Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός φαίνεται ότι είναι συνώνυμα των Παπανδρέου. Του λόγου το αληθές βεβαιώνουν, τόσο τα ιστορικά στοιχεία για τη διάσταση λόγων και έργων των Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου (με τα δείγματα γραφής στη διάρκεια που διακυβέρνησαν τη χώρα) όσο και του σημερινού υποψήφιου προέδρου του ΠΑΣΟΚ και υπουργού Εξωτερικών Γ.Α. Παπανδρέου (γνωστού και ως Γιωργάκη) που φιλοδοξεί να είναι ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης, η οποία θα προκύψει μετά τις εκλογές της 7ης Μάρτη.

Ο πρώτος, της «δυναστείας» των Παπανδρέου, ο Γεώργιος Παπανδρέου - αποκαλύπτοντας το ποιόν του, όταν επέστρεφε από τη Μ. Ανατολή στην απελευθερωμένη Ελλάδα στη δεκαετία του '40, είχε δηλώσει πως είναι και με... τη λαοκρατία. Γνωρίζοντας ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων είχε δώσει τη μάχη ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές από το μετερίζι του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με το παλλαϊκό σύνθημα «λαοκρατία - λαοκρατία» (δηλαδή την αξίωση του ελληνικού λαού για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που πραγματικά θα υπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού), ο Γεώργιος Παπανδρέου απάντησε: «Πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν». Το πόσο πίστευε στη λαοκρατία, το έδειξε η συνέχεια, που είναι γνωστή, τουλάχιστον στους παλαιότερους, στους ασπρομάλληδες. Εκφράζοντας την πίστη στη δημοκρατία και τη λαοκρατία, ο Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο έκανε τα στραβά μάτια στους πυροβολισμούς που δέχτηκαν στο «ψαχνό» όσοι διαδήλωναν υπέρ της λαοκρατίας, αλλά και όταν στη δεκαετία του '60 βρέθηκε στη θέση του πρωθυπουργού, άφησε τους κομμουνιστές και άλλους δημοκράτες (που είχαν καταδικαστεί με τους Αναγκαστικούς Νόμους 509 κλπ.) να σαπίζουν στις φυλακές και τα ξερονήσια!

Ο δεύτερος, της «δυναστείας» των Παπανδρέου, ήταν ο γιος του Γ. Παπανδρέου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος βρέθηκε στο εξωτερικό, σε όλη σχεδόν την περίοδο της εφταετίας της χούντας των συνταγματαρχών. Οταν, όμως, κάτω από το βάρος των γεγονότων (εξέγερση λαού και φοιτητών στο Πολυτεχνείο το '73, πραξικόπημα και εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το '74) κατέρρευσε το καθεστώς της χούντας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, επέστρεψε στην Ελλάδα, για να φέρει το ...σοσιαλισμό. Γνωρίζοντας τα αντιαμερικανικά αισθήματα του ελληνικού λαού (τότε ήταν κοινό μυστικό σε όλους τους Ελληνες ότι η εγκαθίδρυση της χούντας των συνταγματαρχών έγινε με τις πλάτες των ΗΠΑ), ο Αν. Παπανδρέου προσπάθησε να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε με τις κάλπικες διακηρύξεις που καταχωρήθηκαν και στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ (όπως: «Εξω οι αμερικάνικες βάσεις», «Εξω η ΕΟΚ», κατάργηση αποικιοκρατικών συμβάσεων και νόμων κλπ). Διακηρύξεις και θέσεις, που αποτελούσαν τη σημαία του ΠΑΣΟΚ σε όλη τη δεκαετία του '70 μέχρι το 1981. Μόλις ο Αν. Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός το γύρισε στο ...καλαματιανό, ξεχνώντας όλες τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει με το «Συμβόλαιο με το λαό». Στα πλαίσια αυτά, το 1983 ανανέωσε τη συμφωνία για την παραμονή των αμερικανικών βάσεων (αντί της απομάκρυνσής τους), άρχισε να εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία με εκείνη της ΕΟΚ των μονοπωλίων (ξεχνώντας το «Εξω από την ΕΟΚ»). Επίσης, το 1985 κέρδισε τις εκλογές με το σύνθημα για «ακόμα καλύτερες και μέρες», αλλά, στη συνέχεια, εφάρμοσε το διετές πρόγραμμα λιτότητας με υπουργό Οικονομίας τον Κ. Σημίτη, έδωσε άφεση αμαρτιών στα παλιά τζάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών που είχαν καταληστεύσει τις επιχειρήσεις τους (τις λεγόμενες προβληματικές), ενώ επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ κυοφορήθηκε και το σκάνδαλο Κοσκωτά κλπ.

Ο τρίτος της «δυναστείας» των Παπανδρέου είναι ο εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου και γιος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Β΄, που μέχρι χτες τα ΜΜΕ τον αποκαλούσαν και Γιωργάκη. Ακολουθώντας τα βήματα του παππού και πατέρα του, ο Γιωργάκης, έχει δώσει - από τα κυβερνητικά πόστα που κατείχε τόσο επί των ημερών πρωθυπουργίας του Α. Παπανδρέου όσο και του Κ. Σημίτη - αρκετά δείγματα γραφής φαρισαϊσμού και υποκρισίας. Για παράδειγμα, θα θυμίσουμε ότι υποστήριξε το βρώμικο πόλεμο των αμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων και της ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και πέρσι στο Ιράκ, προβάλλοντας διάφορα διάτρητα επιχειρήματα είτε για «ανθρωπιστικούς πολέμους», είτε για πολέμους εναντίον της «τρομοκρατίας» κλπ. Και, βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιωργάκης, σαν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά και του ΕΓ του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη, υπερψήφισε όλες τις κυβερνητικές αποφάσεις (αντεργατικά, αντιασφαλιστικά, δασοκτόνα και άλλα νομοσχέδια ή φοροεισπρακτικά μέτρα).