Κανένα λόγο δεν έχει ο Κ. Καραμανλής να καταργήσει, ως «επόμενη κυβέρνηση», το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Σημίτη. Μήπως δεν αποτελεί συνέχεια και επέκταση των «νόμων Σιούφα»; Μήπως δεν αυξάνει γενικώς και αδιακρίτως τα όρια ηλικίας στα 65 έτη τουλάχιστον; Μήπως δε μειώνει τις συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα; Μήπως δε συνεχίζει να «κλέβει» τα Ταμεία; Μήπως δεν ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης;

Η εντυπωσιοθηρική αποχώρηση της ΝΔ από τη Βουλή διόλου δεν έρχεται σε «αντίφαση» με την ουσιαστική συμφωνία της στο υπό ψήφιση αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Είναι σίγουρη ότι θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο (αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία θα παρέμενε να το στηρίξει όπως έκανε στο παρελθόν) και άρα επιτρέπει στον εαυτό της να το παίξει «αντιπολίτευση». Ταυτόχρονα διατηρεί το δικαίωμα να επικαλεστεί την καταψήφιση του νομοσχεδίου για να ανοίξει «επί των ημερών της» μια «νέα μεταρρύθμιση» στο ασφαλιστικό.

Μόνο από «έλλειψη θέσεων» δεν πάσχει η ΝΔ, όπως πονηρά την κατηγορεί η κυβέρνηση. Το σωστό είναι ότι απλά δεν έχει διαφορετικές θέσεις από αυτές τις κυβέρνησης. Και αφού η κυβέρνηση Σημίτη υποχρεώνεται «να πιει το πικρό ποτήρι» και να καταβάλει το «πολιτικό κόστος», η ΝΔ κάνει ό,τι μπορεί για να εισπράξει από τη «φθορά», όπως εξάλλου επιβάλλεται από το «θεσμικό» της ρόλο. Με άλλα λόγια, συνεχίζεται η άθλια δικομματική συμπαιγνία, με μεγάλο κερδισμένο την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική που από κοινού υπηρετούν.

«Η κοινωνική απελευθέρωση έχει προχωρήσει σημαντικά με τη συμμετοχή όλο και περισσοτέρων στη διαδικασία συναπόφασης. Το δείχνει το ασφαλιστικό αυτές τις μέρες». (Κ. Σημίτης στο χτεσινό μνημόσυνο του Α. Παπανδρέου). Πώς να το κάνουμε; Δεν έχουν όλοι το χάρισμα «να διώχνουν τις βάσεις που μένουν»...