Είναι, π.χ., γνωστό ότι η Γαλλία και η Ρωσία έχουν ιδιαίτερα οικονομικά και άλλα συμφέροντα στο Ιράκ - σχετίζονται, κυρίως, με το πετρέλαιο, αλλά και με την εξυπηρέτηση γεωστρατηγικών επιλογών - τα οποία και θέλουν να διατηρήσουν, διασφαλίζοντάς τα έναντι των αρπακτικών διαθέσεων των αμερικανικών εταιριών, που σπρώχνουν τον Μπους ν' αρχίσει, εδώ και τώρα, τον πόλεμο. Ταυτόχρονα, οι τρεις χώρες, με τις αντιρρήσεις τους να ξεκινήσει ο πόλεμος όταν και όπως «γουστάρουν» κι εξυπηρετούνται οι ΗΠΑ, θέλουν να πιέσουν, εκ των προτέρων, για να εξασφαλίσουν για πάρτη τους όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο από τη «λεία» του Ιράκ, η οποία θα μοιραστεί, μετά τον πόλεμο, ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Αυτή είναι, λοιπόν, η γυμνή αλήθεια σχετικά με τις «αντιρρήσεις» Γαλλίας - Γερμανίας - Ρωσίας στον πόλεμο του Ιράκ. Κι ούτε λόγος, βέβαια, ότι πρέπει να αξιοποιηθούν οι αντιθέσεις αυτές από το παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα, αλλά χωρίς αυταπάτες και χωρίς να κρύβουν την πραγματικότητα, την οποία δε λένε οι «εφευρέτες» της «ευρωπαϊκής εναντίωσης» στον πολεμοχαρή Μπους...