Ακόμα και στις περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο της πανδημίας, όπως η Καστοριά, η κυβέρνηση μαζί με τους «εκλεκτούς» της στην Τοπική Διοίκηση επιμένουν να μετακυλίουν στα λαϊκά στρώματα την ευθύνη που έχει το κράτος για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά παρουσιάζουν και επικίνδυνες αποφάσεις - όπως για την αναστολή λειτουργίας των Αγροτικών και Περιφερειακών Ιατρείων, με μετακίνηση του προσωπικού τους στα νοσοκομεία - ως «λύση» για τις εκρηκτικές ελλείψεις στον τομέα της Υγείας. Για την Καστοριά αυτό πρακτικά σημαίνει δεκάδες χωριά χωρίς γιατρό, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κωμόπολη της Μεσοποταμίας, όπου υπάρχουν πλέον 11 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση και την Τοπική Διοίκηση να εξαντλούνται σε αυστηροποίηση των μέτρων περιορισμού των μετακινήσεων. Ούτε τον τοπικό βουλευτή της ΝΔ, Ζ. Τζηκαλάγια, να χαρακτηρίζει «ουτοπία» την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα Νοσοκομεία και να πανηγυρίζει σε ανακοίνωσή του ότι στο Νοσοκομείο Καστοριάς «αυξήθηκε σημαντικά η βοήθεια σε επιστημονικό και τεχνικό εξοπλισμό, και κυρίως προστέθηκε πολύτιμο υγειονομικό προσωπικό με τοποθετήσεις μέσω μετακινήσεων». Ουτοπία όμως είναι να πιστεύει κανείς ότι οι σύγχρονες ανάγκες σε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλο το λαό μπορούν να ικανοποιηθούν σ' αυτό το σάπιο σύστημα, που υπερασπίζονται όλοι μαζι, κυβέρνηση, αστικά κόμματα και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Διοίκηση, και το οποίο βάζει ακόμα και τη ζωή του λαού σε κίνδυνο, υπολογίζοντας τα πάντα με τη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.