ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θα ήταν παράλογο να μην ειπωθεί πως η Οργάνωσή μας τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια έχει κάνει σημαντικά βήματα. Κατέκτησε θέσεις στο κίνημα της νεολαίας, οργάνωσε την αντίσταση και τον αγώνα κομματιών της νεολαίας, υπερδιπλασίασε τις οργανωμένες δυνάμεις της. Παρ' όλα αυτά, το μόνο που δε χρειάζεται είναι εφησυχασμός και αυταρέσκεια. Δεν έχουμε κατακτήσει ακόμα τους ρυθμούς που θέλουμε, είμαστε ακόμα μια μικρή σχετικά οργάνωση.

Παράλληλα, με ιδιαίτερο τρόπο, πρέπει να δούμε ποιες είναι οι "αξίες" και τα "ιδανικά", με τα οποία μεγαλώνει σήμερα ένας νέος: Ο νέος άνθρωπος μαθαίνει πως δεν πρέπει να έχει "περιττές" γνώσεις (π.χ. η ιστορία της χώρας του), αλλά να αποκτά απλές "χρήσιμες" δεξιότητες. Μαθαίνει πως στο όνομα της περιπέτειας πρέπει να πάει να αιματοκυλήσει ένα λαό, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, ζει σ' ένα συνολικά ασφυκτικό περιβάλλον, όπου βρίσκει όποτε θέλει ναρκωτικά, αποχαυνώνεται με τα τηλε-σόου, μετατρέπεται σε όργανο των διαφόρων "σωτήρων" και "προέδρων" της "ομάδας - θρησκείας".

Είναι έτοιμη η Οργάνωσή μας ν' απαντήσει σε όλα αυτά; Να αναδείξει και να προβάλει τον αγωνιστικό τρόπο ζωής; Εχοντας, μάλιστα, την επιπρόσθετη δυσκολία, πιθανά την ίδια μέρα που καλούμε ένα νέο να αγωνιστεί, ο ίδιος να "ακούει" ακριβώς τ' αντίθετο από το σχολείο, την οικογένεια, τη θρησκεία, το κοινωνικό περιβάλλον; Η Οργάνωσή μας, βεβαίως, και έχει αυτή τη δυνατότητα... και δεν υπάρχει κάποιο μυστικό για να το πετύχει αυτό. Χρειάζεται συνέπεια, επιμονή, διάθεση, κέφι απ' όλους μας. Χρειάζεται ο σύντροφος (και ιδίως ο πιο νέος) να νιώθει δική του την Οργάνωση, να βρίσκει έδαφος για να αναπτύξει όλα τα ενδιαφέροντά του.

Κομβικό σημείο για το επόμενο διάστημα αποτελεί η αθρόα ένταξη νέων στην Οργάνωσή μας. Εχει να κάνει με το χαρακτήρα της Οργάνωσής μας, αλλά και με την αναγκαιότητα των καιρών, για ΚΝΕ γερή και μαζική. Υπάρχει έδαφος, ας εμπιστευτούμε τη νεολαία, δε θα χάσουμε.

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια κάναμε σημαντικά βήματα. Στους μαθητές, λόγω των ειδικών συνθηκών, ήταν πιο εμφανή και μετρήσιμα. Βελτιώσαμε τη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργάνων. Πρωτοστατήσαμε στην ανασυγκρότηση του κινήματος και απαντήσαμε στην προσπάθεια καπελώματος (Μαθητικό Συμπόσιο, Βουλή των Εφήβων). Δώσαμε συλλογικό, αγωνιστικό πνεύμα στις εκδηλώσεις για τις επετείους του ξεσηκωμού του λαού μας και αναδείξαμε τα ζητήματα των ναρκωτικών και της ειρήνης.

Οι δυνατότητές μας είναι μεγαλύτερες, η αδυναμία μας εντοπίζεται στο ότι συχνά δράσαμε συγκεντρωτικά με αιχμές συγκεκριμένους συνδικαλιστές. Αυτό πήγε πίσω τη δουλιά μας και ώθησε τους συντρόφους μας στον εφησυχασμό.

Ηταν η μαζική συμμετοχή των συντρόφων ο καταλύτης που κινητοποιούσε πλατύτερα τους μαθητές, ώστε να γίνονται μικρά θαύματα (από πλευράς μαζικότητας, πρωτοβουλίας και όρεξης). Το στόχο της οικοδόμησης του μετώπου παιδείας θα τον υλοποιούμε προχωρώντας στο συντονισμό ανά δήμο και καλλιεργώντας το σεβασμό και την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους μαθητές, στους καθηγητές, στους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους γονείς.

Πέρα από τα εκάστοτε αντιεκπαιδευτικά, κυβερνητικά μέτρα, υπάρχει ένας εξίσου σοβαρός, ύπουλος κίνδυνος, η διάβρωση του σχολείου από τα μέσα. Καλλιεργείται η αδιαφορία, η αποστροφή προς τη γνώση και η απογοήτευση τόσο στους μαθητές όσο και στους καθηγητές. Σαμποτάρεται ο σεβασμός απέναντι στον εργαζόμενο - καθηγητή και στο σχολείο. Υποθάλπεται η χαλαρότητα η λούφα, αλλά και ο αυταρχισμός εκδηλώνεται σε κρίσιμες στιγμές, με στόχο τη διαμόρφωση ελαστικών συνειδήσεων.

Γενικότερα, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι μετά την παγκόσμια πολιτική, οικονομική κυριαρχία του κεφαλαίου, μεγάλωσε μια φουρνιά νέων μακριά από τις αξίες και τις αντιλήψεις μας. Είναι ανάγκη να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, να περάσουμε σε ιδεολογική αντεπίθεση.

Τα χαρακτηριστικά του ΚΝίτη, ο οποίος επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ να είναι παράδειγμα (στην προσωπική και ΚΝίτικη ζωή του), καθώς και η αφομοίωση της αναγκαιότητας απαρέγκλιτης τήρησης των αρχών λειτουργίας μας κατακτιούνται σήμερα σχεδόν από μηδενική βάση. Υπάρχει διάθεση από όλους μας, τα στελέχη έχουν χρέος, να αφοσιωθούν στην αξιοποίηση κάθε δυνατότητας, κάθε συντρόφου. Η οργάνωση είμαστε εμείς, τα μέλη της, η κοσμοθεωρία και η καθοδήγηση του Κόμματός μας. Η ευθύνη είναι δική μας. Το μέλλον είναι δικό μας.

Ζήτω το Κόμμα μας

Ζήτω το 7ο Συνέδριό μας

Η καθημερινή συστηματική μας παρέμβαση στα προβλήματα των φοιτητών είχε σαν αποτέλεσμα τη σταθερή ανοδική πορεία της παράταξής μας στα πανεπιστήμια και την κατοχύρωσή της ως του μοναδικού αριστερού ριζοσπαστικού πόλου σήμερα στα Πανεπιστήμια. Πρέπει όμως να προσέξουμε κάποια ζητήματα:

- Το ζωντάνεμα, τη μαζικοποίηση της παράταξης, το άπλωμά της και σε άλλες δραστηριότητες.

- Να ασχολούμαστε ολοκληρωμένα με τα μικρά - μεγάλα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές, να καταφέρνουμε να μιλάμε στη γλώσσα των ενδιαφερόντων τους, συνδέοντάς τα με τη γενικότερη πολιτική που ασκείται και τις δικές μας προτάσεις. Στο βαθμό που πετυχαίνεται αυτό και δίνεται προοπτική και αποτέλεσμα στους μικρούς - μεγάλους αγώνες της νεολαίας, θα κατακτάμε συνεχώς καλύτερες θέσεις στο κίνημά της.

Το προηγούμενο διάστημα πολύ λίγο ασχοληθήκαμε με τα τοπικά, λαϊκά προβλήματα, η συμβολή μας στο πλευρό της δημοτικής παράταξης στην ανάπτυξη αγώνων γι' αυτά, η λειτουργία νεανικών ομάδων στα πλαίσια των κινήσεων πολύ λίγο προχώρησε. Παρόλο που θα μπορούσε η σύνδεση με τη δουλιά της δημοτικής παράταξης να δώσει σημαντικές διεξόδους, ειδικά στη δουλιά των συνοικιακών ΟΒ, γιατί μέσα από αυτή τη δράση για τα τοπικολαϊκά προβλήματα είναι δυνατόν να ανοίγονται δρόμοι παρέμβασης - επικοινωνίας με τους νέους της γειτονιάς, να οικοδομούνται μορφές συσπείρωσης. Να πώς θα έρθουμε σε επαφή με πρωτοπόρους νέους, από τους οποίους θα αντλήσουν δυνάμεις και οι οργανώσεις μας.

Γενικότερα για την ανάγκη να ενταθεί η πολύπλευρη - πολύμορφη δραστηριότητα μέσα κι έξω από την Οργάνωση. Αναφέρεται στις Θέσεις ότι η αλλαγή των συσχετισμών στο νεολαιίστικο κίνημα μπορεί να γίνει στο βαθμό που με την πολιτική - ιδεολογική - μαζική δράση της ΚΝΕ επιδρούμε στις συνειδήσεις, τις αξίες, τη στάση της νεολαίας, στο βαθμό που οι νέοι διαμορφώνουν ανυπότακτες προσωπικότητες, αγωνιστική στάση ζωής. Χρειάζεται, λοιπόν, η Οργάνωση να μπει περισσότερο στην ψυχολογία, στα ενδιαφέροντα, τα προβλήματα, τις ανάγκες της νέας γενιάς (ξεκινώντας από τα μέλη της, να θυμηθεί και τη μορφωτική - διαπαιδαγωγητική πλευρά της ΟΒ), γιατί έτσι θα παλέψει αποτελεσματικότερα γι' αυτά. Ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιούμε, η δυνατότητα διαλόγου με πλατιά τμήματα νέων πάνω σ' αυτά που τους απασχολούν, πρέπει να 'ναι στόχοι προς κατάκτηση, δεν είναι πολυτέλεια.

Οι ανάγκες, τα ενδιαφέροντα, οι απαιτήσεις της νεολαίας συνεχώς μεγαλώνουν. Η άρχουσα τάξη επενδύει πολλά στο να διαμορφώσει τη νεολαία που θέλει, χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει. Χρειάζεται λοιπόν, να προβληματιστούμε, να επιταχύνουμε τα αδύνατα ακόμα βήματά μας. Να ξεπεράσουμε αδυναμίες υποτίμησης, έλλειψης κατανόησης της σημασίας τέτοιου ανοίγματος, κάτω από το άγχος των καθημερινών χρεώσεων. Να ξεπεράσουμε τη μονομέρεια που παρατηρείται σε μέλη - στελέχη και όργανα: Ο καθένας, δηλαδή, να ασχολείται με τον τομέα ευθύνης του, χωρίς να είναι μόνιμα στην προσοχή μας η συνδυασμένη πολύπλευρη δραστηριότητα.

Σύντροφοι, αναμφισβήτητα θετική ήταν η πορεία της ΚΝΕ μετά το 6ο Συνέδριο.

Σωστά μας απασχολεί το πώς το νεολαιίστικο κίνημα θα συμβάλει πλάι στην εργατική τάξη στην οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, πώς με τη δράση μας θα καλλιεργούμε αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά στις συνειδήσεις των νέων της χώρας μας.

Δεν αρκεί γι' αυτό το καθήκον η οποιαδήποτε δράση γύρω από κάποια προβλήματα της νεολαίας. Απαιτείται η πάλη ενάντια σε κάποια προβλήματα της νεολαίας. Απαιτείται η πάλη ενάντια σε ολοκληρωμένες πολιτικές της ΕΕ, των μονοπωλίων, σε κάθε μέτωπο όπως η "Λευκή Βίβλος" για την εργασία και την παιδεία, η συμφωνία του Σένγκεν και άλλα, ώστε να οικοδομούνται αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές συνειδήσεις στη νεολαία. Στο βαθμό που θα το καταφέρνουμε, θα ανοίγονται οι δυνατότητες να ενώνουν τη δράση τους τα επιμέρους τμήματα της νεολαίας, να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις συμπόρευσης με το εργατολαϊκό κίνημα.

Προνομιακό έδαφος, για να κερδίζει η λογική μας τις συνειδήσεις της νεολαίας, είναι αυτό της έντασης των αγώνων, στο βαθμό που αυτοί φέρνουν σωστό προσανατολισμό. Γιατί δεν αρκεί από μόνη της η προπαγάνδα και η ζύμωση νέο τον νέο, όσο και αν αυτά είναι αναντικατάστατα στοιχεία της καθημερινής μας δουλιάς. Στο επίπεδο έξαρσης των νεολαιίστικων αγώνων είναι φανερό ότι θα πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες για να αλλάζουν υπέρ μας οι συσχετισμοί μας στη νεολαία, καθώς από την άλλη πλευρά να μπορεί η ΚΝΕ να μαζικοποιεί τις γραμμές της με πρωτοπόρους αγωνιστές νεολαίους.

Το βάρος της ανάπτυξης του νεολαιίστικου κινήματος πέφτει αποκλειστικά στις πλάτες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Απαιτείται η Οργάνωσή μας να παλεύει συγκεκριμένα, με σχέδιο δράσης που να επιλέγει το βασικό κρίκο των ζητημάτων, να ιεραρχεί τους στόχους, μέσα, ενέργειες, που να έχει στόχο την ανάπτυξη των αγώνων τους.

Προϋπόθεση για να μπορούν τα παραπάνω να υλοποιούνται είναι το να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στον ιδεολογικό πολιτικό εξοπλισμό των συντρόφων και των οργανώσεων, να επιμένουμε στην αξιοποίηση της πλούσιας πείρας, στη διασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας στις οργανώσεις.

Ζήτω το 7ο Συνέδριο της ΚΝΕ - Ζήτω το τιμημένο ΚΚΕ.

Γιάννης Κυριακίδης

Μέλος ΚΣ Σπουδάζουσας Αθήνας

Ιδιαίτερα στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, όπου σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι, έγιναν κάποια πρώτα βήματα παρέμβασης από την Οργάνωση για τα δικαιώματα των νέων της μειονότητας.

Στις αρχές του Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε προφεστιβαλική εκδήλωση σε μουσουλμανική συνοικία της Κομοτηνής με ομιλητή το σ. Σοφιανό και με κεντρικό σύνθημα: "Μειονότητες - Γέφυρες Φιλίας και Συνεργασίας των λαών". Η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα της ΚΝΕ ήταν τέτοια που κανένας δεν περίμενε. Ενδεικτικό είναι ότι από τα 500 άτομα που συμμετείχαν στην εκδήλωση οι 50 περίπου ήταν νέοι που με πολύ προβληματισμό παρακολούθησαν την ομιλία. Αντίστοιχη εμπειρία υπάρχει και από τα ορεινά χωριά της μειονότητα της Ξάνθης.

Από τις προεκλογικές εξορμήσεις έγιναν κάποιες στρατολογίες, ενώ άμεση ήταν η δυνατότητα να στηθεί ΟΒ σε ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια.

Τα αδιέξοδα και οι διακρίσεις για τους νέους της μειονότητας, φαίνονται ιδιαίτερα στους τομείς της μόρφωσης και της δουλιάς. Η υποδομή και η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας με ό,τι συνεπάγεται αυτό και για τα υπόλοιπα μαθήματα στα σχολειά τους είναι τα πιο σοβαρά προβλήματα.

Οι περισσότεροι μαθητές δεν καταφέρνουν να πάνε ούτε στο Γυμνάσιο, ενώ αυτοί που ξεπερνούν τα εμπόδια και θέλουν να σπουδάσουν πηγαίνουν στην Τουρκία, με τον κίνδυνο να τους αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια.

Η αρχή για την παρέμβασή μας στο χώρο της μειονότητας έγινε, όμως είμαστε ακόμα πίσω στο να διαμορφώσουμε συγκεκριμένα αιτήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής των νέων.

Το πρώτο βήμα είναι να γίνουν κι άλλες στρατολογίες, να ξεκινήσουν οι σύντροφοί μας εκεί μια προσπάθεια για να μπουν οι νέοι εργαζόμενοι στα σωματεία τους, να απαιτήσουν καλύτερους όρους ζωής και ψυχαγωγίας, με τη δημιουργία πολιτιστικών κέντρων νεολαίας, βιβλιοθηκών, με προοδευτικό τουρκικό και ελληνικό βιβλίο, αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ.

Πρωτοβουλίες για τη μειονότητα πρέπει να πάρει και η παράταξή μας στο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Ιδιαίτερα τώρα που σχεδόν διπλασιάστηκαν οι ψήφοι και τα ποσοστά μας, έχουμε τη δυνατότητα και πρέπει να ανοίξουμε και αυτό το μέτωπο.

Ο κόσμος που οι καπιταλιστές της Ευρώπης φτιάχνουν για μας, τους νέους της επαρχίας, είναι ένας κόσμος βάρβαρος με μόνη διέξοδο την ανατροπή του. Η πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζεται από τις υποταγμένες ελληνικές κυβερνήσεις, στόχο έχει το ξεκλήρισμα των μικρών και μεσαίων αγροτών. Από το 24% που είναι σήμερα πρέπει να φτάσουν στο 7%. Οι καταστρεπτικές αποφάσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΓΚΑΤΤ, της ΚΑΠ δεν αφήνουν περιθώρια παραμονής στη δουλιά του χωραφιού, στους νέους της υπαίθρου, που τελικά αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα χωριά τους, τα χωράφια τους και να αναζητήσουν καλύτερη ζωή στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εκεί όμως η κατάσταση είναι χειρότερη, αφού γίνονται έρμαια της ανεργίας, της υποαπασχόλησης και της ασυδοσίας των εργοδοτών.

Οι ψίθυροι αγωνίας των νέων της υπαίθρου έγιναν πλέον κραυγή και η κραυγή γίνεται σφιγμένη γροθιά, γίνεται πράξη, γίνεται αλληλεγγύη και πάλη. Ο πόνος για το χωράφι του ενός, δένεται με τον πόνο του διπλανού και είναι το ίδιο συναίσθημα, η ίδια ανάγκη που οδηγεί τα τρακτέρ και των δύο στους απερπάτητους - μέχρι σήμερα για πολλούς - δρόμους του αγώνα. Και αυτοί οι μέχρι χτες απερπάτητοι δρόμοι, έγιναν πολυσύχναστοι για τους νέους που μέχρι χτες τους σέρνανε στα πολιτικά γραφεία και τους ζητούσαν να σκύψουν, να υποταχτούν, να ξεχάσουν, τον ιδρώτα της καμένης γης του χωραφιού τους.

Γραμματικό, Νέο Μοναστήρι, Δρούγος, ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ, Μικροθήβες. Σημεία τυφλά στη γεωγραφία, έγιναν για τους νέους της υπαίθρου σημεία αναφοράς της δικιάς τους ζωής, της δικιάς τους ιστορίας, της δικιάς τους πράξης.

Τους νέοι της Καρδίτσας στην πόλη και στο χωριό, στο σχολείο και στο καφενείο ένα κοινό τους ένωσε: αισθάνθηκαν το μέγεθος της δικιάς τους δύναμης, τη δύναμη που βγαίνει - όχι από στόματα καλοσυνάτα, αλλά από τα αποφασισμένα βλέμματα της οργής και της αγανάκτησης, από τα σφιγμένα σε αλυσίδα χέρια. Και ήταν αυτοί οι νέοι μαθητές, εργαζόμενοι, απόφοιτοι, άνεργοι, αγρότες που βρέθηκαν στα μπλόκα της αποφασιστικότητας, αντιτάσσοντας στο κρύο το δικό τους χιούμορ, ίσα στα ΜΑΤ των καπιταλιστών, το δικό τους όραμα για ζωή.

Δεν είμαστε τελικά η "χαμένη γενιά" που θέλουν. Ξέρουμε να παλεύουμε και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας στη ζωή. Δε δεχόμαστε τα ψίχουλα και τους τεχνητούς παραδείσους που μας προσφέρουν. Να 'ναι σίγουροι πως θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους, γιατί γνωρίζουμε καλά πως: "Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει πολλή δουλιά".

Οι εργαζόμενοι νέοι ζουν καθημερινά με το φόβο της απόλυσης, βιώνουν την τρομοκρατία και την αυθαιρεσία στους χώρους δουλιάς, ενώ την ίδια ώρα και τα ελάχιστα κεκτημένα τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Η ΚΝΕ έκανε θετικά βήματα στη συμμετοχή και τη δράση της μέσα από τα Συνδικάτα. Βελτιώθηκε αισθητά και η λειτουργία της στην ΕΣΑΚ μέσα από κλαδικές ομάδες ΕΣΑΚιτών, ενώ η επαφή μας με τους χώρους δουλιάς απέκτησε συστηματικότητα.

Καταφέραμε να στήσουμε Επιτροπές Νέων με σημαντική παρουσία στις απεργιακές κινητοποιήσεις. Ωστόσο, δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Χρειάζεται να προσπαθήσουμε περισσότερο, όπως άλλωστε απαιτούν οι ανάγκες της εποχής και οι νεολαίοι της χώρας μας.

Πρέπει να γίνει κατανοητό πως κυβέρνηση και ΕΕ θέλουν μια "ευέλικτη νεολαία", με "ευέλικτο ωράριο", "ευέλικτους μισθούς" και πάνω απ' όλα με "ευέλικτες συνειδήσεις". Μια νεολαία που θα εργάζεται στο πόδι, θα πληρώνεται με την ώρα και το κομμάτι. Μια νεολαία χωρίς ασφάλιση και ανίκανη να αντιδράσει έναντι των κυβερνητικών επιλογών.

Είναι φανερό πως ο λεγόμενος κοινωνικός διάλογος, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης θα πλήξουν πρώτα απ' όλα τους νέους, θα σκορπίσουν την αγανάκτηση, θα μοιράσουν τη φτώχεια και την ανεργία, θα χειραγωγήσουν τις συνειδήσεις.

Η ΚΝΕ μπορεί και πρέπει να αναδείξει στη νεολαία ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις. Η μια είναι αποδοχή της πολιτικής για τη σύγκλιση με την ανεργία και την υποβάθμιση της ζωής των νέων. Η άλλη όψη είναι αυτή που δείχνει το μονόδρομο του αγώνα, μέσα από τα Συνδικάτα, για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των κατακτήσεών μας. Σ' αυτούς που πίστεψαν ότι σηκώσαμε τα "χέρια ψηλά", σ' αυτούς που νόμισαν ότι ξοφλήσαμε, απαντάμε: Οι νέοι στην αντεπίθεση με ΚΝΕ γερή και μαζική.

Τελευταία ακούμε για συνέδρια, που, όμως, έχουν χαρακτήρα φιέστας. Υπάρχει και το Συνέδριο της ΚΝΕ, όπου και βγαίνει η πείρα πολλών δεκαετιών. Οι εργασίες του ανοίξανε Πρωτομαγιά, μέρα απεργίας, θύμησης παλιών αγώνων, χάραξης καινούριων. Να που, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, οι αγώνες της εργατικής τάξης, όχι μόνο ήταν μαζικοί, αλλά κέντρισαν το ενδιαφέρον γενικότερα.

Ολο και περισσότεροι θέλουν να μάθουν τι λένε γι' αυτά οι κομμουνιστές. Και αυτό γιατί τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής γίνονται πιο κατανοητά. Ο Κνίτης φοβάται να βγει προς τα έξω γιατί πιστεύει ότι δεν μπορεί να πείσει τη νεολαία και απογοητεύεται. Και πώς να μην απογοητεύονται όταν μιλά στους συμμαθητές και αυτοί απαντάνε: "Εγώ καλά είμαι. Εχω τα μέσα να ζήσω. Εξάλλου δεν είμαι αυτός που θα αλλάξει την κατάσταση. Και έπειτα μόνο εσείς τα λέτε αυτά: Εξω από ΝΑΤΟ, ΕΕ, όχι στο Μάαστριχτ". Η ακόμα μπορούν να σου πουν: "Καλά δεν είδατε τι έπαθε η Σοβιετική Ενωση; Ξεκολλήστε από αυτές τις ιδέες. Εκσυγχρονιστείτε! ".

Αυτά τα λένε και νέοι καταπιεσμένοι από προβλήματα, που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές. Και όμως πιστεύουν ότι είναι μια χαρά, ότι πηγαίνοντας σε in μαγαζιά και παίρνοντας λίγο χασίς "εκσυγχρονίζονται".

Πρέπει, λοιπόν, να τους πείσουμε πως όταν λένε κοινωνικό διάλογο εννοούν τις προσταγές του κεφαλαίου, όταν λένε για πρόοδο εννοούν και άλλους φόρους και περικοπές κεκτημένων. Γιατί χρειάζονται θυσίες για να είμαστε στην ΕΕ, για να στείλουμε στρατιώτες στην Αλβανία, για να υπακούμε τυφλά στις πολυεθνικές. Αυτές τις θυσίες θα τις κάνεις εσύ, όταν θα δουλεύεις 10 ώρες την ημέρα, όταν θα παρακαλάς για μια δουλιά, όταν θα περιμένεις μέχρι τα 65 να πάρεις σύνταξη.

Υπάρχουν και νέοι που αποφεύγουν την πολιτική. Δεν είναι όπως όμως την έχουν γνωρίσει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Είναι αγώνας για μια ζωή που εμείς ονειρευόμαστε και δεν ντρεπόμαστε να το πούμε. Ο,τι και αν μας λένε, θα είμαστε έξω από το ΝΑΤΟ, μέσα στη ζωή.

Αγαπητοί Σύντροφοι και Συντρόφισσες.

Ως αντιπρόσωποι των δύο Οργανώσεων Βάσης που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη Βουλγαρία (Σόφια και Φιλιππούπολη) θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα συμπεράσματα. Ως φοιτητές και σύντροφοι που ζούμε και δρούμε σε μια χώρα όπου υπήρξε, εξελίχθηκε και ανατράπηκε το σοσιαλιστικό σύστημα και τώρα ζει την παλινόρθωση του καπιταλισμού, μπορούμε να μοιραστούμε μαζί κάποια χρήσιμα στοιχεία. Ετσι είναι σημαντικό να δούμε ότι η επιστροφή του καπιταλισμού στη Βουλγαρία βασίστηκε στην ύπαρξη μια πανίσχυρης μαφίας που έδρασε σαν μέσο δημιουργίας μιας πανίσχυρης ολιγαρχίας που ουσιαστικά ελέγχει τη χώρα.

Η ολιγαρχία αυτή προσπαθώντας να συνδεθεί οργανωτικά με τα δυτικά μονοπώλια, εξασφαλίζοντας για τον εαυτό της περισσότερα κέρδη και προνόμια, προσπαθεί να εντάξει τη Βουλγαρία στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ακολουθεί πολιτική ξεπουλήματος και αντιλαϊκών μέτρων.

Πρωτόγνωρη είναι η προσπάθεια που γίνεται ώστε ο βουλγάρικος λαός να ξεχάσει το σοσιαλιστικό παρελθόν και τα επιτεύγματά του, να πειστεί ότι ο καπιταλισμός είναι ο μονόδρομος του μέλλοντος. Από την άλλη, τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει μια λαϊκή βάση που αντιλαμβάνεται τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, ψηφίζει αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα και αποτελεί την ελπίδα αναγέννησης του αντικαπιταλιστικού κινήματος.

Καταλαβαίνει κανείς πως η δράση των οργανώσεών μας εκεί δεν είναι εύκολη. Βασικός σκοπός μας μέσα από την παρέμβαση στο συνδικαλιστικό φορέα είναι να σπάσουμε το κλίμα αδιαφορίας και βολέματος που επικρατεί, να δείξουμε ότι υπάρχει ένας καλύτερος, δημιουργικότερος τρόπος ζωής. Παρόλο που έχουμε πετύχει πολύ καλές οργανωτικές συνθήκες (ισχυρές αριθμητικά οργανώσεις, με καλό ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο) προβλήματα όπως είναι η έλλειψη επικοινωνίας με τους νέους, ολιγωρία, άσχημη οργάνωση και συντονισμός αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη μας, την αύξηση της μαζικότητας στο Φοιτητικό Σύλλογο.

Τελειώνοντας να θίξουμε δύο σημεία των θέσεων που υπερψηφίσαμε.

1) Διεθνείς σχέσεις. Καθήκον των οργανώσεών μας στη Βουλγαρία είναι να προσεγγίσουν τις εκεί προοδευτικές - αριστερές νεολαίες και να συμβάλουν έτσι στη δημιουργία μιας ισχυρής αντιιμπεριαλιστικής - υπερασπιστή της Ειρηνικής Κίνησης στα Βαλκάνια. Αλλο ένα θέμα στο οποίο η Οργάνωση οφείλει να προχωρήσει με τολμηρά βήματα είναι η δημιουργία ΟΒ στους φοιτητές του εξωτερικού. Πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και θα δώσει νέα θετική διάσταση στη δουλιά μας στο εξωτερικό.

2) "Οδηγητής". Απαραίτητη προϋπόθεση για την εξόρμησή μας στο μέλλον είναι η ριζική ανανέωση της εφημερίδας μας, έτσι ώστε να ξαναγίνει το ιδεολογικό όπλο που μας χρειάζεται.

Ζήτω το 7ο συνέδριο της ΚΝΕ.

Χαιρετίζω το 7ο συνέδριό μας και ελπίζω πως θα βοηθήσω μεταφέροντας την εμπειρία μου από την ΟΒ του Πολυκλαδικού Λυκείου Πειραιά. Στο παρελθόν, στο χώρο του σχολείου είχαμε καλή συνδικαλιστική δράση, χωρίς όμως την αντίστοιχη πολιτική δουλιά, με αποτέλεσμα τις λίγες αναλογικά στρατολογίες. Με την ανάπτυξη της εμπειρίας μας και την καθοδηγητική βοήθεια, ανοίξαμε τη συνδικαλιστική μας δουλιά και πολιτικά. Σύντομα είχαμε και οργανωτικά αποκρυσταλλώματα και καλύτερη αφομοίωση των νέων συντρόφων.

Στην αρχή οι συμμαθητές μας ήταν ειρωνικοί και μας αποκαλούσαν οπισθοδρομικούς και δογματικούς. Με την επίμονη και πρωτοπόρα δράση μας, σπάσαμε αυτό το κλίμα και οι συμμαθητές μας, βλέπουν σε μας τους αγωνιστές του σχολείου. Αρχίσαμε τις κινητοποιήσεις για το κτιριακό με ικανοποιητική συμμετοχή των συμμαθητών μας. Οι καθηγητές, εξάλλου, του σχολείου συμμετείχαν όλοι στις κινητοποιήσεις του κλάδου, αποδεικνύοντας έτσι ότι μαθητές, καθηγητές και γονείς μπορούν να αγωνιστούν μαζί, με βάση τα κοινά προβλήματα. Επειτα στήσαμε συντονιστικό σχολείων Πειραιά που έπαιρνε συνεχώς αποφάσεις για τις κινητοποιήσεις, πράγμα που δείχνει πως το μέτωπο πάλης που βάζει το Κόμμα είναι εφικτό. Στη διάρκεια των κινητοποιήσεων, με τη δράση μας, αποφύγαμε το καπέλωμα από τις αριστερίστικες οργανώσεις του χώρου.

Στα προβλήματα του σχολείου υπάρχει ανταπόκριση από μια μεγάλη μερίδα μαθητών. Υπάρχει όμως και μια ηττοπάθεια στους μαθητές πως δε θα καταφέρουν τίποτα. Φυσικά υπάρχει και η διάθεση για αγώνα η οποία όμως λόγω της ηττοπάθειας μένει απλά διάθεση και δεν εκδηλώνεται. Αυτή τη χρονιά στο σχολείο δεν έγινε κατάληψη για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια και οι κινητοποιήσεις εκδηλώθηκαν με αγωνιστική δράση και κυρίως πορείες διαμαρτυρίας. Μέσα από τους αγώνες κερδίσαμε όχι μόνο το άκουσμά μας σε λαό και κυβέρνηση αλλά ανέβηκε και το ιδεολογικό επίπεδο των συντρόφων. Επίσης η συμμετοχή των συντρόφων ήταν αρκετά ικανοποιητική και σαν αποτέλεσμα υπήρχε ανάπτυξη της συντροφικότητάς μας.

Οσον αφορά σύντροφοι, το πρόβλημα των ναρκωτικών, το οποίο μαστίζει τη νεολαία: Υπάρχει μεγάλη και αρνητική επιρροή από τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Χτυπάει παιδιά με αμφισβήτηση και έντονο κοινωνικό προβληματισμό πατώντας το σύστημα στα αδιέξοδα που το ίδιο δημιουργεί. Η νεολαία έχει παρουσιάσει έντονο ενδιαφέρον και συζήτηση για τους ναυτεργάτες που αφορά άμεσα την πόλη μας και κάνει τους νέους να βλέπουν το επαγγελματικό αδιέξοδο. Επίσης και για τις αγροτικές κινητοποιήσεις, οι νέοι ρωτούσαν ποιες είναι οι θέσεις του Κόμματος και της Οργάνωσης και τι στάση κρατάμε.

Σύντροφοι, όσο για τις απεργίες των καθηγητών, εκεί που θα έπρεπε να παρουσιαζόμαστε σύσσωμοι, παρουσιάστηκε μια κάμψη της ΟΒ μας, πράγμα το οποίο στέρησε στην οργάνωση, ίσως και στρατολογίες, ή έστω την περισσότερη επαφή μας με τον κόσμο.

Παρά τη βελτίωση της δουλιάς μας, ακόμη υπάρχουν νεολαίοι που δεν τους έχουμε προσεγγίσει, παρά τη θέλησή τους να μας γνωρίσουν. Σύντροφοι, με τη λήξη του 7ου Συνεδρίου, πιστεύω να βγούμε ανανεωμένοι και να βαδίσουμε το δύσκολο δρόμο που διαλέξαμε για μια σοσιαλιστική Ελλάδα, για μια ελεύθερη μαρξιστική ζωή.

Είναι γενική εκτίμηση, κάτι που παρουσιάστηκε από όλους, ότι η Οργάνωσή μας έκανε πάρα πολλά βήματα προς τα εμπρός τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αναμετρηθήκαμε και κερδίσαμε σε καιρούς δύσκολους, που πολλοί μας θεωρούσαν ξεπερασμένους, τελειωμένους και άλλα τέτοια. Με τη νεολαία στη γωνιά να δέχεται σχεδόν αδιαμαρτύρητα ολομέτωπη επίθεση ενάντιά της, από την πλευρά της άρχουσας τάξης που εκμεταλλεύτηκε και την προσωρινή υποχώρηση της ΚΝΕ.

Μπορούμε και πρέπει να πρωτοστατήσουμε από δω και μπρος, ώστε η νεολαία να πρωτοστατήσει να βγει στην αντεπίθεση, να πάρει τη δική της θέση απέναντι στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και να έχουμε μια ΚΝΕ πραγματικά ισχυρή και μαζική.

Ανάπτυξη της Οργάνωσης, που πετυχαίνεται μόνο όταν προδιαγράφει συγκεκριμένους στόχους και δίνεται με την ικανότητα της ΟΒ να ανοίγεται στο χώρο δράσης της, να αναπτύσσει δεσμούς, να οργανώνει την πάλη της νεολαίας και μετά από κει να στρατολογεί. Χρειάζεται να αφήσουμε πίσω μας κάθε αναβλητικότητα, κάθε μονότονη συζήτηση ρουτίνας, γκρίνιας, ξερής καθηκοντολογίας στην κουβέντα και στην ίδια τη λειτουργία της ΟΒ. Και εκεί που παλέψαμε αυτά τα προβλήματα είχαμε εμφανή και θεαματικά ορισμένες φορές αποτελέσματα. Στην κεντρική Μακεδονία έρχονται τέτοια παραδείγματα μέσα από την πάλη για την ειρήνη στο μαθητικό κίνημα.

Πρέπει να κατανοήσουμε τη μεγάλη επίθεση που γίνεται για να κερδηθεί η νεολαία από την πλευρά της άρχουσας τάξης. Χρησιμοποιούνται τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, ο αθλητισμός της κερκίδας, μέχρι τα ροζ τηλέφωνα και έτσι από την άλλη πρέπει όχι μόνο να αντιπαρατάξουμε την ιδεολογία μας, αλλά και υπομονή, σωστό προγραμματισμό, έλεγχο.

Σύντροφοι, η δράση μας το προηγούμενο διάστημα μας δίνει ελπίδες για το μέλλον. Αποτελεί καθήκον από όλους εμάς, που σαν πρωτοπόροι παίρνουμε μέρος στις εργασίες του 7ου Συνεδρίου μας, να βγάλουμε την Οργάνωση ακόμα πιο μπροστά πλατιά στη νεολαία, να την κερδίσουμε με τις θέσεις μας, την πολιτική και ιδεολογία του Κόμματός μας, του τιμημένου ΚΚΕ.

Σύντροφοι και Συντρόφισσες χαιρετίζω και εγώ με τη σειρά μου τις εργασίες του 7ου Συνεδρίου της Οργάνωσής μας. Ζω στις Δυτικές Συνοικίες της Αθήνας, εκεί όπου οι συνέπειες των αντιλαϊκών μέτρων μιας κυβέρνησης, που στον μπούσουλα έχει τις αποφάσεις του Διευθυντηρίου και γενικά της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας, είναι ιδιαίτερα εμφανείς.

Το μεγάλο ποσοστό της άνεργης ή υποαπασχολούμενης νεολαίας με τα γνωστά πια ευέλικτα ωράρια, καθώς και ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των χρηστών ναρκωτικών ουσιών, είναι γεγονότα που δε χωρούν αμφισβήτηση και που φανερώνουν την κατάσταση των νέων στον τομέα μου, τα Δυτικά.

Παρ' όλο το αρνητικό αυτό κλίμα οι μαθητικές ΟΒ της Πετρούπολης δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα. Με πρωτοβουλία συντρόφων από το 1ο ΓΕΛ (το οποίο απαριθμεί 7 συντρόφους) και το 4ο ΓΕΛ ξεκίνησαν κινήσεις για τη δημιουργία ενός τοπικού μαθητικού συντονιστικού, το οποίο σαν κύριο καθήκον του θα είχε την εκτίμηση των εξελίξεων και το πάρσιμο αποφάσεων για ανάλογη δράση. Στην αρχή η φωνή μας δεν έφτανε σε μεγάλο ποσοστό μαθητών, γι' αυτό και τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά. Καθώς όμως ο καιρός περνούσε όλο και περισσότεροι ζήταγαν να μάθουν για την κίνηση αυτή. Ετσι το συντονιστικό μας σήμερα απαριθμεί 4 ΓΕΛ, το ΤΕΛ και το 1 Γυμνάσιο.

Την περίοδο των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων των καθηγητών, ναυτεργατών, αγροτών οι μαθητές της Πετρούπολης ήταν συνέχεια μπροστά. Δηλώναμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας στις λαϊκές αυτές τάξεις, με ψηφίσματα και συμμετοχή σε πορείες και συλλαλητήρια. Εκπρόσωποί μας συμμετείχαν σε συνεντεύξεις Τύπου, καθώς και σε ραδιοφωνικές εκπομπές, παραθέτοντας τις απόψεις μας, ενώ παράλληλα πάντα ένα άτομο ήταν με τις ομάδες μαθητών που είχαν κατά καιρούς συναντήσεις με τον υφυπουργό στο υπουργείο Παιδείας. Προχωρήσαμε σε επιτυχημένη τοπική κινητοποίηση συμπαράστασης στον αγώνα των καθηγητών με τη συμμετοχή της επιτροπής γονέων, της δημοτικής παράταξης, των εργατών του δήμου, της Γ ΕΛΜΕ και άλλων μαζικών φορέων. Η συμμετοχή ήταν ικανοποιητική και συνεχίσαμε με πορεία και καθιστική διαμαρτυρία στην κεντρική λεωφόρο.

Δυστυχώς, μετά τη λήξη των μεγάλων αυτών απεργιακών κινητοποιήσεων αμελήσαμε τη δουλιά μας αυτή. Παρ' όλα αυτά γίνονται πάλι προσπάθειες αναζωπύρωσης του επαναστατικού και ανατρεπτικού κλίματος που δημιουργήθηκε εκείνη την περίοδο. Ετσι, αφού κατεβήκαμε σήμερα στην πορεία με το συντονιστικό προσανατολιζόμαστε τώρα στη δημιουργία εκδηλώσεων για τα ναρκωτικά τα οποία μπορεί να τα βρεις παντού πια και για την ειρήνη.

Την εμπειρία μου αυτή τη μοιράζομαι μαζί σας σύντροφοι για να αποδείξω πως όταν έχουμε όρεξη για δουλιά, καταφέρνουμε τα πάντα. Στο χέρι μας είναι να διαλύσουμε τα σύννεφα λασπολογίας γύρω απ' την Οργάνωση, το Κόμμα. Να τους δείξουμε ποιοι είμαστε, τι πιστεύουμε, τι αντιπαλεύουμε, την κοσμοθεωρία μας. Μόνο μετά από δικιά μας παρέμβαση θα εξαφανιστούν οι διάφορες γνωστές ομάδες (αριστεριστές, εθνικιστές, αναρχικοί κτλ) οι οποίοι καραδοκούν να βρουν την Οργάνωση σε περίοδο δυσλειτουργίας, για να δράσουν ανεξέλεγκτοι.

Ειπώθηκε πολύ σωστά, ότι είναι αγκαθωτός ο δρόμος προς το σοσιαλισμό και όχι άδικα. Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως άμα επιδιώκουμε να ορίζουμε μόνοι μας τις τύχες μας, πρέπει να χτυπήσουμε τη γροθιά μέχρι να ματώσει.

Σας μεταφέρω τους συντροφικούς χαιρετισμούς των αντιπροσώπων και μελών της Οργάνωσής μας στην ΟΔ της Γερμανίας. Δεν είμαστε μεγάλη Οργάνωση, όμως μπορούμε να πούμε πως έχουμε βάλει τις βάσεις για μια οργάνωση δυνατή, μαζική και ωραία, αντάξια των 80χρονων του Κόμματος και των 30χρονων της ΚΝΕ, όπως μας θέλει το Κόμμα και ο λαός μας στη μετανάστευση.

Οι νέοι Ελληνες στη Γερμανία, όπως και οι νέοι στις χώρες της ΕΕ, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όπως είναι η εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση, εξεύρεση θέσης εργασίας. Η κατάσταση στη Γερμανία όλο και επιδεινώνεται. Στη χώρα αυτή, που παίζει το πρώτο βιολί στην ορχήστρα της ΕΕ, η ανεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία των Γερμανικών Συνδικάτων, περνάει τα 6,5 εκατομμύρια.

Το ποσοστό ανεργίας ξεπερνάει το 21%, ενώ το ποσοστό των Ελλήνων ανέργων είναι περίπου 19%. Το ότι σήμερα η πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας στη Γερμανία διατηρεί την ελληνική πολιτιστική της ταυτότητα οφείλεται αποκλειστικά στη δραστηριότητα των ελληνικών κοινοτήτων και άλλων συλλόγων. Το πάγιο, π.χ., αίτημα του μεταναστευτικού κινήματος για αναγνώριση των Κοινοτήτων και των Ομοσπονδιών παραμένει εδώ και πάνω από 30 χρόνια ανεκπλήρωτο. Η Οργάνωσή μας δουλεύει για τη δημιουργία κοινοτήτων νεολαίων, για να γίνουν αυτές κέντρα δημιουργίας, πολιτισμού, χώροι συζητήσεων και προβληματισμών, για να αποτελέσουν οι μετανάστες της δεύτερης και τρίτης γενιάς τη συνέχεια του μεταναστευτικού κινήματος.

Στη Γερμανία, ζουν αρκετές χιλιάδες παιδιά μεταναστών της δεύτερης και τρίτης γενιάς. Η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών αυτών βρίσκεται μακριά από το οργανωμένο μεταναστευτικό νεολαιίστικο κίνημα. Η ελληνική κυβέρνηση αδιαφορεί, τη βολεύει αυτή η κατάσταση, παρά τα αντίθετα που διακηρύσσει.

Η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης σπρώχνει τη νεολαία, μαζί και την ελληνική, όλο και περισσότερο στο περιθώριο, στον ατομικισμό και στους ψεύτικους παραδείσους.

Τέλος, είμαι σίγουρη πως το Συνέδριό μας θα στεφθεί με επιτυχία, θα αποτελέσει νέο σταθμό στην πορεία του νεολαιίστικου κινήματος της χώρας μας, η ΚΝΕ θα γίνει πιο δυνατή, πιο ωραία, γιατί έχει τα πιο όμορφα ιδανικά, γιατί έχει καθοδηγητή της το τρισένδοξο ΚΚΕ.

Σύντροφοι και συντρόφισσες. Είμαι γραμματέας της Οργάνωσης Εργαζομένων της Πόλης της Χίου και θα ήθελα να σας δώσω μια εικόνα που αντιμετωπίζουμε σαν νέοι.

Σαν ΝΟ της Χίου πήραμε σημαντικές πρωτοβουλίες. Στην περσινή προφεστιβαλική πήγαμε "απέναντι", στην Τουρκία, έτσι τη λέμε εμείς στη Χίο. Με το συγκρότημα "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" δώσαμε συναυλία για την ειρήνη και τη φιλία των δύο λαών, βάζοντας έτσι ένα από τα πολλά πετράδια για ειρήνη στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια που έχει βάλει το ΚΚΕ. Δείχνοντας έτσι ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε ούτε να μοιράσουμε τίποτα με τους ανθρώπους και τους νέους της απέναντι χώρας. Αυτές οι πρωτοβουλίες συνεχίστηκαν και τον περασμένο Μάρτη. Σαν νέοι της Χίου πήγαμε απέναντι να συναντηθούμε με νέους της απέναντι χώρας με αφορμή την παρουσίαση ενός βιβλίου με θέμα τα κοινά σημεία των δύο λαών.

Δώσαμε υπόσχεση να βρεθούμε ξανά και αυτό θα γίνει στις 8 - 9 του τρέχοντος μήνα όπου αυτή τη φορά θα τους ανταποδώσουμε τη φιλοξενία όσο μπορούμε καλύτερα. Γυρνώντας είχαμε να αντιμετωπίσουμε ορισμένους στενόμυαλους που μας έλεγαν "ρε παλιοκουμμούνια, πήγατε απέναντι και συναντηθήκατε, κάνατε φίλους τους εχθρούς της πατρίδας μας". Εμείς σαν απάντηση τούς λέγαμε ότι μας ενώνει ο ουρανός και η θάλασσα χωρίς να έχουμε τίποτα να μοιράσουμε ή να χωρίσουμε. Αλλά ο μεγαλύτερος εχθρός μας των δύο λαών, είναι το διεθνές εμπόριο όπλων και ο ιμπεριαλισμός.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που μου έδωσε κάποιος Τούρκος πολίτης, υποθέτω σύντροφος, βγάζοντας ένα τσιγάρο από το πακέτο του λέγοντάς μου: "Βλέπεις το άσπρο; Είναι η Τουρκία και το φίλτρο η Ελλάδα. Ο Αμερικάνος έχει τον αναπτήρα. Το ανάβει, το καπνίζει και στο τέλος ποδοπατάει τη γόπα".

Σαν μεγαλύτερη απάντηση και αποστόμωση όλων αυτών, θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω μια φράση του Κεμάλ Ατατούρκ: "Ειρήνη στον τόπο σου. Ειρήνη στον κόσμο".

Μεγάλη είναι η σημασία του 7ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, αφού με τις θέσεις του ΚΣ δίνεται ώθηση μέσα στη νεολαία του άμεσου πολιτικού στόχου που έθεσε το ΚΚΕ στο 15ο Συνέδριό του, δηλαδή στη δημιουργία των προϋποθέσεων και στη συγκρότηση του αντιμονοπωλιακού - αντιιμπεριαλιστικού - δημοκρατικού μετώπου για να ανοίξει ο δρόμος για τον σοσιαλισμό.

1. Σαν μαθητική ΟΒ Αλεξανδρούπολης στήσαμε τη Νεανική Δράση για την Ειρήνη (ΝΔΕ) και έγινε προσπάθεια να πραγματοποιηθεί πορεία από μαθητές ενάντια στην αποστολή στρατού στη Βοσνία. Στα πλαίσια του 10ήμερου Ειρήνης οργανώθηκε εκδήλωση της ΝΔΕ και της ΕΕΔΥΕ, με συμμετοχή 2.000 νέων. Το αρνητικό όμως είναι ότι δε δώσαμε συνέχεια, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συσπειρώσουμε νέους για το θέμα της ειρήνης, που τόσο κινδυνεύει στην περιοχή. Πιστεύω, σαν Οργάνωση έχουμε μεγάλη ευθύνη στην ανάπτυξη φιλειρηνικού - αντιρατσιστικού κινήματος, αφού βλέπουμε την ελληνική ολιγαρχία να συμμετέχει ενεργά στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Η Θράκη, το Αιγαίο, τα σύνορα της περιοχής απειλούνται από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Η ΚΝΕ πρέπει να μπολιάσει τη νεολαία με φιλειρηνικά και αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα, για το ματοκύλισμα των λαών, για τους πολέμους που γίνονται ή απειλούνται να γίνουν. Η ΚΝΕ - ΝΔΕ πρέπει να εντάξει στη δράση της νεολαίους από τη μειονότητα και τους Ελληνοπόντιους και τέτοιες δυνατότητες υπάρχουν.

2. Οι μαθητές αρχίζουν να γνωρίζουν τις θέσεις της ΚΝΕ και η παρέμβασή μας στα σχολεία είναι ουσιαστική. Θα πρέπει συστηματικά και προγραμματισμένα να αναδεικνύουμε αιτήματα που θα συσπειρώνουν μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της ιδεολογικής δουλιάς, κυρίως στις μαθητικές ΟΒ, γιατί καθημερινά δεχόμαστε όλη την επίδραση της αστικής ιδεολογίας. Αυτό πρέπει να γίνεται με συζήτηση άρθρων "Οδηγητή", ΚΟΜΕΠ, "Ρ" και παράλληλα με μελέτες της κλασικής μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας.

Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα η γνώση του Προγράμματος του 15ου Συνεδρίου, καθώς και των αποφάσεων του 7ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, γιατί έτσι θα αντεπιτεθούμε στον καπιταλισμό, για το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό.

Η Οργάνωση Σπουδάζουσας της Θεσσαλονίκης έδωσε με επιτυχία και την εκλογική μάχη των φοιτητικών εκλογών. Πρόκειται για μία από τις οργανώσεις της ΚΝΕ, η οποία υπερδιπλασίασε το δυναμικό της από το 6ο Συνέδριο.

Αυτό όμως που πρέπει να κρατήσουμε από όλη τη θετική δράση των Οργανώσεων της ΚΝΕ είναι η αξιοποίηση, μέσα στο κίνημα της νεολαίας, κάθε θετικού στοιχείου που προέρχεται από την παρέμβαση της ΚΝΕ και την αύξηση της επιρροής του Κόμματος.

Χρειάζεται να παλέψουμε, για να έρθει η στιγμή που θα διαπιστώνουμε πως όλο και μεγαλύτερα τμήματα της νεολαίας μπορούν να ονειρεύονται και να δημιουργούν υπό την έμπνευση των πιο υψηλών ανθρωπιστικών ιδανικών που εκφράζει η πολιτική φυσιογνωμία του ΚΚΕ και της νεολαίας του, της ΚΝΕ. Είναι έργο δύσκολο και μακροχρόνιο και πρέπει να προσανατολιστεί εκεί η δουλιά μας.

Είμαστε αντιμέτωποι με την πιο άγρια επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα και στις συνειδήσεις της νεολαίας.

Το νέο εκπαιδευτικό σύστημα που θέλουν να οικοδομήσουν δεν είναι τίποτε άλλο από το εργαστήριο παραγωγής αυριανών πολλών μισοειδικευμένων εργατών και λίγων υψηλά ειδικευμένων υπηρετών στις απαιτήσεις των πολυεθνικών.

Οι αντιστάσεις που αναπτύσσονται είναι αλληλένδετες με την ανάπτυξη της Οργάνωσης και με την οξύτητα των προβλημάτων. Πώς η νεολαία θα κερδηθεί με την προοπτική του Μετώπου; Τι θα κρίνει την ιδεολογική και πολιτική μάχη που αναπτύσσεται;

Πρέπει να επισημάνουμε κάποια γνωρίσματα που πρέπει να διακρίνουν το άνοιγμά μας στη νεολαία, κυρίως σε φοιτητές και σπουδαστές:

1. Οι ΠΚΣ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ πρέπει να γίνουν οι μαχητικοί φορείς της αντεπίθεσης και της σύγκρουσης. Το άνοιγμά μας να παίρνει χαρακτηριστικά σύγκρουσης και μάχης.

2. Αν οι ΠΚΣ θέλουμε να συσπειρώσουν περισσότερους φοιτητές και σπουδαστές, πρέπει να παρθούν και οργανωτικά και πολιτικά μέτρα στην κατεύθυνση αυτή.

3. Να επιμείνουμε με πρακτικά βήματα στη συμπόρευση του νεολαιίστικου με το εργατικό κίνημα.

4. Χρειαζόμαστε μία Οργάνωση, που θα προετοιμάζει τα μέλη της για μελλοντική ένταξη στις γραμμές του ΚΚΕ.

Οι θέσεις του ΚΣ ακουμπάνε στέρεα στη σημερινή πραγματικότητα, αγγίζουν σε μεγάλο βαθμό τα πιο σοβαρά προβλήματα της νεολαίας και συναισθάνονται τους προβληματισμούς, τις βαθύτερες σκέψεις των νέων κομμουνιστών για το πώς θα προχωρήσουμε από δω και πέρα.

Η υπεράσπιση του σοσιαλιστικού οράματος δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αναγνώριση της προσφοράς του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε στον 20ό αιώνα. Η ιδεολογική τρομοκρατία του αντιπάλου έχει αντίκτυπο και στις γραμμές μας.

Για το ζήτημα της ελεύθερης επιλογής στον καπιταλισμό: Είναι απάτη, γιατί βασίζεται στην ελευθερία επιλογής ανάμεσα στο μικρότερο κακό, όσον αφορά την ψήφο, του ναρκωτικού που βλάπτει λιγότερο, της ανεργίας ή του 4ωρου, της πράσινης ή κόκκινης εξέδρας. Αυτή την αντίληψη πρέπει να αντιπαλέψουμε, αποκαλύπτοντας τις δυνατότητες που δίνουν τα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού για την ικανοποίηση των αναγκών της νεολαίας σε σχέση με τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που καθημερινά βρίσκει μπροστά της.

Για τα εργασιακά δικαιώματα: Οι νέοι εργαζόμενοι στις διανομές και τα σούπερ μάρκετ είναι τα πειραματόζωα των νέων εργασιακών σχέσεων. Δεν ξέρουν πότε και για πόσο θα δουλέψουν, είναι συνήθως ανασφάλιστοι, ρισκάρουν ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα. Η παρέμβασή μας στο χώρο δουλιάς τους στόχο να έχει την ένταξη στα σωματεία, διαμόρφωση αιτημάτων που συσπειρώνουν.

Η μορφωτική υποβάθμιση της νεολαίας φαίνεται και στις γραμμές μας. Να αναπτυχθεί η άμιλλα των υποψηφίων συντρόφων και να επιβραβεύεται η προσπάθειά τους με κομματικές υποτροφίες.

Για την ειρήνη: Καλύτερη ενημέρωση - προπαγάνδα για τις πρωτοβουλίες που παίρνουμε. Εμπρακτη αλληλεγγύη στους κομμουνιστές που διώκονται στα Βαλκάνια και αλλού. Να μην αφήνουμε τους αστούς πολιτικούς να καπηλεύονται τον πατριωτισμό με αφορμή τα Ιμια.

Για την ΤΟ Βόρεια: Σοβαρή ανάπτυξη των δυνάμεων, καλύτερη συγκρότηση ΟΒ και οργάνων, αλλά μικρό άνοιγμα στη νεολαία και δυσκολία στην αφομοίωση νέων μελών.

Να δράσουμε πρωτοβουλιακά, πρωτοπόρα. Η νεολαία της χώρας μας είναι ικανή να εκτιμήσει τη στάση μας και να μας ακολουθήσει.

Το 7ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας συνέρχεται σε μια περίοδο όπου η αστική τάξη και το πολυεθνικό κεφάλαιο έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Χρειάζεται να κάνουμε την ΚΝΕ ικανή να συμβάλει αποφασιστικά, στο πλευρό του ΚΚΕ, στην οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού μετώπου, στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και το χτίσιμο της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Μια κοινωνία που δεν είναι όνειρο ή ουτοπία, επιθυμία των κομμουνιστών αλλά ρεαλιστική διέξοδο, μοναδική προοπτική και αναγκαιότητα για την ανθρωπότητα. Το γεγονός αυτό δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι ο καπιταλισμός που σαπίζει θα πέσει από μόνος του. Απαιτείται η δική μας συμβολή, η πρωτοπόρα δράση και παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Δράση που θα μετρά ουσιαστικά αποτελέσματα όταν καθημερινά βοηθά τη νεολαία να κατανοεί τις αιτίες των αδιεξόδων που βιώνει, όταν τη βοηθά να συνειδητοποιεί ότι ουσιαστική λύση στα προβλήματά της μπορεί να βρει μόνο στο σοσιαλισμό.

Δράση που θα τσακίζει με την ανυπότακτη στάση ζωής των μελών της ΚΝΕ, τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό με τη δικτατορία μιας χούφτας μεγαλοκεφαλαιούχων που μπλοκάρουν τα όνειρα και τις ελπίδες μας, θυσιάζοντας τη ζωή και το μέλλον στο βωμό των υπερκερδών τους.

Για να μεγαλώσει η αντίσταση του λαού και της νεολαίας στον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα Σημίτη - Βρυξελλών, για να σαλπίσουμε την αντεπίθεση του νεολαιίστικου κινήματος στα σχέδια ΝΑΤΟ - ΕΕ - ιμπεριαλισμού στην περιοχή μας, για να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει, χρειάζεται να εντείνουμε τους ρυθμούς της δουλιάς μας. Να δούμε τις αδυναμίες μας, τις ελλείψεις μας, να ισχυροποιήσουμε την ΚΝΕ.

"Κομμουνιστές μερικής απασχόλησης" δεν αποτελούν ιδιαίτερο κίνδυνο για το σύστημα. Οι αστοί φοβούνται μονάχα τη συλλογική δράση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ που θα τους ανατρέψει.

Ας επιβεβαιώσουμε τους φόβους τους.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Καταρχήν πιστεύω ότι το 7ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας έρχεται σαν απαραίτητο συμπλήρωμα του 15ου Συνεδρίου του Κόμματος, στις αποφάσεις και τους στόχους που αυτό καθόρισε για το λαϊκό κίνημα και τη νεολαία. Δηλαδή για την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης, για να γνωρίσει ο νέος σήμερα το επαναστατικό πρόγραμμα του ΚΚΕ, για να αναδείξει τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, την αναγκαιότητά του στην πορεία προς τον 21ο αιώνα. Τον πρώτο λόγο σ' αυτήν την προσπάθεια θα τον έχει η ΚΝΕ. Ορισμένα συμπεράσματα από τη δράση μας το προηγούμενο διάστημα στη Β περιφέρεια Θεσσαλονίκης.

1) Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός στη νεολαία που απορρέει από τα αξεπέραστα προβλήματα που αντιμετωπίζει, από την αβεβαιότητα του μέλλοντός της. Εχουμε καταξιωθεί στη συνείδηση της νεολαίας. Σήμερα μας ψάχνει, μας ακούει, συζητάει μαζί μας.

2) Η ΟΒ μαζί με την ΚΟΒ είχαν μια συνολικότερη παρέμβαση στο χωριό στο χώρο τους. Πρωτοστάτησαν, ώστε να καθιερωθούν οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις σαν πολιτικά - πολιτιστικά γεγονότα. Ανέπτυξαν πολιτιστική, αθλητική δραστηριότητα. Είχαν μια συνολικότερη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση, άνοιξαν μέτωπα. Αναδείχτηκε η ανάγκη για συνολικότερη παρέμβαση στο λαϊκό κίνημα και στη νεολαία.

Ξέρουμε όλοι, με αφορμή την πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα, το ότι δηλαδή η κυβέρνηση είναι πιστός υπηρέτης και εκτελεστής των αποφάσεων των Βρυξελλών, του Μάαστριχτ και της Λευκής Βίβλου, το πρώτο θύμα στις αντιλαϊκές επιλογές είναι οι εργάτες και ιδιαίτερα οι νέοι εργάτες.

Προγραμματισμένα προχωράμε στη συμμετοχή όλων των μελών μας στα σωματεία. Παράλληλα συσπειρώνουμε νέους γύρω μας τονίζοντάς τους ότι ο νέος σήμερα έξω από το σωματείο είναι εύκολη λεία στους κάθε λογής εργοδότες.

Θέλουμε μέσα από αυτή τη δουλιά μας να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο εργατικό κίνημα για να μπορέσουν να εκφραστούν καλύτερα οι διαθέσεις για μαζική - ενωτική δράση ενάντια σ' αυτήν την πολιτική.

Τέλος, σύντροφοι και συντρόφισσες, είμαι αισιόδοξος για την πορεία της Οργάνωσης. Θα μπορέσει μέσα από την καθημερινή της δράση να μπολιάσει τη νεολαία με την ανατρεπτική και ριζοσπαστική ιδεολογία του ΚΚΕ. Μια πορεία και δράση που αργά ή γρήγορα θα μας οδηγήσει προς το σοσιαλισμό.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Ερχόμαστε σήμερα, στο Συνέδριο μας, όπως και στην πλούσια εσωοργανωτική και δημόσια συζήτηση που προηγήθηκε, να εκτιμήσουμε τη δράση της Οργάνωσης τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και ταυτόχρονα να χαράξουμε την τακτική μας στο κίνημα της νεολαίας στη βάση των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου του Κόμματός μας.

Είναι η πραγματικότητα, το εκτιμήσαμε στις Θέσεις του ΚΣ, αποτελεί εκτίμηση της προσυνεδριακής συζήτησης, ότι η Οργάνωσή μας, τα προηγούμενα χρόνια, έκανε βήματα μπροστά. Βήματα που εκφράστηκαν στην ίδια την Οργάνωση, με την ανάπτυξη της δράσης της, την επαφή της με τη νεολαία, τις μάχες που έδωσε με επιτυχία στο πλευρό του Κόμματός μας, με την αύξηση των δυνάμεών μας. Βήματα που εκφράστηκαν και στο κίνημα της νεολαίας, με την ανακοπή της πορείας οπισθοχώρησής του, με κατακτήσεις στον προσανατολισμό του.

Στο ερώτημα όμως αν είμαστε ικανοποιημένοι από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, εκείνο που μπορούμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα είναι ότι σίγουρα χρειάζεται να κάνουμε πολύ περισσότερα, σίγουρα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα.

Εκτιμούμε και στις Θέσεις του ΚΣ ότι, παρά τα βήματα που έγιναν, οι αντιστάσεις στη συντηρητική πολιτική είναι αναντίστοιχες της σαρωτικής επίθεσης που δέχονται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις, το ίδιο το μέλλον της νεολαίας.

Εκτιμήσαμε, επίσης, ότι παρά τη σημαντική αύξηση των οργανωμένων μας δυνάμεων, το ζήτημα της ορμητικής ανάπτυξης της ΚΝΕ είναι ζήτημα - κλειδί για την πορεία των στόχων της στο νεολαιίστικο κίνημα και αυτό γιατί η πολιτική επιρροή του ΚΚΕ στη νέα γενιά μεγαλώνει, η ίδια η δράση της ΚΝΕ γεννά νέες, μεγάλες δυνατότητες ορμητικής ανάπτυξης, τις οποίες σε πολύ μικρό βαθμό, είναι αλήθεια, καταφέραμε να αξιοποιήσουμε μέχρι τώρα.

Δεν είναι καινούριο, το 'χουμε διαπιστώσει και σε αποφάσεις του ΚΣ πολλές φορές, το ότι καθοριστικός παράγοντας για την πορεία της δουλιάς μας είναι τα όργανα, η συλλογική και αποτελεσματική λειτουργία και καθοδήγηση των ΟΒ, ο ίδιος ο ρόλος των στελεχών.

Σε αυτό το σημείο έχουν γίνει πράγματι βήματα μπροστά. Τα σημερινά όργανα της ΚΝΕ έχουν πλέον μια πλούσια εμπειρία, έχουν δώσει αρκετές και σημαντικές μάχες, έχουν κατακτήσει ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο ωριμότητας, έχουν σημαντική, καθοριστική συμβολή στην ανοδική πορεία της Οργάνωσής μας. Παρ' όλα αυτά, χρειάζεται να γίνουν ακόμη περισσότερα, με μεγαλύτερη απαιτητικότητα χρειάζεται να σταθούμε όλοι μας απέναντι στη δουλιά των οργάνων, με πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις για τη δουλιά μας και το ρόλο μας πρέπει να σταθούμε όλοι μας, στις νέες απαιτήσεις της σημερινής πραγματικότητας, στους νέους, φιλόδοξους στόχους που βάζουμε.

Για να περάσει η ΚΝΕ στην ιδεολογική και πολιτική αντεπίθεση, για να περάσει στην αντεπίθεση το κίνημα της νεολαίας, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε η νεολαία να συμβάλει αποφασιστικά στη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, απαιτείται να κατακτήσουμε ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο δουλιάς των οργάνων και των ΟΒ, να αλλάξουμε αποφασιστικά τους ρυθμούς της δουλιάς μας, να ξεπεράσουμε και να ξεπερνάμε γρήγορα τα προβλήματα που παρουσιάζονται στη δουλιά μας, να ριχτούμε με όλες μας τις δυνάμεις, με τις καλύτερες προϋποθέσεις στη μάχη.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Ζούμε σε μια περίοδο ραγδαίων εξελίξεων όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις της νεολαίας, τον τρόπο ζωής της, την ίδια της την εκπαίδευση.

Η νεολαία στο νομό μας αντιμετωπίζει τα ίδια περίπου προβλήματα με τη νεολαία της υπόλοιπης Ελλάδας. Απέναντι σ' αυτά τα προβλήματα η Οργάνωσή μας προσπάθησε να παρέμβει. Στη Νομαρχιακή μας Συνδιάσκεψη μέσα από τη συζήτηση βγήκε το συμπέρασμα ότι τα ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ σε μεγάλο βαθμό. Καταφέραμε με την παρέμβαση ενός συντρόφου που ήταν εκλεγμένος σε 15μελές και 3-4 άλλων συντρόφων να πρωτοστατήσουμε στο στήσιμο συντονιστικού οργάνου των μαθητών σε επίπεδο νομού. Με συνεχείς και τακτικές συνεδριάσεις, με πλήρη αξιοποίηση όλων των συντρόφων, με καλό σχεδιασμό από την ίδια ΟΒ, καταφέραμε σε ένα μήνα να κάνουμε τέσσερις μεγάλες συγκεντρώσεις στο Ηράκλειο, πράγμα που είχε να γίνει εδώ και μια δεκαετία.

Ο προσανατολισμός των κινητοποιήσεων ήταν σε σωστή κατεύθυνση. Οι σύντροφοι που δρούσαν στα σχολεία και στο συντονιστικό κατάφεραν να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των συμμαθητών τους. Μέσα από το ίδιο το συντονιστικό και από τα σχολεία φάνηκε η διάθεση και η ανάγκη για δημιουργία Παγκρήτιου Συντονιστικού.

Το άλλο μεγάλο μέτωπο ήταν η δουλιά μας και τα αποτελέσματα που είχαμε στις Φοιτητικές και Σπουδαστικές Εκλογές και γενικότερα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Η ανάπτυξη η οργανωτική και η πολιτική στις οργανώσεις αυτές στηρίχτηκε κύρια στην καλή οργάνωση της δουλιάς, στους καινούριους συντρόφους που οργανώσαμε, αλλά και κύρια στη δράση στην ίδια την παράταξή μας την ΠΚΣ. Μέσα στην ΠΚΣ δρουν και λειτουργούν στην πλειοψηφία νέοι που δεν είναι οργανωμένοι, αλλά κατανοούν την ανάγκη συλλογικής δράσης και πάλης για τη λύση των προβλημάτων.

Οι αρνητικοί συσχετισμοί που υπάρχουν στους μαζικούς φορείς δεν πρέπει να θεωρούνται αξεπέραστοι. Χρειάζεται πιο επίμονα και αποφασιστικά να παρεμβαίνουμε και σε επίπεδο ΔΣ, αλλά και μέσα στα τμήματα σχολών, στα εξάμηνα, στα έτη.

Για να παρέμβουμε σ' όλα τα μέτωπα που θέτουν οι Θέσεις του ΚΣ, χρειάζεται ΚΝΕ ΓΕΡΗ και ΜΑΖΙΚΗ, ικανή και αποτελεσματική να παρεμβαίνει σε όλους τους χώρους.

Θέλουμε ΚΝΕ και συντρόφους που θα είναι μέσα στη νεολαία και ΟΧΙ έξω και πάνω από αυτή.
Θέλουμε ΚΝΕ και συντρόφους που δε θα τα ξέρουν όλα, αλλά θα ακούνε τη νεολαία.
Θέλουμε την ΚΝΕ να δίνει σημασία στην ιδιαιτερότητα των συντρόφων.
Θέλουμε ΚΝΕ για συντρόφους ΟΧΙ έτοιμους επαναστάτες και κομμουνιστές, αλλά νέους, αγωνιστές, καινοτόμους, με διάθεση ΑΓΩΝΑ και ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.

Μέσα απ' αυτό το Συνέδριο, προσπαθούμε με τη συλλογική κουβέντα, την ανταλλαγή της εμπειρίας, το μέτρημα των θετικών και αρνητικών βημάτων της δουλιάς μας, να χαράξουμε τους νέους μας στόχους. Στόχοι, που θα βασίζονται στην κοσμοθεωρία μας και τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Ερχόμαστε να σχεδιάσουμε το άνοιγμά μας στη νέα γενιά, να την καλέσουμε στους μικρούς και μεγάλους καθημερινούς αγώνες, να βγούμε στην αντεπίθεση μαζί με το εργατικό κίνημα, να συμβάλουμε στην οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

Αυτές οι προσπάθειες που στοχεύουν στην ανάπτυξη του Κινήματος πολλές φορές δύσκολα τις εξειδικεύουμε στην Οργάνωση, δυσκολευόμαστε να πείσουμε τους συντρόφους για την επιτυχία τους.

Μεταφέροντας την εμπειρία απ' τη δουλιά των συντρόφων στα νυχτερινά σχολεία με την επιτυχία στις μαθητικές εκλογές - με τις μαζικές κινητοποιήσεις - με τη δράση του Συντονιστικού Νυχτερινών Σχολείων, βγάζουμε πολλά θετικά συμπεράσματα:

- ο νέος μπροστά στην επίθεση που δέχεται ψάχνει για διέξοδο

- όταν εμείς ανοίξουμε συγκεκριμένη δουλιά, βλέπει σαν δρόμο επίλυσης των προβλημάτων τον αγώνα

- μια μεγάλη μερίδα τους αποδέχεται τη δράση και τις προτάσεις της ΚΝΕ.

Ενα άλλο ζήτημα που μπαίνει από τους συντρόφους είναι η δυσκολία να συνδυάσουμε την πολιτική και συνδικαλιστική δουλιά. Η δικιά μας εμπειρία δείχνει ότι η ανάπτυξη της πολύπλευρης δουλιάς, το σταθερό άνοιγμα σε όλες τις πλευρές και τα μέτωπα που σηκώνουμε είναι αναγκαία. Αν μαζί με την αγωνιστική μας πρόταση δε βάζουμε στη νεολαία ειλικρινά την πολιτική μας θέση, πάντα θα γεννιέται πρόβλημα στη δράση μας.

Θαρρετά, με τόλμη, με εμπιστοσύνη στους συντρόφους μας και στη νεολαία, μπορούμε να πετύχουμε ένα δυνατό Κίνημα, που θα φτάνει και στη σύγκρουση με τους υπαίτιους και τις πολιτικές που τα γεννάνε. Παλεύοντας για τη ζωντάνια των ήδη δομημένων οργάνων της νεολαίας, ενισχύοντας τις επιτροπές των νέων στα σωματεία, στήνοντας συντονιστικά μαθητών ανά δήμους και πόλεις, ενισχύοντας το κίνημα της γειτονιάς, αξιοποιώντας τη "Νεανική Δράση για την Ειρήνη" και τις δημοτικές παρατάξεις. Θα πετύχουμε την οργανωμένη πάλη της νεολαίας. Θα προωθήσουμε τη λογική του μετώπου. Θα κερδίσουμε νέα παιδιά στις γραμμές μας.

Η ΚΝΕ καλείται τα επόμενα χρόνια να συμβάλει στην οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου, το οποίο θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλισμό. Αρα, ο στόχος του συνεδρίου μας είναι να επεξεργαστούμε πώς, με ποια βήματα, θα προχωρήσουμε στο πλατύτερο άνοιγμα στη νεολαία και στην οικοδόμηση συσπειρώσεων γύρω μας.

Θα προσπαθήσω κι εγώ μέσα από την εμπειρία, που βγαίνει από το άνοιγμα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης να μεταφέρω συμπεράσματα που σχετίζονται με τους παραπάνω στόχους. Καταρχάς, δουλεύουμε με καταγραφή του κύκλου επιρροής κι αυτό βοηθάει τη συγκεκριμένη δουλιά με κάθε νέο. Η σύνδεση "μικρών" προβλημάτων με την πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ συμβάλλει αποφασιστικά, ώστε να πείθουμε για τις αιτίες των προβλημάτων μας, να χτίζεται αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή συνείδηση στους φοιτητές. Ετσι δημιουργούνται, μονιμοποιούνται γύρω μας συσπειρώσεις.

Κάναμε προσπάθειες για συντονισμό σε τμήματα νέων, αλλά και με το λαϊκό κίνημα. Πραγματοποιήθηκε πανεστιακός συντονισμός, συντονισμός Συλλόγου Εστιών και Συνδικάτου Οικοδόμων. Φαίνεται να ωριμάζει ευρύτερα η ανάγκη για συντονισμό του νεολαιίστικου κινήματος με φορείς εργαζομένων. Συχνά, όμως, εφαρμόζουμε μηχανιστικά μέτρα συντονισμού και δεν έχουμε αποτελέσματα στην κατεύθυνση που θέλουμε.

Η ενασχόληση με συγκεκριμένα προβλήματα συσπειρώνει φοιτητές και σπουδαστές. Και εκεί μπορούμε πιο εύκολα να πείθουμε για την οργανωμένη πάλη. Η λειτουργία της ΠΚΣ, όπου έγινε σταθερά, έδωσε ώθηση σε αρκετούς φοιτητές να δραστηριοποιηθούν, έκαναν δική τους υπόθεση την παράταξη. Η Οργάνωση Σπουδάζουσας έκανε σοβαρά βήματα μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες, στον προσανατολισμό της στο νεολαιίστικο κίνημα, στη συσπείρωση δυνάμεων στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ.

Επιγραμματικά κάποια προβλήματα που δυσκολεύουν το παραπέρα άνοιγμα: Ο σχεδιασμός δουλιάς σε κορυφαίες στιγμές του κινήματος μόνο και η ελλιπής, όχι πολύμορφη, πολιτική παρέμβαση. Στα όργανα και τις ΟΒ δε μελετώνται αντιλήψεις που προβάλλονται, μορφές πάλης που ταιριάζουν κάθε φορά. Τέλος υπάρχει δυσκολία στο συνδυασμό συνδικαλιστικής και πολιτικής δουλιάς. Εχουμε πολλή δουλιά μπροστά, αλλά θα καταφέρουμε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ να εμπνεύσουν πάλι τη νεολαία στη χώρα μας.