Η ΚΝΕ έκανε τα τελευταία χρόνια σημαντικά βήματα στη συνεργασία της με άλλες Κομμουνιστικές Νεολαίες, με Οργανώσεις αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού, και Νεολαίες Εθνικοαπελευθερωτικών Κινημάτων. Και δε θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Ως Κομμουνιστική Οργάνωση Νεολαίας, που καθοδηγείται από το ΚΚΕ και τις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού, δεν μπορούσε παρά να πάρει εκείνες τις πρωτοβουλίες που θα προωθούσαν τη στενότερη συνεργασία των ΚΝ της Ευρώπης και γενικότερα του κόσμου, κατανοώντας αυτή τη συνεργασία ως ιδιαίτερης σημασίας ανάγκη στους σημερινούς καιρούς, αλλά και ως προϋπόθεση για το δυνάμωμα του Παγκόσμιου Αντιιμπεριαλιστικού Κινήματος της Νεολαίας.

Η ΚΝΕ μπόρεσε και έπαιξε σημαντικό ρόλο στις διεργασίες του παγκόσμιου προοδευτικού νεολαιίστικου κινήματος, γιατί ακριβώς κινήθηκε με αυτές τις αρχές και θέσεις. Αυτό έγινε πρώτα απ' όλα με τη δράση της στην Ελλάδα, την ανάπτυξή της και τις επιτυχίες της εδώ, που της έδιναν τη δύναμη και το κύρος να συμβάλει θετικά με πρωτοβουλίες στο εξωτερικό. Στηριγμένοι στην πλούσια πείρα του Κόμματός μας πήραμε πρωτοβουλίες στην Ευρώπη, τη γειτονιά μας τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο για τη φιλία και συνεργασία των νέων, για την αντεπίθεση ειρήνης απέναντι στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Οι πρωτοβουλίες αυτές πρέπει να συνεχιστούν και να πολλαπλασιαστούν, να απλωθούν και να αγκαλιαστούν από το ίδιο το κίνημα της νεολαίας στις χώρες μας.

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ) που τόσα πρόσφερε στο παρελθόν στην παγκόσμια νεολαία, μπόρεσε και με τη συμβολή της ΚΝΕ να ανασυγκροτηθεί, να ξαναδράσει φτάνοντας σήμερα να είναι βασικός συνδιοργανωτής μαζί με την ΚΝ Κούβας, του 14ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που συμπίπτει με την 50χρονη ιστορία αυτού του θεσμού της αντιιμπεριαλιστικής συνάντησης και αλληλεγγύης των νέων όλου του κόσμου.

Ομως τα σημάδια από την κρίση που πέρασε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα είναι και στην ΠΟΔΝ συχνά εμφανή. Μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών στην Ευρώπη και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, πολλές Οργανώσεις εξαφανίστηκαν, άλλαξαν ονόματα και χαρακτήρα ή "μετεξελίχτηκαν", όπως λένε. Συχνά στους κόλπους της ΠΟΔΝ γίνεται συζήτηση για το τι είναι αντιιμπεριαλιστικό σήμερα. Αλλοι καλοπροαίρετα, όμως και άλλοι όχι, δε θέλουν να δούνε πως η φύση του ιμπεριαλισμού μετά το '91 όχι μόνο δεν αμβλύνθηκε, αλλά αυτός έγινε πιο αντιδραστικός και επιθετικός. Αυτό το αποδεικνύουν δεκάδες παραδείγματα σε όλη τη Γη.

Αλλοι πάλι θέλουν να πετάξουμε όλα όσα μας θυμίζουν την εποχή πριν το '89, κάνοντας απολογούμενοι πολιτικό χαρακίρι μπροστά στα κελεύσματα και την επίθεση που γίνεται στα ΚΚ, τους κομμουνιστές και τις ιδέες τους, αρνούμενοι ιστορικές αλήθειες που οι λαοί είπαν και έγραψαν με αίμα σ' αυτόν τον αιώνα.

Μέσα στη σύγχυση πολλές φορές δε διακρίνουν το κύριο από το δευτερεύον. Δεν αναγνωρίζουν και δεν αντιστέκονται στις πιέσεις της σοσιαλδημοκρατίας, πέφτουν θύματα των πιο αντιδραστικών θεωριών περί "κόκκινου και μαύρου φασισμού". Ομως τα πράγματα όσο περνάει ο καιρός αλλάζουν. Δε μένουν στο επίπεδο που ήταν το 1991 - 92 στο παγκόσμιο κίνημα. Η ανάταση των κινημάτων και των Οργανώσεων είναι καθημερινή, οι ΚΝ ανασυγκροτούνται και δυναμώνουν. Το ίδιο άλλες προοδευτικές οργανώσεις.

Η ΚΝΕ πήρε και πρέπει να πάρει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες ώστε η ΠΟΔΝ να διατηρήσει και να αναπτύξει παραπέρα τον αντιιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα, να αποτελέσει πραγματικό εργαλείο του συντονισμού της αντιιμπεριαλιστικής δράσης σε όλες τις ηπείρους.