Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

Το Σάββατο 9 Οκτώβρη: Αναχώρηση για την κορυφή του Ολύμπου, θέση «Μύτικας», 2.918 μ.

Την Κυριακή 10 Οκτώβρη: Αναχώρηση από τη θέση «Πριόνια» για το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός».

Στις 5.30 μ.μ. θα γίνει συγκέντρωση στο Λιτόχωρο.

Στο κάλεσμά τους οι Οργανώσεις του ΚΚΕ σε Θεσσαλία και Κεντρική Μακεδονία αναδεικνύουν ότι ο φυσικός πλούτος είναι ανυπεράσπιστος μπροστά στις επενδυτικές επιδιώξεις των μονοπωλιακών ομίλων, η δε επιχειρηματική του αξιοποίηση η άλλη όψη της ίδιας καταστροφικής πολιτικής. Επισημαίνουν πως οι ευθύνες όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ - είναι εγκληματικές: Η ΝΔ με τη λεγόμενη «νέα πολιτική για τα δάση» αναγνώρισε τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα δασικά οικοσυστήματα. Αλλωστε, η επιβολή εισιτηρίου στηρίζεται στον νόμο που ψήφισε πέρυσι εν μέσω πανδημίας, δίνοντας νέες διευκολύνσεις για επενδύσεις σε δασικές εκτάσεις, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές. Στο πλαίσιο αυτού του νόμου δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, που αποτελεί βασικό εργαλείο επιτάχυνσης της εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ επέκτεινε το αντιδραστικό πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης του 2011, ενώ στο όνομα της «πράσινης» οικονομίας και της «αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής» έστρωσε τον δρόμο για την επιτάχυνση των κερδοφόρων επενδύσεων στις ΑΠΕ, που έκαναν «σουρωτήρι» ορεινούς όγκους και δάση, βάζοντας τη δική του «πινελιά» στα σχέδια εμπορευματοποίησης της Πολιτικής Προστασίας. Το διαχρονικό έγκλημά τους «κουμπώνει» όμως και με τα σημερινά σχέδια και τις προτεραιότητες του κεφαλαίου, καθώς διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί καλύτερα να τα υλοποιήσει, με τον πακτωλό του Ταμείου Ανάκαμψης, που προορίζεται για τις «πράσινες» μπίζνες.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο αγώνας για να μην περάσουν τα σχέδια αυτά, ενάντια στα περιβαλλοντικά εγκλήματα, για την αναβάθμιση των υποδομών Πολιτικής Προστασίας, για αντιπυρικά - αντιπλημμυρικά - αντισεισμικά έργα, για περισσότερα δάση με προστασία των πλούσιων οικοσυστημάτων τους, είναι αγώνας ζωής.

Βάζει μπροστά την ανάγκη να δυναμώσει η σύγκρουση με την πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον και τα δάση ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης και δείχνει τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο, την ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη του και κάνει στάχτες τις ανάγκες του λαού.