98) όσο και η ΝΔ (νόμος 3475/2006) συμφωνούν με το χωρισμό της εκπαίδευσης σε Γενική-Τεχνική, με την εκπαιδευτική κατηγοριοποίηση των μαθητών στη βάση ταξικών κριτηρίων. Στηρίζουν το οικοδόμημα της ΕΕ της «διά βίου εκπαίδευσης» που στόχο έχει τη διαφοροποίηση της εκπαίδευσης και το πρόωρο σπρώξιμο των νέων στην κατάρτιση.

• Μεγαλύτερο χάσμα ανάμεσα στη μόρφωση των εύπορων παιδιών και αυτών του λαού.
• Διάλυση, φτώχεια και έλεγχο της σκέψης των νέων.

«Οι τραπεζίτες, τις τελευταίες βδομάδες, αναγγέλλουν μετά τυμπανοκρουσιών τις αυξήσεις των κερδών τους. Σε μερικές τράπεζες φτάνουν μέχρι και 79%, ή και ακόμη παραπάνω, σε σχέση με τα αντίστοιχα περσινά. Κι όμως, οι αυξήσεις στους μισθούς των τραπεζοϋπαλλήλων, είναι μόλις 3,5%!», επισήμανε ο Σπ. Χαλβατζής, προσθέτοντας ότι «ο παραγόμενος πλούτος παγκοσμίως, είναι πολλαπλάσιος σε σχέση με παλαιότερα, κι όμως, τον νέμονται όλο και λιγότεροι. Θα το ανεχτούμε αυτό; Θα το αντιπαλέψουμε;».

«Θα μας πάρουν πίσω και ό,τι έχει απομείνει» είπε κάποιος εργαζόμενος. Αλλωστε, οι εργαζόμενοι στην Εμπορική, βιώνουν ήδη τις πρώτες συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, με τις εθελούσιες εξόδους και το χτύπημα σε εργασιακές και ασφαλιστικές κατακτήσεις.

Ο Σπ. Χαλβατζής έκανε ξεχωριστή αναφορά στο θέμα των πυρκαγιών, σημειώνοντας πως η αιτία τους, «το δαδί, το προσάναμμα, βρίσκεται στους αντιλαϊκούς νόμους που κατά καιρούς έχουν ψηφίσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ». Επιπλέον, κάλεσε τους παρευρισκόμενους «ο καπνός να μην κρύψει τα πραγματικά προβλήματα». Τους κάλεσε να δουν πίσω από τις προεκλογικές υποσχέσεις και το χρήμα που μοιράζεται. Να δουν τα σχέδια που απεργάζεται το κεφάλαιο - με τη συνηγορία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - για την «τουριστική αξιοποίηση» της περιοχής.

Ιδιαίτερη συζήτηση με τους εργαζόμενους έγινε και για τα θέματα της Παιδείας, της Υγείας και των εργασιακών σχέσεων.

Ο Σπ. Χαλβατζής κάλεσε τους εργαζόμενους να κλείσουν τα αυτιά τους στην κινδυνολογία των τελευταίων ημερών. Οι εργαζόμενοι, σημείωσε, πρέπει να αξιολογήσουν στη βάση των πραγματικών προβλημάτων και αναγκών τους και να μην επιτρέψουν σε αυτούς που λεηλατούν τις συνειδήσεις τους να λεηλατήσουν και την ψήφο τους.

Ο Δήμος Κουμπούρης

«Εχετε πλέον μεγάλη πείρα από την ίδια σας τη ζωή που όσο περνάει ο καιρός χειροτερεύει για να βγάλετε τα ανάλογα συμπεράσματα» είπε μιλώντας στους εργαζόμενους ο Δ. Κουμπούρης. «Εχετε βιώσει την ίδια πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που σας αναγκάζει να δουλεύετε από το πρωί ως το βράδυ για 600 - 700 ευρώ και ταυτόχρονα οι επιχειρηματίες να ανακοινώνουν αυξήσεις 200 και 300% στα κέρδη τους. Γι' αυτό όσο πιο χαμηλά βρεθεί ο δικομματισμός τόσο πιο μεγάλη θα είναι η δυνατότητα για τον κόσμο να παλέψει και να διεκδικήσει. Και το ΚΚΕ ζητάει την ψήφο των εργατών για να ενισχυθεί ακριβώς ένα τέτοιο λαϊκό κίνημα».

Αναφερόμενος ειδικότερα στα περί χαμένης ψήφου και το ενδεχόμενο ακυβερνησίας ξεκαθάρισε: «Το σύστημα θα φροντίσει ώστε να μην υπάρξει ακυβερνησία. Το θέμα όμως είναι τι κυβέρνηση θα υπάρξει και ποιου τα συμφέροντα θα στηρίξει. Το ΚΚΕ λέει, ότι χαμένη ψήφος θα είναι αν οι εργάτες στηρίξουν τα δύο κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γιατί αυτά στηρίζουν το σύστημα της πλουτοκρατίας».

Ο Αντώνης Σκυλλάκος

Στάθηκε ιδιαίτερα στις υποσχέσεις της κυβέρνησης προς τους πυρόπληκτους, επισημαίνοντας ότι γίνεται ολοφάνερο πως αυτές δόθηκαν για καθαρά προεκλογικούς λόγους, στοχεύοντας στην υφαρπαγή ψήφων. Αυτό φαίνεται - πρόσθεσε - κι από το γεγονός ότι αντιμετώπισε διαφορετικά, υποσχόμενη «ψίχουλα», ανάλογες περιπτώσεις πυρόπληκτων, από άλλες πυρκαγιές.

Ο Αντ. Σκυλλάκος, μίλησε για τα χειρότερα που «έρχονται» στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν πιστά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η οποία με την αναθεώρησή της στοχεύει στο βίαιο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια. Και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο νέο κανονισμό της ΕΕ για τα αμπελοοινικά που θα δώσει καίριο χτύπημα στην αμπελοκαλλιέργεια καθώς θα μειωθεί δραστικά εξαιτίας των μαζικών εκριζώσεων και θα συγκεντρωθεί σε λίγες μεγάλες αμπελουργικές επιχειρήσεις.

Καταλήγοντας ο Αντ. Σκυλλάκος τόνισε ότι οι μικρομεσαίοι αγρότες και γενικότερα ο λαός, στις επικείμενες εκλογές έχουν την ευκαιρία με την ψήφο τους να ανοίξουν το δρόμο της προοπτικής για να αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία σε όφελός τους.

Οι Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ πραγματοποιούν πολιτική συγκέντρωση για τις εκλογές την Πέμπτη 6/9, στις 10.30 π.μ., στην αίθουσα ΤΕΒΕ (Σωκράτους 23). Θα μιλήσει ο Γ. Μαυρίκος, υποψήφιος στη Β' Αθήνας του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Τρίτη, οι Β. Δημόπουλος υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας και Μ. Πέτσας υποψήφιος στη Β' Αθήνας θα μιλήσουν σε συγκέντρωση δικηγόρων, στις 7 μ.μ., στο εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου).

-- Αύριο Τετάρτη, σε συγκέντρωση γυναικών, στις 7 μ.μ., σε καφετέρια στην οδό Μαρίνου Αντύπα 130 στην Ηλιούπολη, θα μιλήσει ο Γ. Μαυρίκος μέλος της ΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας.

-- Αύριο Τετάρτη, ο Σπ. Χαλβατζής μέλος του ΠΓ της ΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας, θα μιλήσει σε συγκέντρωση εργαζομένων στην «Τυποεκδοτική», στις 3 μ.μ.

-- Αύριο Τετάρτη, σε συγκέντρωση της Αχτίδας Καλλιτεχνών του ΚΚΕ, στις 7.30 μ.μ., στο εκλογικό κέντρο (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου), θα μιλήσουν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ Βασίλης Κολοβός και Εύα Μελά. Θα χαιρετίσουν οι επίσης υποψήφιοι βουλευτές Λίλα Καφαντάρη και Λάκης Χαλκιάς.

-- Πτολεμαΐδα: Στις 8.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Γιάννενα: Στις 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Κώστας Καζάκος, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ.

-- Λάρισα: Στις 8.30 μ.μ., στην πλατεία Ταχυδρομείου, με ομιλητή τον Δ. Κουτσούμπα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Δράμα: Στις 11 π.μ., στην πλατεία Ελευθερίας. Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Σέρρες: Στις 8.30 μ.μ. στην Πλατεία Ελευθερίας. Θα μιλήσει η Φιλιώ Σαραντίδου, υποψήφια βουλευτής Σερρών του ΚΚΕ, και θα χαιρετίσει ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ευρωβουλευτής και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας.

-- Κοζάνη: Στις 8.30 μ.μ., στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αγρίνιο: Στις 8.30 μ.μ., στην πλατεία Δημοκρατίας. Θα μιλήσει ο ευρωβουλευτής και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης.

-- Βόλος: Στις 8.30 μ.μ., στην παραλία (έξω από το Πανεπιστήμιο), με ομιλητή τον Γ. Μαυρίκο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Ξάνθη: Στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Ορέστης Κολοζώφ, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κόμματος.

-- Γρεβενά: Στις 8 μ.μ., στην κεντρική πλατεία. Θα μιλήσει ο Αντώνης Σκυλλάκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αρτα: Στις 9 μ.μ., στο εκλογικό κέντρο της Σκουφά. Θα μιλήσει ο Νίκος Σοφιανός, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του Κόμματος.

-- Κιλκίς: Στις 8.30 μ.μ., στην πλατεία Ειρήνης. θα μιλήσει ο Κώστας Πινέλης, υποψήφιος βουλευτής Κιλκίς του ΚΚΕ.

-- Φλώρινα: Στις 8.30 μ.μ., στον πεζόδρομο. Θα μιλήσει ο Τάκης Τσιόγκας, βουλευτής του Κόμματος.

-- Νάουσα: Στις 8.30 μ.μ. στην πλατεία Καρατάσου. Θα μιλήσει ο Χρήστος Τρεμπελής, υποψήφιος βουλευτής Ημαθίας του ΚΚΕ, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας.

-- Τρίκαλα: Στις 8 μ.μ., στην πλατεία Ρήγα Φεραίου (πεζόδρομος Ασκληπιού), με ομιλητή τον Κ. Καζάκο, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΚΕ.

Στην πλημμυρισμένη από εργατόκοσμο πλατεία Λαού του Κερατσινίου, μίλησε την Κυριακή το βράδυ η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, τονίζοντας ότι όταν «ο λαός ανακαλύψει τη δύναμή του, θα καταλάβει ότι ο αντίπαλος δεν είναι ισχυρός όσο φαίνεται».

Επισήμανε ότι η κινδυνολογία που θα οξυνθεί τις επόμενες μέρες μέχρι τις εκλογές, περί ακυβερνησίας και χάους, δεν πρέπει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα γιατί ό,τι φοβάται η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της, δεν πρέπει να το φοβάται ο λαός, αντίθετα θα πρέπει να το επιδιώκει για να τους δυσκολεύει. Υπογράμμισε ότι αξίζει κανείς να ψηφίσει ΚΚΕ και για τη νέα γενιά η οποία ξεκινάει τη ζωή με πολύ χειρότερους όρους από ό,τι οι προηγούμενες γενιές. Αναφερόμενη ειδικά στους νέους, σημείωσε ότι μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν μεγάλη προσωπική εμπειρία, έχουν όμως την εμπειρία των οικογενειών τους, τα όσα οι ίδιοι βιώνουν με την υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας για να καταλήξουν σε ασφαλές συμπέρασμα και να ψηφίσουν ΚΚΕ.

Από τη χτεσινή συγκέντρωση του Κόμματος στο Περιστέρι

Θέλουν, επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, ο λαός να μη δείξει τη θέλησή του, την ωρίμανση της πείρας του. Στη συνέχεια υπογράμμισε πως η δημοκρατία είναι ταξική κι ο δικομματισμός και το αστικό σύστημα δε θέλουν η δημοκρατία των λίγων να πληγεί από τη δημοκρατία των πολλών. Κάλεσε τους εργαζόμενους που έχουν καταλάβει ότι τα δύο κόμματα τους κοροϊδεύουν να το δείξουν στην κάλπη. Την επόμενη μέρα των εκλογών να είναι τρομοκρατημένοι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κι όχι ο λαός. Ή θα τους φοβόμαστε ή θα τους φοβίζουμε, ξεκαθάρισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και τόνισε: Κριτήριο ψήφου είναι τα λαϊκά προβλήματα και στην κάλπη πρέπει να εκφραστεί αντίθεση κι αντίσταση στην εξαπάτηση. Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν οι υποψήφιοι στη Β' Αθήνας Γ. Πέρρος, Π. Μεντρέκας, Χρ. Μαργανέλης, Μ. Σελέκος, Λ. Πέτσας, Κ. Παπλωματάς και η υποψήφια στην Α' Αθήνας Λ. Κανέλλη.

«Αντιπολίτευση σήμερα, με σαφή θέση και δράση κατά των κομμάτων εξουσίας, κατά του κεφαλαίου, κατά των μονοπωλίων είναι μόνο το ΚΚΕ», υπογράμμισε, απ' την πλατεία Αγίου Δημητρίου στους Αμπελόκηπους, η Αλέκα Παπαρήγα. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε πως «αφού αυτές οι εκλογές δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μια λαϊκή εξουσία, σε μια λαϊκή κυβέρνηση, ένα είναι το όφελος: Να έχουμε κυβέρνηση αδύναμη, να έχουμε κυβέρνηση που να μην αισθάνεται ότι μπορεί να έχει ελεύθερα τα χέρια, όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις». Συμπλήρωσε, μάλιστα, πως πρέπει να είναι αδύναμο το «δίδυμο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ» και γενικότερα «το αστικό πολιτικό σύστημα».

Στη συνέχεια σημείωσε: «Η ψήφος στο ΣΥΝ, στο ΛΑ.Ο.Σ. - και δεν ξέρω τι άλλο εμφανίζεται - είναι μια ψήφος 100% χαμένη». Εξήγησε ότι ο λόγος δεν είναι πως πρόκειται για μικρά κόμματα, αλλά ότι η ψήφος «είναι χαμένη πολιτικά». Αναφερόμενη στο ΣΥΝ σημείωσε ότι «δεν υπάρχει κεντρική επιλογή που δεν τη στήριξε, είτε με την ψήφο του, είτε λέγοντας πως δεν είναι ούτε μαύρο, ούτε άσπρο, είναι γκρίζο. Ετσι λέγανε και για τη Λισαβόνα». Και πρόσθεσε: «Είναι ευέλικτοι, βρίσκουν και κάτι κακό, βρίσκουν και κάτι καλό».