«Διαπιστευτήρια»: «Πάντως τα μετεκλογικά "διαπιστευτήρια" του Ερντογάν είναι δυτικόφιλα: δεσμεύτηκε να σεβαστεί τον χαρακτήρα του κοσμικού κράτους και τις συμφωνίες με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έθεσε πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνησή του την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ» (Από το βασικό θέμα του ΒΗΜΑΤΟΣ).

Η ισχύς ως μέσον: «Η πολιτική ισχύς του Ερντογάν είναι απαραίτητη για τη συνέχιση και νομιμοποίηση της σκληρής οικονομικής πολιτικής, με τις συνταγές του ΔΝΤ να είναι μονόδρομος. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το θέμα αυτό απουσίαζε από την προεκλογική εκστρατεία, στην οποία κυριαρχούσαν αλληλοκαταγγελίες για διαφθορά» (Γ. Καπόπουλος - ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Εκπλήξεις: «Είναι προφανές πως η πολιτική κρίση είναι βαθύτατη, αλλά οπωσδήποτε εντυπωσιάζει το γεγονός ότι οι "άβουλες μάζες" των Τούρκων ψηφοφόρων κατάφεραν ένα τόσο συντριπτικό πλήγμα εναντίον του συνόλου της πολιτικής ελίτ τους, υποχρεώνοντάς την να προχωρήσει εκούσα-άκουσα σε ριζική αναδιάταξη όλου του πολιτικού σκηνικού και μάλιστα υπό όρους που δεν έχει επιλέξει η ίδια» (Από το άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

Κατόπιν παρεμβάσεων: «Μέχρι τις 15 Νοεμβρίου αναμένεται να έχει υποβάλει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν το σχέδιο πολιτικής λύσης του Κυπριακού, ύστερα από τις προσωπικές παρεμβάσεις του προέδρου Μπους, του Τ. Μπλερ και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρ. Πρόντι να υποβάλει το σχέδιό του» (Κύρα Αδάμ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).