Καθεστώς συνεχούς και σταθερής συρρίκνωσης του λεγόμενου κόστους εργασίας, και άρα των αμοιβών των εργαζομένων, έχουν επιβάλει κυβέρνηση και πλουτοκρατία, οξύνοντας τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα.

Τα επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν πως οι αιτιάσεις οι οποίες προβάλλονται από τους κυβερνώντες για τις ευθύνες, που - υποτίθεται ότι - έχουν οι μισθοί για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα, είναι ψευδέστατες και απλώς χρησιμοποιούνται για να δικαιολογηθεί η πολιτική της λιτότητας και της συστηματικής υπονόμευσης της θέσης των εργαζομένων. Αυτό αποδεικνύεται και από τα στοιχεία για την εξέλιξη του «κόστους εργασίας», όπως αυτά εμφανίζονται στην ετήσια έκδοση του ΣΕΒ για την πορεία της βιομηχανίας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, σε ολόκληρη την τελευταία τετραετία οι συμβάσεις λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων είχαν αποτέλεσμα το λεγόμενο κόστος εργασίας να αυξάνεται με μικρότερους ρυθμούς τόσο από την αύξηση του ΑΕΠ, όσο και από την εξέλιξη του επίσημου πληθωρισμού.