«Η έκδοση του α' τόμου της βιογραφίας του ανθρώπου που συνέδεσε τη ζωή του με τους κορυφαίους αγώνες του ελληνικού λαού, μας προσφέρει την ευκαιρία να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο της εθνικής μας ζωής τους ιστορικούς σταθμούς της νεότερης ιστορίας μας με τα μεγάλα διλήμματα που δημιούργησαν στην εποχή τους, με τα μεγάλα ΝΑΙ ή τα μεγάλα ΟΧΙ που θα έπρεπε τότε να πεις και που από την α ή τη β απόφαση κρίθηκε κάθε φορά μια για πάντα το μέλλον της Ελλάδας». Με τα λόγια αυτά άνοιξε την παρέμβασή του ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ ακολούθως τόνισε:

«Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που είμαστε, αυτό που είναι η Ελλάδα, όπως είναι, και ό,τι είναι, το οφείλουμε στις αποφάσεις εκείνων των κρίσιμων καιρών. Επρεπε να αντισταθούμε στον ξένο κατακτητή; ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Το ΕΑΜ και μαζί του ο Χαρίλαος Φλωράκης είπαν ΝΑΙ!

Επρεπε να καταγγείλουμε τα σχέδια του αγγλικού ιμπεριαλισμού που αντί για δώρα μας προσέφερε βέλη φαρμακερά που κατάφεραν τελικά να μας οδηγήσουν στην εμφύλια συμφορά; Το ΚΚΕ και μαζί του ο Χαρίλαος Φλωράκης είπαν ΝΑΙ!

Επρεπε τα χρόνια που ακολούθησαν τον εμφύλιο να παλέψουμε όλοι μαζί για την κατάκτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, υπέρ της Κύπρου, υπέρ του 114, υπέρ του 15% για την παιδεία, για την υπεράσπιση της ειρήνης; Η ΕΔΑ και μαζί της, μέσα από τη φυλακή, ο Χαρίλαος Φλωράκης είπαν ΝΑΙ!

Επρεπε να αντιταχθούμε στη στρατιωτική δικτατορία; Οι Ελληνες αριστεροί πρώτοι άναψαν τη δάδα της αντίστασης. Ξαναγέμισαν και πάλι οι φυλακές και τα ξερονήσια στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τους τιμημένους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Χαρίλαος Φλωράκης».

Συνεχίζοντας ο Μ. Θεοδωράκης μίλησε για τον άνθρωπο, τον κομμουνιστή Χαρίλαο Φλωράκη για να καταλήξει με μια ευχάριστη νότα, μια ανάμνηση από την επίσκεψή του μαζί με τον Χ. Φλωράκη στην ΕΣΣΔ και τη μακρινή Σιβηρία, στη λίμνη Βαϊκάλη. Εκεί ένα βράδυ η συντροφιά παρακάλεσε το μουσικοσυνθέτη να παίξει κάτι στο πιάνο και όταν τελείωσε ο τοπικός γραμματέας αναφωνεί: «Σίγουρα το ΚΚΕ πρέπει να είναι περήφανο γιατί έχει ένα τέτοιο στολίδι». Ο Χ. Φλωράκης μεταφράζει από τα ρωσικά συμπληρώνοντας «δηλαδή σε θεωρεί στολίδι» και ο Μ. Θεοδωράκης απαντά: «Τι λες Χαρίλαε; Σε παρακαλώ να επανορθώσεις αμέσως. Πες τους ότι δεν είμαι το στολίδι του Κόμματος. Είμαι το πρόβλημα του Κόμματος». Και ο μουσικοσυνθέτης συμπλήρωσε: «Ομως, Χαρίλαε, πρόβλημα ξεπρόβλημα, τι μας δείχνει σήμερα η ζωή; Οτι πάνω απ' όλα μετρά η εντιμότητα, η αμοιβαία εκτίμηση, η ειλικρινής φιλία, ο αλληλοσεβασμός και προ παντός η κοινή μας έγνοια για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας... Το κοινό μας όραμα για έναν πραγματικά κυρίαρχο λαό, αφέντη της μοίρας του, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μοιραίων άσπονδων φίλων και αυτόκλητων προστατών...».