Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιείται μια λίστα με offshore εταιρείες «φυτεμένες» σε διάφορους «φορολογικούς παραδείσους». Πριν τα «Pandora Papers», που μονοπωλούν αυτήν την περίοδο την επικαιρότητα, είχαμε και στη χώρα μας διάφορες λίστες, που έπαιξαν ρόλο καταλύτη σε πολιτικές, οικονομικές, ακόμα και γεωπολιτικές εξελίξεις. Και όταν εκπλήρωσαν την αποστολή τους ξαναμπήκαν στα συρτάρια, περιβάλλοντας το αστικό πολιτικό σύστημα με το φωτοστέφανο της «αυτοκάθαρσης». Κάτι παρόμοιο συμβαίνει τώρα και με την «ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα» των «Pandora Papers», που φέρνει στο φως στοιχεία για οικονομικές ...ατασθαλίες ισχυρών οικονομικών και πολιτικών παραγόντων σε όλο τον κόσμο μέσω offshore εταιρειών. Η υποκρισία τους «χτυπάει κόκκινο». Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι οι κάθε λογής «εξωχώριες», «νόμιμες» και ...λιγότερο «νόμιμες», αποτελούν «πλυντήριο» δισεκατομμυρίων ευρώ από τον κλεμμένο μόχθο των εργαζομένων. Είναι εταιρείες που η ιδιοκτησία τους χάνεται στον λαβύρινθο της πολυμετοχικότητας και αξιοποιούνται για τη διακίνηση τεράστιων ποσών, χωρίς το «βάρος» ακόμα και αυτής της ελάχιστης φορολογίας που πληρώνει το κεφάλαιο. Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι η «αποκάλυψή» τους είναι συνήθως αποτέλεσμα «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» ανάμεσα σε μεγάλα συμφέροντα, τις περισσότερες φορές με παγκόσμιες διαστάσεις. Και μέσα σ' αυτόν τον χαμό υπάρχουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που ανακαλύπτει στις offshore τον «κακό» καπιταλισμό και καλλιεργεί αυταπάτες για έναν «καλύτερο», με νόμους που θα ρυθμίζουν τάχα τη λειτουργία του. Για άλλη μια φορά λοιπόν επιβεβαιώνεται ότι τέτοιες «αποκαλύψεις», όσο εντυπωσιακές κι αν είναι, λειτουργούν σαν πολυεργαλείο για το κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα, με τον λαό στη γωνία να πληρώνει τη «λυπητερή».