Οχι δεν αποτελεί ούτε έκπληξη, ούτε πρωτοφανές γεγονός! Ο αρχιπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος Γ. Κολλιτσόπουλος, δεξί χέρι του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, και ο κάθε Κολλιτσόπουλος, ο κάθε «ράμπο» του Λιμενικού Σώματος, ή των ΜΑΤ και κάθε είδους ροπαλοφόρο ανθρωποειδές, όταν δέχεται να πληρώνεται για να σακατεύει εργάτες που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή, όταν αποτελεί το στήριγμα ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, δεν μπορεί παρά να έχει σαπίσει και ο ίδιος. Ποιον μπορεί να ξαφνιάζει το ότι ο Γ. Κολλιτσόπουλος, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού, αυτός που έδινε τις εντολές στους βατραχανθρώπους για να μακελέψουν τους απεργούς εργάτες στις 29 Μάη στο λιμάνι του Πειραιά, δεχόμενος εντολές από τους εφοπλιστές και την κυβέρνησή τους, συμμετέχει - αν όχι πρωτοστατεί - σε κύκλωμα οργανωμένου εγκλήματος; Είναι ένας «νονός της νύχτας».

Η σύλληψη του αρχιπλοιάρχου δεν αποτελεί παρά ένα πολύ μικρό τμήμα του αποστήματος και δεν μπορεί, δεν πρέπει, να δημιουργεί αυταπάτες σε κανέναν περί ...αδέκαστης λειτουργίας του πολιτεύματος, των θεσμών και του συστήματος. Πρόκειται για μια πραγματικότητα. Σ' αυτό το σύστημα, στο σύστημα των εφοπλιστών, συνολικά του μεγάλου κεφαλαίου και των κάθε είδους μηχανισμών του, δεν υπάρχουν «καθαρές περιοχές». Αυτό έχει αποδείξει η ίδια η ζωή. Αλλωστε, πόσο ...«καθαρός» ήταν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Γ. Ανωμερίτης, όταν, την επομένη του ματοκυλίσματος στο λιμάνι και ενώ στα νοσοκομεία βρίσκονταν δεκάδες απεργοί σακατεμένοι, εμφάνισε ως θύματα τους «ράμπο» του Κολλιτσόπουλου, κάνοντας λόγο για «κατσαβίδια και όπλα» στα χέρια των διαδηλωτών»; Ακόμα, ας μας πουν, αν τολμούν, σε ποια εφοπλιστικά γραφεία έχουν προσληφθεί και εργάζονται αυτήν τη στιγμή οι αρχηγοί του Λιμενικού Σώματος που έχουν αποστρατευτεί. Και πολλά ακόμη, αμέτρητα παρόμοια παραδείγματα.

Για το εργατικό κίνημα, για τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, που αγωνίζονται και δρουν στο φως της μέρας, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Γνωρίζουν ότι ο αγώνας τους δεν αφορά μόνον το μεροκάματο. Οτι δε φτάνει να διεκδικείς μόνον την αποστρατικοποίηση του Λιμενικού Σώματος, τον εκδημοκρατισμό γενικά των Σωμάτων Ασφαλείας. Ξέρουν ότι αυτά είναι πτυχές του αγώνα που δίνει και εντείνει, μέρα με τη μέρα, για να έρθει «τούμπα» όλο αυτό το βρώμικο οικοδόμημα, για να ανατραπεί το καπιταλιστικό σύστημα, μαζί με το κράτος του. Το σύστημα, που «τρώει» την υπεραξία της εργατικής τάξης, την ίδια της τη ζωή. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα σ' αυτήν την κατεύθυνση δίνει καθημερινά τη μάχη του, κλιμακώνοντας τους αγώνες του. Και, βέβαια, ταυτόχρονα διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά - εκεί που το σύστημα βλέπει τους αυριανούς «ράμπο» του - στους δρόμους των μαζικών λαϊκών αγώνων, της αντίστασης, της ανυπακοής στους νόμους της αδικίας και της ανισότητας, στους θεσμούς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.