Αποκαλυπτικός ήταν για άλλη μια φορά ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, όπου μεταξύ άλλων επισήμανε πως «η Ελλάδα αποτελεί σύμμαχο - κλειδί στο ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ανάσχεση της ρωσικής και της κινεζικής επιρροής σε ένα συνεχώς πιο περίπλοκο στρατηγικό περιβάλλον». Τα αστικά επιτελεία θα μπορούσαν να το ερμηνεύσουν και ως... αναβάθμιση, αφού από «μεντεσές» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην περιοχή, όπως χαρακτήριζε επί ΣΥΡΙΖΑ τη χώρα μας ο Πάιατ, τώρα γίνεται «κλειδί» των Αμερικανών απέναντι στη Ρωσία και την Κίνα. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο ρόλος αυτός της Ελλάδας εκθέτει σε μεγάλο κίνδυνο το λαό, αφού διαμορφώνει προϋποθέσεις διαρκούς αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, αλλά και της ειρήνης στην περιοχή. Για παράδειγμα, ανάσχεση της Κίνας και της Ρωσίας στη νοτιοανατολική πτέρυγα της ευρωατλαντικής συμμαχίας σημαίνει διασφάλιση της ΝΑΤΟικής συνοχής, άρα και παζάρι για την παραμονή της Τουρκίας στο «δυτικό» στρατόπεδο, που προϋποθέτει να μπουν στο κρεβάτι του Προκρούστη τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, όπως συμβαίνει τώρα, με την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Χαρακτηριστική είναι όμως και η άμεση αντίδραση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, που ζητάει να μάθει αν η Ελλάδα συμφωνεί με την «ψευδή "ανάλυση" του χαρακτήρα των ρωσοελληνικών σχέσεων» που κάνει ο Πάιατ. Τι άλλο αποδεικνύει αυτό πέρα από το ότι ο λαός γίνεται στόχος ανταγωνιστικών οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων, όσο περισσότερο βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό;