Τα κοράκια των συμφερόντων απειλούν με τα φονικά τους σύνεργα της φρίκης τους ανθρώπους, που υπερασπίζονται το δικαίωμα στη ζωή που αντιστέκονται στον αιρετικό φουνταμενταλισμό ενός «Reborn Christian, - (ξαναγεννημένου... Χριστιανισμού)», που ξεπλένει τις παλιές αμαρτίες του στα Σιλωάμ της φρίκης:
πάν' απ' το σώμα του Ιράκ.
Ακου, σιωπή
Κοίτα σκοτάδι, τρόμος, και θλίψη
Ακου κραυγές, οιμωγές,
σπασμένα κόκαλα
Ακου γη της Μεσοποταμίας
τις κραυγές των παιδιών σου
Κοίτα τις στάχτες
και το αίμα.
***
Κοίταξε γύρω σου. Αίμα
στο αίμα η νέα τάξη
της αποκάλυψης
τα φονικά τα δόκανα
κι οι προσταγές των ισχυρών.
***
Κοιτάξτε τριγύρω. Σπαρμένο
το χώμα, παγίδες και αίμα
κι ο Μολώχ του θανάτου
στο βωμό των πετρελαίων
και των ξένων θεών.
Παπαρούνες αιμάτινες
πλέκουν στεφάνια της φρίκης
εκεί, στη Βαγδάτη της Ιστορίας.
***
την αστερόεσσα ωσάν ασπίδα
και σαν πανοπλία,
πεθαίνεις μέσα της, δειλέ,
ανήμπορος και μόνος.
Κι εσύ που έμεινες μια ανοιχτή
κραυγή, στόμα χωρίς τη σάρκα.
***
ν' αγαπήσεις. Εσύ που σκότωσες
πριν καταλάβεις. Εσύ που
κατάλαβες πριν να σκοτώσεις.
Εγώ, εσύ, εμείς, κραυγή
του κόσμου, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.