Τα τέσσερα τελευταία χρόνια κάναμε σημαντικά βήματα. Στους μαθητές, λόγω των ειδικών συνθηκών, ήταν πιο εμφανή και μετρήσιμα. Βελτιώσαμε τη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργάνων. Πρωτοστατήσαμε στην ανασυγκρότηση του κινήματος και απαντήσαμε στην προσπάθεια καπελώματος (Μαθητικό Συμπόσιο, Βουλή των Εφήβων). Δώσαμε συλλογικό, αγωνιστικό πνεύμα στις εκδηλώσεις για τις επετείους του ξεσηκωμού του λαού μας και αναδείξαμε τα ζητήματα των ναρκωτικών και της ειρήνης.

Οι δυνατότητές μας είναι μεγαλύτερες, η αδυναμία μας εντοπίζεται στο ότι συχνά δράσαμε συγκεντρωτικά με αιχμές συγκεκριμένους συνδικαλιστές. Αυτό πήγε πίσω τη δουλιά μας και ώθησε τους συντρόφους μας στον εφησυχασμό.

Ηταν η μαζική συμμετοχή των συντρόφων ο καταλύτης που κινητοποιούσε πλατύτερα τους μαθητές, ώστε να γίνονται μικρά θαύματα (από πλευράς μαζικότητας, πρωτοβουλίας και όρεξης). Το στόχο της οικοδόμησης του μετώπου παιδείας θα τον υλοποιούμε προχωρώντας στο συντονισμό ανά δήμο και καλλιεργώντας το σεβασμό και την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους μαθητές, στους καθηγητές, στους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους γονείς.

Πέρα από τα εκάστοτε αντιεκπαιδευτικά, κυβερνητικά μέτρα, υπάρχει ένας εξίσου σοβαρός, ύπουλος κίνδυνος, η διάβρωση του σχολείου από τα μέσα. Καλλιεργείται η αδιαφορία, η αποστροφή προς τη γνώση και η απογοήτευση τόσο στους μαθητές όσο και στους καθηγητές. Σαμποτάρεται ο σεβασμός απέναντι στον εργαζόμενο - καθηγητή και στο σχολείο. Υποθάλπεται η χαλαρότητα η λούφα, αλλά και ο αυταρχισμός εκδηλώνεται σε κρίσιμες στιγμές, με στόχο τη διαμόρφωση ελαστικών συνειδήσεων.

Γενικότερα, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι μετά την παγκόσμια πολιτική, οικονομική κυριαρχία του κεφαλαίου, μεγάλωσε μια φουρνιά νέων μακριά από τις αξίες και τις αντιλήψεις μας. Είναι ανάγκη να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, να περάσουμε σε ιδεολογική αντεπίθεση.

Τα χαρακτηριστικά του ΚΝίτη, ο οποίος επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ να είναι παράδειγμα (στην προσωπική και ΚΝίτικη ζωή του), καθώς και η αφομοίωση της αναγκαιότητας απαρέγκλιτης τήρησης των αρχών λειτουργίας μας κατακτιούνται σήμερα σχεδόν από μηδενική βάση. Υπάρχει διάθεση από όλους μας, τα στελέχη έχουν χρέος, να αφοσιωθούν στην αξιοποίηση κάθε δυνατότητας, κάθε συντρόφου. Η οργάνωση είμαστε εμείς, τα μέλη της, η κοσμοθεωρία και η καθοδήγηση του Κόμματός μας. Η ευθύνη είναι δική μας. Το μέλλον είναι δικό μας.

Ζήτω το Κόμμα μας

Ζήτω το 7ο Συνέδριό μας