Γραφειοκρατική δυσκαμψία, ανεπάρκεια και ανοργανωσιά. Θύμα; Ποιος άλλος; Εκείνος, που καλείται πάντα να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Εκείνος, που καλείται να πληρώσει το μάρμαρο. Ο μη έχων και κατέχων. Ο καταταλαιπωρημένος και αγανακτισμένος ελληνικός λαός! Βλέπετε, οι έχοντες τον τίτλο του «φορέα της ανάπτυξης», οι κάθε λογής μεγαλοβιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες δεν περιμένουν ποτέ σε ουρά.

Και οι άλλοι, αφ' υψηλού, μπροστά στα έδρανα του Κοινοβουλίου, κατεβασμένοι, θαρρείς, από άλλον πλανήτη, με λόγια φανταχτερά, ν' αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, δείχνοντας μια πραγματικότητα εικονική και ψεύτικη.

Οσο για την ταμπακέρα, άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Αυτή η απλή καθημερινότητα υποβαθμίζεται και παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον!

Εννιακόσιους εποχικούς και «ημιεργαζόμενους» ζητούσε ο ΟΤΕ, 5.000 νέοι στριμώχνονται καρτερώντας σ' ατελείωτη ουρά, αγανακτισμένοι για μιας πεντάρας ελπίδα!

Στα ιατρεία και τα γραφεία του ΙΚΑ. Σφραγίδα εδώ, σφραγίδα εκεί, υπογραφή εδώ, υπογραφή εκεί και δε συμμαζεύεται. Στο Ταμείον Ναυτικών. Στην Εφορία. Στο Ταμείο του Δήμου Αθηναίων, για να πληρώσουν παραγραφόμενες εδώ και μια εικοσαετία κλήσεις. Στα νοσοκομεία. Στα γραφεία ευρέσεως εργασίας. Σ' εκείνη τη ρημάδα την Εργατική Εστία, μια εξοντωτική ουρά, μήπως οι άμοιροι συνταξιούχοι καταφέρουν και εξοικονομήσουν καμιά εκδρομούλα. Στην ουρά, να ρωτήσουν γιατί κρατήθηκε μέρος της σύνταξής τους. Στα υπουργεία - ιδίως Μεταφορών και Εσωτερικών για διαβατήρια. Στο Ταχυδρομείο, το σώσε. Στην Τράπεζα, το έλα να δεις... Ουρές στα συσσίτια των απόρων στις Εκκλησίες. Ουρές στη στάση λεωφορείων και τα πρακτορεία. Ουρές απολυομένων στα ταμεία ανεργίας. Ουρές ακόμη και στα νεκροταφεία, λόγω έλλειψης τάφων. Ουρές ανθρώπων. Ουρές αυτοκινήτων, ουρές φαντασμάτων..!

Κάποιοι υπάλληλοι, καβαλημένοι πάνω στα καλάμια τους, κάνουν τον κουμανταδόρο και ο κόσμος κάτω ταλαιπωρείται. Πλήρης κρατική και κυβερνητική αδιαφορία. Ανύπαρκτο σύστημα. Τέτοιας ντροπής πράγματα συμβαίνουν στην επαρμένη προεδρεύουσα και δεν τους καίγεται καρφί.

Χάνονται στο λαβύρινθο της διαπλοκής, εκτοξεύοντάς την προς αλλήλους και την κλίνουν σε όλες τις πτώσεις μαζί με τις κτητικές αντωνυμίες. Και μέσα στην παραζάλη και την αναμπουμπούλα, ξεπουλάνε με περηφάνια και κομπασμό τα «Ελληνικά Πετρέλαια», την πλέον κερδοφόρα επιχείρηση του Δημοσίου.

Ενας τόπος διαλυμένος και διασκορπισμένος στις ουρές. Αν και προεδρεύοντες, πώς να το κάνουμε, είμαστε οι τελευταίοι, είμαστε η χώρα της ουράς.