ΜΕ «ΜΙΑ ΦΩΝΗ»... «Η ΕΕ έδειξε "κίτρινη κάρτα" χτες στις υπό ένταξη χώρες και ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ εξαπέλυσε μύδρους κατά της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Τσεχίας - χώρες που στο διπλωματικό παρασκήνιο αποκαλούνται σκωπτικά και "φράξια του Μπους" εξαιτίας της φιλοαμερικανικής πολιτικής τους στο "Ιρακινό" (συνυπέγραψαν την αλήστου μνήμης "διακήρυξη των Οκτώ"). "Εχασαν μια καλή ευκαιρία να σωπάσουν", "Η στάση τους είναι παιδαριώδης, ενδεικτική κακής αγωγής" είπε ο κ. Σιράκ. Το χάσμα που άνοιξε μεταξύ των "15" και των "13" γεφυρώθηκε κάπως με την υιοθέτηση κοινής δήλωσης ύστερα από τη χθεσινή συνάντηση της Τρόικας με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των "13"». (Από το βασικό θέμα του ΒΗΜΑΤΟΣ).

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΗ: «Για ποια ενότητα της ευρωατλαντικής κοινότητας, της Δύσης, μπορεί να γίνει λόγος, όταν είναι προφανές ότι η απειλή κατά της ΕΕ προέρχεται από την αλαζονεία της ηγεμονίας των ΗΠΑ; Αυτήν πρωτίστως φοβούνται και επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν οι «δεκαπέντε». Μόνο που η επιδίωξή τους αυτή τους φέρνει σε δύσκολη θέση, αφού, προκειμένου να διατηρήσουν αλώβητο το διεθνές σύστημα, υπάρχει κίνδυνος να αναγκαστούν τελικά να υποκύψουν στις πιέσεις της Ουάσιγκτον. Γι' αυτό και η αποδοχή της χρήσης βίας, έστω και ως ύστατης λύσης, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι προλειαίνει το έδαφος της υποχώρησής τους. (Μιχ. Μορώνης - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ: «Ο πρόεδρος Σιράκ και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ θα διαπιστώσουν τότε από πρώτο χέρι ότι το Μάη του 2004 δε θα έχουν απέναντί τους στο κλαμπ της ΕΕ μόνο τους Βρετανούς, αλλά και μερικούς ακόμη συμμάχους των ΗΠΑ. Οι επιλογές τους είναι δύο. Η εύκολη λύση, να το δεχτούν ως μία ακόμη πρόκληση της Ιστορίας και να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι η ΕΕ μοιάζει με μια μεγάλη Μη Κυβερνητική Οργάνωση στις καλές εποχές...» (Αλέξης Παπαχελάς - ΒΗΜΑ).