Μόνο «ατυχές» και «μεμονωμένο» περιστατικό δεν ήταν η τροπολογία του Χρ. Πάχτα, για την παραχώρηση τεράστιων εκτάσεων στην Σιθωνία σε ισχυρό μεγαλοεργολάβο. Ολόκληρη φάμπρικα έχει στηθεί, προκειμένου να περάσουν μέσα σε λίγες μέρες από τη Βουλή δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες - άγνωστο - παρόμοιες ρουσφετολογικές τροπολογίες. Ακόμα χειρότερα. Δεν πρόκειται για προεκλογικό ολίσθημα, για να βγουν τα «έξοδα» της προεκλογικής εκστρατείας συν «ένα λογικό κέρδος». Σε ολόκληρη τη θητεία της αυτή ήταν η «δουλιά» της κυβέρνησης, σε συνεννόηση και συνεργασία με την αξιωματική αντιπολίτευση. Να νομιμοποιούν τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος, παραδίδοντας δάση και ακτές στη βουλιμία των μεγαλοεργολάβων και μεγαλοξενοδόχων.

Η απόσυρση, στα λόγια προς το παρόν, της συγκεκριμένης τροπολογίας μόνο στην ευαισθησία των υπουργών δεν οφείλεται. Το πιθανότερο είναι ότι προσέκρουσε σε ανταγωνιστικά συμφέροντα. Πιστεύει κανείς ότι τους έπιασε ο πόνος για την «παρέκκλιση των ρυμοτομικών κανονισμών και του δασικού κώδικα», τη στιγμή που οι ίδιοι στέλνουν τα ΜΑΤ για να υπερασπιστούν τα «φιλέτα», που έχουν παραχωρήσει στους διάφορους Μαντανωνάκηδες και Δασκαλαντωνάκηδες; Υποκριτική και «ιδιοτελής» η αντίδραση της ηγεσίας της ΝΔ στη βιομηχανία των (ν)τροπολογιών - για τη συγκεκριμένη μάλιστα ήταν ανύπαρκτη, ενώ είχε συνεργαστεί και βουλευτής της στην προηγούμενη απόπειρα που είχε γίνει για να περάσει. Απλά θέλει να κάνει η ίδια τη μοιρασιά της «πίτας» μετά τις εκλογές, όπως προσδοκά.

Το δίλημμα μπροστά στην κάλπη είναι ξεκάθαρο: Θα αφεθεί ο δικομματισμός να ξεπουλά ανενόχλητος δάση και παραλίες, να κάνει ακόμα πιο απάνθρωπη τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων ή θα του «κοπούν» τα χέρια;