Ποιες σκοπιμότητες, άραγε, ήθελε να εξυπηρετήσει ο Γ. ΚΑΡ. με το προχτεσινό σχόλιό του στην «Ελευθεροτυπία», με το οποίο υποτίθεται πως απαντά στα όσα σημείωνε την Πέμπτη η στήλη για τον εισαγγελέα της έδρας στη δίκη της «17Ν»; Να προσθέσει και τη δική του ...φωνίτσα - μια και του είχε διαφύγει μέχρι σήμερα - σε όσες καταδικάζουν τον «άλλοτε επαναστάτη Φιντέλ», για τις «μαζικές καταδίκες, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιφρονούντων στην Κούβα», ή να στείλει τα ...διαπιστευτήριά του στον μόλις πρόσφατα προαχθέντα σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Λάμπρου; `Η, μήπως, και τα δύο;

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, δεν περιμέναμε και τίποτε διαφορετικό. Για τον Γ. ΚΑΡ. είναι αυτονόητο -όπως γράφει - ότι ο Φ. Κάστρο είναι δικτάτορας. Προφανώς, τόσο αυτονόητο, όσο και περισσότερο του είναι αδιανόητη η σοσιαλιστική δημοκρατία...