Ολοκληρωμένο σχέδιο περί έντασης της ολομέτωπης επίθεσης στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, ιδιωτικοποίησης της Παιδείας και της Υγείας και αντιδραστικών τομών στο κράτος θα εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ, στην περίπτωση που βγει ενισχυμένη από τις κάλπες.

Ο Κ. Καραμανλής δε μασά τα λόγια του για την επερχόμενη αντιλαϊκή λαίλαπα, επισημαίνοντας μάλιστα ότι ο ίδιος «έχει απόλυτα ξεκαθαρισμένους στο μυαλό του» τους άξονες των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίοι είναι η συνέχιση της λιτότητας, οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό και στην κοινωνική πρόνοια, η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, οι αντιδραστικές τομές στον κρατικό μηχανισμό. Ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», απαντώντας στο ερώτημα, «τι έχετε στο μυαλό σας ότι πρέπει να αλλάξει από δω και πέρα στη χώρα;», απαντά ευθέως: «Να ορίσουμε εξ αρχής τους βασικούς άξονες των μεταρρυθμίσεων. Γιατί εγώ στο μυαλό μου τους έχω απόλυτα ξεκαθαρισμένους». Και σπεύδει να διευκρινίσει: «Είναι η συνέχεια της δημοσιονομικής προσαρμογής και με την αναπτυξιακή διάσταση του όρου. Είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που αφορούν στις δομές του κράτους».

Οσον αφορά στις τελευταίες αναφέρεται στη «διοικητική μεταρρύθμιση και την αποκέντρωση», της οποίας «στόχος είναι λιγότερες και ισχυρότερες αυτοδιοικητικές μονάδες».

Στη συνέχεια, απαντώντας στην ερώτηση, «τι θα γίνει με το Ασφαλιστικό;», αφήνει στην άκρη τα προσχήματα περί εθνικού διαλόγου και δηλώνει ευθέως ότι «ορισμένα πράγματα είναι δεδομένα, πρέπει να γίνουν». Σε αυτά περιλαμβάνει την «ενοποίηση Ταμείων», που είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσει σε εξομοίωση προς τα κάτω των συντάξεων, τον «εξορθολογισμό στο ζήτημα των αναπηρικών συντάξεων», αναφορά που παραπέμπει σε δραστικό περιορισμό τους, καθώς και τα «βαρέα και ανθυγιεινά», για τα οποία αναφέρει το αθώο «να ξεκαθαρίσουμε πραγματικά ποια είναι και ποια όχι». Το βάρος βέβαια πέφτει στον αποχαρακτηρισμό πολλών επαγγελμάτων και στο τσεκούρωμα των συντάξεων.

Παράλληλα, αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης λέγοντας ότι «θα μπορούσε με κίνητρο μεγαλύτερη σύνταξη, να παρέχεται η δυνατότητα προαιρετικής παραμονής στην εργασία μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας». Από την άλλη επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των συνταξιούχων δηλώνοντας ότι αν γίνει «εξυγίανση του όλου συστήματος» και συνεχιστεί «η υγιής δημοσιονομική κατάσταση και η καλή πορεία της οικονομίας», τότε «μπορούμε να κάνουμε τις αλλαγές που χρειάζονται, χωρίς να καταφύγουμε σε αύξηση των ορίων ηλικίας ή μείωση των συντάξεων».

Το δεύτερο μεγάλο μέτωπο για τον Κ. Καραμανλή είναι «η συνέχιση της μεταρρύθμισης στην Παιδεία». «Ο στόχος είναι να γίνει το ελληνικό Πανεπιστήμιο πραγματικά ανταγωνιστικό», δηλώνει ο πρωθυπουργός, ο οποίος πουθενά δεν κάνει λόγο για δωρεάν και δημόσια Παιδεία. Αντίθετα, εκτιμά ότι «μπήκαν τα θεμέλια», με τους αντιδραστικούς νόμους για την αξιολόγηση και το νόμο για τα ΑΕΙ. Μάλιστα, εμφανίζεται μετανιωμένος και κάνει την αυτοκριτική του γιατί καθυστέρησε περιμένοντας τα αποτελέσματα του «διαλόγου». «Ακριβώς αυτός ο πλούτος εμπειρίας μας δίνει και μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι πλέον πολύ πιο αποφασισμένος για τις μέρες που έρχονται». Μετά τις εκλογές, λοιπόν, αναφέρει ότι «μένουν όμως και πολλά άλλα πράγματα να γίνουν». Ως τέτοια αναφέρει το νόμο για τα μεταπτυχιακά, αλλά και τις «μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση». «Μεγάλο και κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα» θεωρεί ότι είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι προσβλέπει στη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ.

Ο Κ. Καραμανλής θέτει ζήτημα και «μεταρρύθμισης του κοινωνικού κράτους», αφήνοντας να εννοηθεί και η κατεύθυνση της «μεταρρύθμισης», λέγοντας πως «είναι διαπιστωμένο ότι υπάρχει σπατάλη χρημάτων».

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός δηλώνει περήφανος γιατί δεν έκανε πίσω στο νόμο για τις ΔΕΚΟ, που θεωρεί «μια μεγάλη τομή», επειδή «κανείς πια νεοπροσλαμβανόμενος δεν έχει σχέση δημοσίου υπαλλήλου».