Στη Διεθνή Διάσκεψη για τη «λογοδοσία στην Ουκρανία», την οποία οργάνωσε στη Χάγη ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών, μαζί με τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετείχε χτες ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, σε άλλη μια αποστολή που αναλαμβάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου ΝΑΤΟ - Ρωσίας.

Αλλωστε, όπως δήλωσε σε δημοσιογράφους μετά τη διάσκεψη ο Ν. Δένδιας, για την κυβέρνηση «αυτό είναι ένα θέμα ιδιαίτερης σημασίας», επικαλούμενος «τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Μαριούπολη». «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε», τόνισε, «για να βοηθήσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Διότι θεωρούμε ότι το χειρότερο πράγμα το οποίο μπορεί να συμβεί είναι η ατιμωρησία».

Οι κυβερνητικές «ευαισθησίες» βέβαια δεν αφορούν τα εγκλήματα που έκαναν στη Μαριούπολη και στην ευρύτερη περιοχή οι φασιστικές ομάδες τύπου Αζόφ, σε βάρος και των Ελλήνων ομογενών, λειτουργώντας και ως το «τέλειο άλλοθι» για την ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας.

Θυμίζουμε ότι στις 19 Μάη ο Ν. Δένδιας, αμέσως μετά το ταξίδι και τις συνεννοήσεις του στην Ουάσιγκτον, χωρίς «να χάνει λεπτό» στις δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση στις ΗΠΑ για παραπέρα εμπλοκή στα σχέδιά τους, βρέθηκε στην Ολλανδία και στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, από το οποίο ήδη προηγουμένως με επιστολή του, και σε ρόλο Ευρωατλαντικού «μπροστάρη», ζητούσε τη διερεύνηση πιθανής τέλεσης εγκλημάτων πολέμου από τις ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις στην Ουκρανία. Συναντήθηκε, άλλωστε, τότε με τον πρόεδρο του Δικαστηρίου, Π. Χοφμάνσκι, καθώς και με τους αναπληρωτές εισαγγελείς. Σύμφωνα δε με διπλωματικές πηγές, σε εκείνη τη συνάντηση αναφέρθηκε «στο έργο που επιτελεί το Δικαστήριο στη διερεύνηση υποθέσεων για ζητήματα δικαιοδοσίας του, όπως η γενοκτονία, τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Στο πλαίσιο αυτό, ήδη από τότε υπογράμμιζε «τη σημασία που αποδίδει η Ελλάδα στη διερεύνηση διάπραξης εγκλημάτων πολέμου στην Ουκρανία».

Εξάλλου, χτες, συναντήθηκε σε διμερές επίπεδο, με τους ομολόγους του από Ολλανδία και Δανία και συζήτησαν, μεταξύ άλλων, ζητήματα της «πολιτικής ασφάλειας» της ΕΕ, στην προσπάθειά τους να παίξουν ενεργότερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τόσο αυτοτελώς, όσο και συμπληρωματικά προς το ΝΑΤΟ, σε μια σειρά από ζώνες, από τον Ατλαντικό ως τον Ινδο-Ειρηνικό και από τον Αρκτικό Κύκλο ως την Αφρική. Συναντήθηκε, επίσης, με την Ισλανδή ομόλογό του.