«Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της Ανοιξης. Σήμερα είναι παγκόσμια ημέρα της ποίησης!». Ετσι ξεκίνησε την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, χτες, ο κ.Χυτήρης.

Και πώς κατέληξε ο ποιητικός οίστρος του υπουργού; Ορίστε: Ερωτηθείς γιατί η κυβέρνηση δεν κλείνει τη βάση της Σούδας, απάντησε:

«Από τη στιγμή που δε θεωρείται και δεν αποκαλείται νομικά, με απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, παράνομη η πολεμική πράξη στο Ιράκ, δεν μπορεί να στηριχτεί, ούτε καν νομικά, κάτι τέτοιο (σ.σ.: το κλείσιμο της Σούδας)»!

Η δήλωση αυτή του κ.Χυτήρη έγινε δυο βδομάδες μετά τη δήλωση Ανάν ότι ο πόλεμος είναι παράνομος και μια βδομάδα μετά τη δήλωση ακόμα και του Κ.Σημίτη ότι ο πόλεμος είναι παράνομος!

Το γεγονός, βέβαια, ότι οι κύριοι της κυβέρνησης συμμετέχουν σε αυτή την ομολογημένη παρανομία, φαίνεται ότι δεν τους αφήνει περιθώριο να προστρέξουν σε κανένα άλλο καταφύγιο παρά μόνο σε αυτό της γελοιότητας.

Τώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει απόφαση του (ξεδοντιασμένου και ακυρωμένου) ΟΗΕ για να πειστεί ότι ο πόλεμος είναι παράνομος! Και δε χρειάζεται να είναι κανείς ποιητής για να αντιληφθεί ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα είδος «ποίησης» που συνιστά «αντιποίηση» της λογικής, «παραποίηση» της αλήθειας και τελικά, «πολτοποίηση» της σοβαρότητας.

Δυστυχώς, δε, για τον κ. Χυτήρη αναδεικνύεται σε μεταφορέα στο χώρο της πολιτικής, εκείνης της «ποίησης» που έχει εκπροσωπηθεί στο θέατρο από τον ήρωα του Ψαθά, τον «ποιητή Φαμφάρα»:

«Μαύρα κοράκια, άσπρα κοράκια, τι να μηνάν τα μαύρα κοράκια, τι να μηνάν τα άσπρα κοράκια;» (θυμάστε;)...