Μιλώντας ο συγγραφέας του βιβλίου Χ. Θεοχαράτος τόνισε πως αυτό αποτελεί μια δημοσιογραφική προσέγγιση του λαϊκού κινήματος και του Χ. Φλωράκη και πως όσα ιστορικά στοιχεία, γεγονότα ή ντοκουμέντα χρησιμοποιεί δεν τα χρησιμοποιεί για «να γράψει ιστορία», αλλά ως επιχειρήματα, προκειμένου να αναιρέσει προκαταλήψεις ή διαβολές, οι οποίες κατατείνουν να υποκαταστήσουν την ιστορία.

Σημείωσε πως δύο πρωτοτυπίες χαρακτηρίζουν την εργασία αυτή. Η μία έχει να κάνει με το ότι στηρίζεται σε στοιχεία προερχόμενα από το σφυρί των αρχών ασφαλείας, των νικητών του Εμφυλίου, είτε από το αμόνι του κόσμου των ηττημένων, δηλαδή σε γνωστά ή άγνωστα ντοκουμέντα του ΚΚΕ. «Αποτελεί, άλλωστε - τόνισε - φόρο τιμής η επιλογή αυτή σε ένα κίνημα που υπήρξε για 82 χρόνια ο ένας από τους δύο πόλους των λαϊκών και εθνικών περιπετειών».

Η δεύτερη πρωτοτυπία: Η εργασία αποσαρκώνει τις περιπέτειες αυτές και κρατά μόνο τη σπονδυλική στήλη και καλεί τον Χ. Φλωράκη να πάρει θέση απέναντι στον κάθε σπόνδυλο.

Ο Χ. Θεοχαράτος υπογράμμισε πως οποιοσδήποτε αποφασίσει να ασχοληθεί με τα πεπραγμένα των Ελλήνων κομμουνιστών και με την πορεία του κόμματός τους, έχει την αίσθηση πως ξαναζεί τον προγονικό μύθο του Προμηθέα. «Ο Χ. Φλωράκης - σημείωσε - ως μαχόμενος κομμουνιστής υπήρξε και πυρφόρος και δεσμώτης και λυόμενος, όπως άλλωστε οι περισσότεροι σύντροφοί του».

Κι αυτό, γιατί, όπως ανέφερε, άρπαξε τη φωτιά από τους σύγχρονους θεούς να την προσφέρει στους ανθρώπους και να αλλάξει τη μοίρα τους και τον κόσμο. Αλλά προκάλεσε την οργή των θεών, της εγχώριας και ξένης εξουσίας, που διέταξαν το κράτος και τη βία να τον καρφώσουν στον Καύκασο της μισαλλοδοξίας και του άγριου ταξικού μίσους και να τον κρατούν εσαεί δεσμώτη.

«Και ως δεσμώτες όμως - συμπλήρωσε - οι κομμουνιστές δεν υποτάχτηκαν. Η ελευθερία έρεε στις φλέβες τους και οι ψυχές τους δεν αλυσοδέθηκαν ποτέ. Τους έλυσε το λαϊκό δημοκρατικό κίνημα, που έγινε ορμητικό ποτάμι. Λυόμενος ο Χ. Φλωράκης συνέχισε την αγωνιστική πορεία του (...). Βάδισε σταθερά προς την κορυφή της αγωνιστικής και πολιτικής αρετής και έγινε πια σημείο αναφοράς για το λαϊκό κίνημα της χώρας μας».