«

Επίτευγμα», λοιπόν, της Ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι η ολοκλήρωση των διαδικασιών συγκρότησης της Ευρωπαϊκής Στρατιωτικής Δύναμης, του λεγόμενου ευρωστρατού, και η επιχειρησιακή ετοιμότητα μιας διεθνούς κατασταλτικής δύναμης, με «ευρωπαϊκή» ταυτότητα, που κατ' αρχήν θα φθάνει τους 60.000 στρατιώτες και στην πορεία θα αναπτυχθεί περισσότερο. Και, βέβαια, δεν έχουν άδικο, αφού τα βλέπουν σύμφωνα με τη λογική της ανάπτυξης των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, τους οποίους έχουν ταχθεί να υπηρετούν, και της εμπλοκής της Ελλάδας σε αυτούς.

Στην υπόθεση του ευρωστρατού έχει επενδυθεί, από την ελληνική κυβέρνηση και όλους τους, παλιούς και νέους, θιασώτες της «ευρωπαϊκής ιδέας», πολύ ψέμα, με απώτερο στόχο να ενσωματώσουν τον ελληνικό λαό στο άρμα του λεγόμενου άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου. Είναι γνωστή η παλιά ιστορία ότι η Ελλάδα θα εξασφάλιζε τα ανατολικά της σύνορα. Πράγμα που ανατράπηκε στην πορεία από τις εξελίξεις. Επίσης, και σήμερα ηχεί στα αυτιά μας η άποψη ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα βαθύνει παραπέρα - σε όφελος τίνος άραγε; - εάν προχωρήσει η διαδικασία της αμυντικής-στρατιωτικής ενοποίησης. Πρόσφατα, με αφορμή και την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, πολλοί ήταν αυτοί, με προεξάρχον το ΣΥΝ, που βγήκαν και είπαν ότι εάν είχε προχωρήσει η υπόθεση της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας θα ήταν διαφορετικές οι εξελίξεις.

Τίποτα απ' όλα αυτά δεν ισχύει. Η προπαγάνδα αυτή εξουδετερώνεται από τις εξής αλήθειες: Η Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη, και προοπτικά ο κοινός ευρωπαϊκός στρατός, δεν είναι αμυντικός μηχανισμός και καμία σχέση δεν έχει με την προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εξάλλου, δε διευκρινίζουν έναντι τίνος εχθρού και ποιας απειλής θα παρατάξουν αυτή τη δύναμη. Σε κάθε περίπτωση, είτε μαζί με το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς, είτε ξεχωριστά απ' αυτούς, θα είναι μια δύναμη καταστολής για αποστολές εκτός αλλά και εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Παράλληλα, θα λειτουργεί σαν παράγοντας στρατιωτικοποίησης των διεθνών σχέσεων. Την ίδια ώρα ηχούν ως ειρωνεία τα όσα λέγονται περί ανθρωπιστικών και ειρηνευτικών αποστολών που θα αναλαμβάνει ο ευρωστρατός. Είναι γνωστές οι αποστολές (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν) στις οποίες πήραν μέρος τα τελευταία χρόνια οι ίδιοι στρατοί που συγκροτούν την ευρωπαϊκή δύναμη, με το καπέλο του ΝΑΤΟ.

Πέρα όμως από αυτές τις επιπτώσεις της δράσης του ευρωστρατού για τους λαούς, υπάρχουν επιπτώσεις και σε εθνικό επίπεδο. Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη αναμένεται να λειτουργήσει και σαν κανάλι πλήρους «αποεθνικοποίησης» της Αμυνας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπέρ της ευρωΝΑΤΟικής ιμπεριαλιστικής λογικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική συνεισφορά σε δυνάμεις και μέσα είναι δυσανάλογα μεγάλη. Ενα μέρος από τα πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι πλέον στη διάθεση του ευρωστρατού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Δύναμη, ο ευρωστρατός, είναι το ίδιο επικίνδυνη και το ίδιο επιθετική όσο ο «μεγάλος αδελφός» της, το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί. Ανάλογη πρέπει να είναι και η στάση των φιλειρηνικών-αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.