Η ΚΝΕ καλείται τα επόμενα χρόνια να συμβάλει στην οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου, το οποίο θα ανοίξει το δρόμο στο σοσιαλισμό. Αρα, ο στόχος του συνεδρίου μας είναι να επεξεργαστούμε πώς, με ποια βήματα, θα προχωρήσουμε στο πλατύτερο άνοιγμα στη νεολαία και στην οικοδόμηση συσπειρώσεων γύρω μας.

Θα προσπαθήσω κι εγώ μέσα από την εμπειρία, που βγαίνει από το άνοιγμα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης να μεταφέρω συμπεράσματα που σχετίζονται με τους παραπάνω στόχους. Καταρχάς, δουλεύουμε με καταγραφή του κύκλου επιρροής κι αυτό βοηθάει τη συγκεκριμένη δουλιά με κάθε νέο. Η σύνδεση "μικρών" προβλημάτων με την πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ συμβάλλει αποφασιστικά, ώστε να πείθουμε για τις αιτίες των προβλημάτων μας, να χτίζεται αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή συνείδηση στους φοιτητές. Ετσι δημιουργούνται, μονιμοποιούνται γύρω μας συσπειρώσεις.

Κάναμε προσπάθειες για συντονισμό σε τμήματα νέων, αλλά και με το λαϊκό κίνημα. Πραγματοποιήθηκε πανεστιακός συντονισμός, συντονισμός Συλλόγου Εστιών και Συνδικάτου Οικοδόμων. Φαίνεται να ωριμάζει ευρύτερα η ανάγκη για συντονισμό του νεολαιίστικου κινήματος με φορείς εργαζομένων. Συχνά, όμως, εφαρμόζουμε μηχανιστικά μέτρα συντονισμού και δεν έχουμε αποτελέσματα στην κατεύθυνση που θέλουμε.

Η ενασχόληση με συγκεκριμένα προβλήματα συσπειρώνει φοιτητές και σπουδαστές. Και εκεί μπορούμε πιο εύκολα να πείθουμε για την οργανωμένη πάλη. Η λειτουργία της ΠΚΣ, όπου έγινε σταθερά, έδωσε ώθηση σε αρκετούς φοιτητές να δραστηριοποιηθούν, έκαναν δική τους υπόθεση την παράταξη. Η Οργάνωση Σπουδάζουσας έκανε σοβαρά βήματα μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες, στον προσανατολισμό της στο νεολαιίστικο κίνημα, στη συσπείρωση δυνάμεων στο χώρο των ΑΕΙ - ΤΕΙ.

Επιγραμματικά κάποια προβλήματα που δυσκολεύουν το παραπέρα άνοιγμα: Ο σχεδιασμός δουλιάς σε κορυφαίες στιγμές του κινήματος μόνο και η ελλιπής, όχι πολύμορφη, πολιτική παρέμβαση. Στα όργανα και τις ΟΒ δε μελετώνται αντιλήψεις που προβάλλονται, μορφές πάλης που ταιριάζουν κάθε φορά. Τέλος υπάρχει δυσκολία στο συνδυασμό συνδικαλιστικής και πολιτικής δουλιάς. Εχουμε πολλή δουλιά μπροστά, αλλά θα καταφέρουμε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ να εμπνεύσουν πάλι τη νεολαία στη χώρα μας.