Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, ο Λ. Νικολάου - Αλαβάνος, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ διοργανώνοντας αυτήν την εκδήλωση, έχει μία μόνο φιλοδοξία (...) Να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τον αγώνα που διεξάγουν οι συγγενείς των θυμάτων για δικαίωση, ενάντια στη συγκάλυψη, πράγμα που περνά από την απόδοση των πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών για το έγκλημα αυτό, ενάντια στους νόμους της συγκάλυψης, όπως ο απαράδεκτος νόμος περί ευθύνης υπουργών».

Τόνισε, επίσης, πως από «τις τοποθετήσεις των ομιλητών τεκμηριώνεται ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική της απελευθέρωσης, του κομματιάσματος, της υποστελέχωσης του σιδηρόδρομου, ο ανταγωνισμός ομίλων, με την εμπλοκή των λόμπι, για την απόκτηση των συμβάσεων έργων για τα διάφορα, και μερικές φορές ασύμβατα μεταξύ τους, συστήματα ασφαλείας έχει ως αποτέλεσμα μόλις το 7% του πλήρους δικτύου και το 14% του κυρίως δικτύου των σιδηροδρόμων να καλύπτεται από το ολοκληρωμένο σύστημα ασφαλείας ERTMS. Δημιουργεί τις συνθήκες σε όλη την ΕΕ να προετοιμάζονται, μεγαλύτερα και μικρότερα, ατυχήματα, δημιουργεί τις συνθήκες για ανθρώπινο λάθος».

Καταλήγοντας σημείωσε ότι «το Ευρωκοινοβούλιο δεν αποτελεί "σύμμαχο" στον αγώνα για δικαίωση. Το Ευρωκοινοβούλιο που για 12 μήνες δεν διοργάνωσε παρά "ενός λεπτού σιγή" για τα Τέμπη. Που η μόνη οργανωμένη συζήτηση έγινε μετά από αναφορά που κατέθεσε ο Σύλλογος Συγγενών των Θυμάτων (...) Το να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι αίτημα των οικογενειών των θυμάτων, οι οποίες δίνουν έναν μεγάλο, αξιέπαινο κι αξιοπρεπή αγώνα. Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού, που το διατράνωσε και πέρσι, στις μεγαλειώδεις, μαχητικές διαδηλώσεις του, αλλά και φέτος, στη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη, έναν χρόνο μετά το έγκλημα. Η οργή φουντώνει όλο και περισσότερο όσο συνεχίζεται η προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτίων και ευθυνών.

Η μόνη εγγύηση, ώστε αυτές οι προσπάθειες να πέφτουν πάντα στο κενό, είναι ο αγώνας μας. Και σε αυτήν την κατεύθυνση θα συνεχίσει το ΚΚΕ, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα και στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε αυτό το έγκλημα ούτε να ξεχαστεί ούτε να παραγραφεί».