ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).--

Το ΝΑΤΟικό «Κέντρο Επιχειρήσεων Ναυτικής Αποτροπής» που προβλέπεται να εγκατασταθεί στη Σούδα, στα πλαίσια της «ιστορικής αναδιάρθρωσης» του ΝΑΤΟ και της «νέας δομής διοίκησης» που αποφάσισε το διήμερο ΝΑΤΟικό Συμβούλιο Υπουργών Αμυνας (NAC) των Βρυξελλών, θα υπάγεται απευθείας στο αμερικανικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο του Norfolk (Βιρτζίνια) στις ΗΠΑ, το επονομαζόμενο «στρατηγική διοίκηση μετατροπής» (ACT).

Πρόκειται για ξεχωριστή μονάδα που δε θα ανήκει στη «νέα δομή διοίκησης του Νότιου τομέα» του ΝΑΤΟ, και δεν αφορά την ευρωπαϊκή δομή του ΝΑΤΟ, αλλά δημιουργείται κατόπιν απαίτησης των ΗΠΑ για να «αντιμετωπιστούν οι νέες προκλήσεις ασφαλείας», όπως δήλωσε χτες ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ. Και γι' αυτό θα εδρεύει στη Σούδα, που αποτελεί αμερικανική βάση κεφαλαιώδους σημασίας για τον αμερικανικό «αντιτρομοκρατικό πόλεμο». Δεν είναι σύμπτωση ότι οι υπόλοιπες ΝΑΤΟικές μονάδες που θα εδρεύουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο και θα δίνουν απευθείας αναφορά στο αμερικανικό στρατηγείο (ACT), θα βρίσκονται στο Βέλγιο («στοιχείο Γενικού Επιτελείου») και σε τρία «κέντρα» στη Νορβηγία, την Πολωνία και την Πορτογαλία, χώρες παραδοσιακά φιλοαμερικανικές και αμερικανοεξαρτώμενες, ιδιαίτερα στο στρατιωτικό τομέα.

Ο υπουργός Αμυνας Γ. Παπαντωνίου ερωτηθείς χτες σχετικά με την επίσημη ανακοίνωση του ΝΑΤΟ («ανακοίνωση Τύπου» της 12 Ιούνη 2003) έδειξε ν' αγνοεί τους «σαφείς όρους εντολής» δημιουργίας του ναυτικού «κέντρου» στη Σούδα και ο διευθυντής του πολιτικού του γραφείου πρέσβης Νεζερίτης δήλωσε ότι «τώρα ελήφθη η πολιτική απόφαση, οι τεχνικές εντολές θα κανονιστούν αργότερα».

Το διήμερο ΝΑΤΟικό Συμβούλιο (NAC), στη βάση των εντολών της ΝΑΤΟικής Συνόδου Κορυφής της Πράγας ασχολήθηκε και με τους «τρεις τομείς εσωτερικής προσαρμογής», δηλαδή τη «νέα δομή διοίκησης», τη ΝΑΤΟική Δύναμη Ταχείας Επέμβασης (ΔΤΕ), η οποία «με εξαιρετικά ταχείες διαδικασίες θα είναι επιχειρησιακά έτοιμη μέχρι το 2004» (Γ. Παπαντωνίου) και το «ενιαίο δόγμα ασφαλείας» που αφορά κυρίως στα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ. Για το τελευταίο ο Γ. Παπαντωνίου επιβεβαίωσε τη σημασία της πρότασης του στρατοκράτη της ΕΕ και πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ Χ. Σολάνα περί «ευρωπαϊκού δόγματος ασφαλείας» που αναμένεται να παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης (20/21 Ιούνη).

Ιδιαίτερες και μυστικές συζητήσεις γίνονται και για τις λεγόμενες ΝΑΤΟικές «δυνατότητες», δηλαδή «την απόκτηση νέων οπλικών συστημάτων και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού» (Γ. Παπαντωνίου).

Στο διήμερο, με την ευκαιρία της παρουσίας του αρχιτέκτονα Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις και όσον αφορά το «πλήρες φάσμα αποστολών της αναδιαρθρωμένης Συμμαχίας».

Κατ' αρχήν, η Γαλλία επιβεβαίωσε επίσημα τη συμμετοχή της στη ΝΑΤΟική ΔΤΕ, με την ευκαιρία της ομόφωνης συναίνεσης στο NAC για την «παγκόσμια» αναφορά των μελλοντικών ΝΑΤΟικών επεμβάσεων.

Οπως δήλωσε η Γαλλίδα υπουργός Αμυνας Μισέλ Αλιό - Μαρί, το χτεσινό Συμβούλιο «κοίταξε προς το μέλλον και το ρεαλισμό», αποσιωπώντας τις ενδοατλαντικές διαφορές για την επέμβαση στο Ιράκ. Παρ' όλα αυτά ο πολύς Ντ. Ράμσφελντ έκανε μια ακόμη επίδειξη δύναμης, και απείλησε ότι η έδρα του ΝΑΤΟ ενδέχεται να φύγει από τις Βρυξέλλες, αν το Βέλγιο δεν αποσύρει το νόμο «περί οικουμενικής ευθύνης», που επιτρέπει στα δικαστήρια του Βελγίου να καταδικάζουν «εγκλήματα πολέμου» απ' όποιον και όπου διαπράττονται (!!!) Σύμφωνα με τον Ντ. Ράμσφελντ «τέτοιου είδους κατηγορίες είναι παράλογες (...) στο παρελθόν είχαν στραφεί εναντίον του Μπους πατρός, του Κ. Πάουελ και του Ρ. Τσένεϊ». Πρόσφατα κατηγορήθηκε και ο Ισραηλινός Αριέλ Σαρόν. Οι ΗΠΑ απείλησαν ότι δε θα χρηματοδοτήσουν τη νέα έδρα του ΝΑΤΟ, στις Βρυξέλλες, που κατασκευάζεται ακριβώς απέναντι από την υφιστάμενη, αν το Βέλγιο δεν αποσύρει το νόμο του (!!!) Για τον Αμερικανό, εγκλήματα πολέμου διαπράττουν μόνο οι «εχθροί» των ΗΠΑ. Παρά τους διαξιφισμούς το διήμερο NAC αποφάσισε ομόφωνα την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.

Ετσι, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, από τον ερχόμενο Αύγουστο του 2003, αναλαμβάνει το βασικό ρόλο στην Καμπούλ, μαζί με την πολυεθνική δύναμη «ασφαλείας» (FIAS). Οπως έγινε και με τα Βαλκάνια, οι ΗΠΑ επιβάλλουν στους «συμμάχους» να αναλάβουν αυτοί τις «μετασυγκρουσιακές», «βρώμικες» επιχειρήσεις κατοχής, ενώ η Ουάσιγκτον έχει την ψιλή κυριότητα των κατακτημένων χωρών. Τη διοίκηση της ΝΑΤΟικής δύναμης κατοχής στο Αφγανιστάν αναλαμβάνει για το πρώτο εξάμηνο η Γερμανία.

Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου «η Ρωσία δεν επιθυμεί να στείλει στρατό στο Αφγανιστάν», παρ' όλο που της ζητήθηκε. Η ΝΑΤΟική απόφαση κάνει λόγο για «αποστολή στη βάση της εντολής του ΟΗΕ» με στόχο «ένα Αφγανιστάν ειρηνικό και δημοκρατικό» (!!!).

Οσον αφορά στο Ιράκ, το διήμερο NAC έλαβε δύο αποφάσεις:

1) Εληξε την απόφαση «υποστήριξης» της Τουρκίας ενόψει «ενδεχομένων ιρακινών επιθέσεων», που απετέλεσε πριν την επέμβαση στο Ιράκ, τη μόνη ΝΑΤΟική απόφαση που έγινε δυνατόν να ληφθεί,

2) «Το ΝΑΤΟ προσχωρεί στο αίτημα της Πολωνίας, που ζήτησε υποστήριξη ενόψει του ρόλου που θα αναλάβει στη σταθεροποίηση του Ιράκ».

Πρόκειται για ένα άλλο αμερικανικό κόλπο. Οι ΗΠΑ υποχρέωσαν ολόκληρο το ΝΑΤΟ να υποστηρίξει την Πολωνία, στην οποία θα ανατεθεί ένα τμήμα της κατοχής του Ιράκ. Επ' αυτού η Ισπανία ανακοίνωσε περιχαρής ότι θα αποστείλει 1.100 Ισπανούς μισθοφόρους για να ενισχύσουν την πολωνική κατοχή στο Ιράκ. Ο Ντ. Ράμσφελντ αμέσως επικρότησε «ένθερμα». Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου «η Πολωνία θα συμμετέχει στη διασφάλιση της τάξης και της δημοκρατίας στο Ιράκ» (!!!) αλλά «εθελοντικά» (!!!) και «όχι ως συμμετοχή ΝΑΤΟ» (!!!). Ας σημειωθεί ότι στην «Επιτροπή Αμυντικού Σχεδιασμού» (CPD) του διήμερου NAC, ο Ντ. Ράμσφελντ «ενημέρωσε», λέει, τους «συμμάχους» για την «κατάσταση στο Ιράκ». Συζήτηση όμως στο NAC έγινε και για ενδεχόμενη αποστολή του ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή. Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου «είναι πολύ νωρίς ακόμη για να μιλήσουμε για αποστολή του ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή». Αργότερα ίσως (...)

Οι πρώτες εκτιμήσεις του ευρωπαϊκού Τύπου για τη «νέα δομή διοίκησης» του ΝΑΤΟ, κάνουν λόγο για «νέο ΝΑΤΟ που στρέφεται εκτός Ευρώπης». Αποσιωπάται, βέβαια, το γεγονός ότι «στην πιο ριζική αναδιάρθρωση της ιστορίας του ΝΑΤΟ», όπως την αποκάλεσε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ λόρδος Ρόμπερτσον, και οι δυο «στρατηγικές διοικήσεις», η «επιχειρησιακή» στην Ευρώπη και η νεοταξίτικη στις ΗΠΑ, παραμένουν υπό αμερικανική ηγεσία. Αποσιωπάται, επίσης, ότι η «στρατηγική διοίκηση» του Ατλαντικού, δεν είναι πλέον «ΝΑΤΟική», αφού θα 'χει επίσημα «διπλή λειτουργία», ΝΑΤΟική και «διοίκησης» των στρατευμάτων ΗΠΑ, αλλά ουσιαστικά θα 'ναι ένα αμερικανικό στρατηγείο.

Μετά την 11/9/2001, οι ΗΠΑ επέβαλαν μονομερώς στο ΝΑΤΟ, το διαχωρισμό των δύο ΝΑΤΟικών «στρατηγικών διοικήσεων»: αυτή του Ατλαντικού θα ασχολείται αποκλειστικά με την «ασφάλεια των ΗΠΑ» και αυτή στην Ευρώπη με την «ασφάλεια» των αμερικανικών συμφερόντων στην Ευρώπη.

Η μείωση των «δομών διοίκησης» από είκοσι σε ένδεκα και η δημιουργία της ΝΑΤΟικής ΔΤΕ «χαιρετίζονται» ως «προσαρμογή στις νέες συνθήκες και στις νέες απειλές». Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλαίσια της διαδικασίας για το νέο ΓΓ του ΝΑΤΟ, ο Ντ. Ράμσφελντ συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με το βασικό υποψήφιο για τη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ, τον Πορτογάλο Αντόνιο Βιτορίνο. Ο «υποψήφιος» είναι επίτροπος στην Κομισιόν και το χαρτοφυλάκιό του είναι, βέβαια, αυτό της «δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων». Ο υποψήφιος του Ντ. Ράμσφελντ είναι ο υπεύθυνος για την «αντι-τρομοκρατία» στην Κομισιόν (!!!). Το «νέο αντι-τρομοκρατικό» ΝΑΤΟ, απαιτεί και νέα «αντιτρομοκρατική» ηγεσία.