Την καιροσκοπική πολιτική του ΣΥΝ στο συνδικαλιστικό κίνημα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στάση του απέναντι στο νόμο Ρέππα, ανέλαβε να δικαιολογήσει η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης». Σε ανακοίνωσή της και κατά τη γνωστή τακτική της αμόλησε - σαν τη σουπιά - το μελάνι ενάντια στο ΚΚΕ. Ισχυρίζεται η παράταξη του ΣΥΝ ότι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «παραχαράσσει τις απόψεις και τη στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων» και ότι η «Αυτόνομη Παρέμβαση» «ήταν καθοριστικός παράγων αποκάλυψης και αντιπαράθεσης στο νόμο Ρέππα, ενώ συνέβαλε αποφασιστικά τότε στην προκήρυξη απεργίας μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της ΔΑΚΕ».

Απαντώντας στην ανακοίνωση της παράταξης του ΣΥΝ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας, σημειώνει με δήλωσή του στο «Ρ»:

«Για την ιστορία θα θυμίσουμε στην "Αυτόνομη Παρέμβαση" αυτά που για προφανείς λόγους θέλει σήμερα να ξεχάσει. Οτι όχι μόνο δεν ήταν καθοριστικός παράγοντας - όπως ψευδώς ισχυρίζεται - ενάντια στο νόμο Ρέππα, αλλά εξαρχής, συμμετέχοντας ενεργά στο ξεπούλημα των εργαζομένων που αντιπάλεψαν μαζικά το νόμο Γιαννίτση, στρογγυλοκάθισε στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου" με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Με τον τρόπο αυτό έδωσαν το πρόσχημα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον πολιτικό χρόνο να περάσει τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029 του 2002.

Στην προκήρυξη της απεργιακής κινητοποίησης στις 18 Απρίλη του 2002 σύρθηκε κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων και τις αποδοκιμασίες των εργαζομένων και αυτό αφού είχε προηγηθεί η πανελλαδική απεργία στις 3 Απρίλη, την οποία έκαναν μόνες τους οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αλλά εκεί σε οδηγεί ο οπορτουνισμός. Οχι μόνο άλλα να λες και άλλα να κάνεις. Αλλά ακόμα και να ξεχνάς πότε και τι έκανες. Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν ξεχνούν»...