Δε φτάνει στους βιομήχανους το αντεργατικό νομοθετικό τερατούργημα (ο νόμος 2639/98), με το οποίο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έθεσε υπό κατάργηση το οχτάωρο και γενικά το σταθερό χρόνο εργασίας, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες στην πιο δραματική επέκταση κάθε μορφής «ελαστικοποίησης» στις εργασιακές σχέσεις. Είναι - είπε προχτές ο πρόεδρος του ΣΕΒ - ανεπαρκής αυτός ο νόμος, δεν έχει αποδώσει, έχει καταστεί ανενεργός και αξίωσε να λυθούν ακόμα πιο αποφασιστικά τα χέρια των βιομηχάνων για ακόμα περισσότερη «ευελιξία». Τόση και τέτοια, που θα τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το εργατικό δυναμικό ανοιγοκλείνοντας την κάνουλα, όπως κάνουν με το νερό.

Δεν είναι καινούρια η απαίτησή τους, όπως δεν είναι άγνωστη η πρόθεση της κυβέρνησης να την ικανοποιήσει μετά τις εκλογές, εάν και εφόσον τις κερδίσει. Αλλά και η ΝΔ να τις κερδίσει, στην ίδια κατεύθυνση θα κινηθεί, αφού δημοσίως έχει ταχθεί υπέρ της «αναθεώρησης των εργασιακών σχέσεων».

Το ζητούμενο των βιομηχάνων είναι, να φύγει από τη μέση οποιαδήποτε περιοριστική διάταξη - ακόμα και αν φαντάζει προσχηματική - όπως η «σύμφωνη γνώμη» των εργαζομένων για ζητήματα, όπως η λεγόμενη «συνολική διευθέτηση του χρόνου εργασίας» που ισοδυναμεί με την κατάργηση του οχτάωρου και του σταθερού χρόνου απασχόλησης. Σε ό,τι αφορά, δε, τη «διευθέτηση», ο πρόεδρος του ΣΕΒ ήταν σαφής: Να γίνεται σε ετήσια βάση, αντί σε εξαμηνιαία που προβλέπει ο ν. 2639 και χωρίς κανέναν περιορισμό στις επιπλέον ώρες απασχόλησης του προσωπικού!

Αλλος ένας ισχυρότατος λόγος, για «μαύρο» και στους δυο στις 9 Απρίλη!