Ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας επισήμανε ότι οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου όσο και αν η κυβέρνηση τις ντύνει με διάφορες εύηχες λέξεις, αυτό που φέρνουν είναι η «πολύ - πολύ παλιά στρατηγική της ΕΕ», όπως αυτή έχει κωδικοποιηθεί με τη «διακήρυξη της Μπολόνια», για την ανώτατη εκπαίδευση, που προωθείται και στην Ελλάδα βήμα, βήμα από όλες τις κυβερνήσεις με σειρά νόμων με τους πιο εμβληματικούς Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ, Γαβρόγλου του ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός, τόνισε, ότι ακόμα αυτή η στρατηγική δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως στην Ελλάδα πιστώνεται στο φοιτητικό και το λαϊκό κίνημα, που έμεινε ζωντανό σε δύσκολες συνθήκες, αποδεικνύοντας όμως τι μπορεί να καταφέρει ο λαός μέσα από την πάλη του.

Μετά από 20 χρόνια, σημείωσε ο Γ. Γκιόκας, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, η στρατηγική αυτή έχει εφαρμοστεί και έχουμε πλήρη εικόνα πλέον για τα αποτελέσματα που παράγει.

Στη Γερμανία, ολόκληρα τμήματα με υβριδικά προγράμματα σπουδών από διάφορες σχολές φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ανάγκες εταιρειών. Προγράμματα σπουδών με τίτλους όπως «Συστήματα Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης», αποτελούν ένα μείγμα, ολίγον από οικονομικά, πληροφορική και κοινωνιολογία για γρήγορη παραγωγή εξειδικευμένων μεν εργαζομένων, όμως με δεξιότητες που δεν έχουν επιστημονική συνοχή και αποτελούν κομμάτια διαφορετικών επιστημών που συνενώνονται για ευκαιριακούς λόγους βάσει των απαιτήσεων της αγοράς.

Τα πανεπιστήμια αξιολογούνται ως επιχειρήσεις, κυρίως με γνώμονα την οικονομική τους διαχείριση και την προσέλκυση εταιρειών σε προγράμματα σπουδών, ενώ πολλές φορές μάλιστα οι ίδιες οι εταιρείες μπορεί να αναλαμβάνουν απευθείας τη διδασκαλία, όπως η «Unilever» στην Oλλανδία και η «Solvay» στο Βέλγιο.

Στη Βρετανία, το κάθε ίδρυμα αναζητά, χορηγούς οι οποίοι με τη σειρά τους αναζητούν μελλοντικούς εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να προσαρμόζουν αντίστοιχα και το πρόγραμμα σπουδών, φτάνοντας και σε πιο χυδαία αποτελέσματα όπως η μετονομασία τμήματος του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, όπου μπήκε στον τίτλο του και το όνομα του χορηγού μετά από χορηγία 15 εκατομμυρίων λιρών. Επιπλέον, το κάθε ίδρυμα λειτουργεί απροκάλυπτα σαν επιχείρηση.

Αυτή είναι η διεθνής και ευρωπαϊκή πείρα που «λέτε ότι πρέπει να αντιγράψουμε», «αυτή είναι η ποιότητά σας, αυτή είναι η αριστεία σας, που μας κοπανάτε, για να μη μιλήσουμε φυσικά για το κόστος που αναλαμβάνει ένας φοιτητής και για να μπει στο πανεπιστήμιο και για να βγει από αυτό» σημείωσε ο Γ. Γκιόκας. «Αυτά είναι - πρόσθεσε - τα αποτελέσματα μιας στρατηγικής που υπηρετήσατε άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο όλες οι κυβερνήσεις και που στην ουσία της συμφωνείτε όλοι». Και δεν είναι, σημείωσε, «καθόλου τυχαίο ότι αυτές τις μέρες η αντιπαράθεση εδώ στη Βουλή, ιδιαίτερα ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αφορά κυρίως το μοντέλο διοίκησης, ποιος, δηλαδή, θα παίρνει τις αποφάσεις, με τη μεν κυβέρνηση να υπερασπίζεται ένα μοντέλο πιο κοντά στο αγγλοσαξονικό και τον δε ΣΥΡΙΖΑ να αποθεώνει το κεντροευρωπαϊκό», δηλαδή τα παραδείγματα της Γερμανίας κ.ά.

Τόνισε ότι δεν πρόκειται για ...«στρεβλώσεις», αλλά για το πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη ο σύγχρονος καπιταλισμός. «Αυτό το πανεπιστήμιο, λοιπόν, αντιπαλεύουμε και αγωνιζόμαστε για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας».