Με τον νόμο αυτό, σημειώνει η ΟΕΝΓΕ, «προσαρμόζεται περισσότερο το δημόσιο σύστημα Υγείας στους κανόνες της αγοράς και ιδιωτικοποιείται ακόμη περισσότερο το πλαίσιο των προμηθειών του δημόσιου συστήματος Υγείας», ενώ ψήφισε και μία σειρά τροπολογίες με μέτρα - μπαλώματα «που αφορούν την "αντιμετώπιση" των τραγικών ελλείψεων σε γιατρούς».

Υπογραμμίζει ότι «η κυβέρνηση συνεχίζει στην ίδια ρότα της μερικής απασχόλησης, της κινητικότητας και της παράτασης του εργάσιμου βίου αντί για προσλήψεις μόνιμων γιατρών. Στις τροπολογίες που ψηφίστηκαν, αποτυπώνεται ανάγλυφα η ανεκδιήγητη εκτίμηση της κυβέρνησης ότι δεν χρειάζεται να προσλάβουμε περισσότερους γιατρούς, γιατί με τη λήξη της πανδημίας θα είναι περιττοί. Και αυτό τη στιγμή που οι ελλείψεις σε προσωπικό ήταν τραγικές και πριν την εκδήλωση της πανδημίας, πόσο μάλλον τώρα που έχουν πάρει κυριολεκτικά εκρηκτικές διαστάσεις.

Για μία ακόμη φορά προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν είναι να ενισχύσει με μόνιμο προσωπικό το δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά να εξασφαλίσει ακόμα μεγαλύτερες περικοπές των δαπανών για τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων. Για μία ακόμη φορά αξιοποιεί την άθλια κατάσταση των δημόσιων μονάδων Υγείας, για να προωθήσει τα αντιδραστικά της σχέδια για το νέο ΕΣΥ.

Πιο συγκεκριμένα:

• Χρησιμοποιεί τους νέους συναδέλφους για να βουλώσουν τρύπες. Αντί να προσλάβει το σύνολο των συναδέλφων που είναι στις λίστες αναμονής για έναρξη ειδικότητας, τους προσλαμβάνει μόνο για έξι μήνες, με δυνατότητα παράτασης για έξι μήνες επιπλέον. Ακόμα και στην περίπτωση που εργαστούν 12 μήνες, θα αναγνωρίζονται ως χρόνος ειδικότητας μόνο οι έξι μήνες, ενώ ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα να μετακινούνται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και από τη μία πόλη στην άλλη.
• Δίνεται η δυνατότητα παράτασης της σύμβασης των ειδικευόμενων γιατρών που έχουν τελειώσει την ειδικότητα. Επεκτείνεται έτσι το καθεστώς των παρατασιούχων γιατρών. Αντί να τους προσλάβει άμεσα ως μόνιμους για την αντιμετώπιση των τεράστιων αναγκών που υπάρχουν, εκμεταλλεύεται ειδικευμένους γιατρούς πληρώνοντάς τους ως ειδικευόμενους.
• Δίνεται η δυνατότητα παραμονής στην εργασία γιατρών που έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους. Πρακτικά αυξάνει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, αδιαφορώντας για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας στους ασθενείς, αλλά και την επίπτωση στην υγεία των ίδιων των συναδέλφων. Το μέτρο αυτό, εκτός από το ότι αποτελεί πρόβα τζενεράλε για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και σε άλλους κλάδους, μπαίνει εμπόδιο στην ομαλή διαδοχή και τη μεταφορά εμπειρίας.
• Στον ίδιο νόμο η κυβέρνηση ψήφισε απαράδεκτη ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία ανασφάλιστοι ασθενείς οι οποίοι μέχρι τώρα εξαναγκάζονταν να απευθυνθούν στους ιδιώτες γιατρούς για φάρμακα, διαγνωστικές εξετάσεις κ.λπ., θα απευθύνονται υποχρεωτικά στον δημόσιο τομέα Υγείας. Είναι προκλητικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση ψήφισε το συγκεκριμένο μέτρο με κριτήριο τον περιορισμό του "κόστους", μέτρο που εξαιτίας των πολύμηνων αναμονών στο δημόσιο σύστημα Υγείας, με μαθηματική ακρίβεια θα θέσει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών. Απαιτούμε να καταργηθεί η ρύθμιση».

«Αυτό είναι το όραμα της κυβέρνησης για το νέο ΕΣΥ, εφιάλτης για τους γιατρούς, συνολικά για τους υγειονομικούς, αλλά και για τους ασθενείς», τονίζει η ΟΕΝΓΕ και εξηγεί:

«Ανειδίκευτοι γιατροί με σύμβαση ειδικευόμενου που δεν θα είναι όμως ειδικευόμενοι. Παρατασιούχοι ειδικευόμενοι, που θα είναι όμως ειδικευμένοι, αλλά θα πληρώνονται ως ειδικευόμενοι.

Μαθουσάλες γιατροί σε ηλικία που θα χρειάζονται οι ίδιοι γιατρό.

Απόφοιτοι των ιατρικών σχολών, που δεν θα είναι ειδικευόμενοι ούτε αγροτικοί, αλλά μαθητευόμενοι πρακτικής άσκησης.

Ελάχιστοι μόνιμοι ειδικευμένοι γιατροί, γιατί αποτελούν "βάρος" για τον κρατικό κορβανά, με τη μεγάλη μάζα των γιατρών σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας για ολόκληρα χρόνια, παρόλο που καλύπτουν μόλις ένα μικρό μέρος των τραγικών κενών που υπάρχουν.

Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, "με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον", αξιοποίησε την πανδημία για να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, της πλήρους εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας και της άλωσής του από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνεται ότι ο αγώνας μας για να μπλοκάρουμε τα εφιαλτικά σχέδιά τους είναι ζήτημα ζωής και θανάτου».