«Να πάρουμε τη δουλιά. Αυτό αφήνει στην μπάντα όλα τα άλλα». Η φράση ανήκει στον μεταλλειολόγο μηχανικό Σαράντο Μουγιάκο, μέλος της επιτροπής που διερεύνησε τα αίτια της τραγωδίας του εργοστασίου «Ρικομέξ», στο σεισμό του 1999, και ειπώθηκε τις προάλλες στη διάρκεια της αντίστοιχης δίκης. Και τη σημειώνουμε όχι μόνο γιατί αντανακλά μια γενικότερη σήμερα πραγματικότητα, αλλά και γιατί οδηγεί στη ρίζα του προβλήματος. Οσο περισσότερο κυριαρχούν ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός και το κυνηγητό του κέρδους. Οσο περισσότερο συγκεντρώνεται ο πλούτος σε λίγα χέρια και στενεύουν τα περιθώρια για τους πολλούς, τόσο περισσότερο η παραπάνω φράση θα σφραγίζει την πραγματικότητα. Τόσο περισσότερο θα αφήνονται στην μπάντα οι ανάγκες των πολλών, η υγεία και η ασφάλειά τους, ακόμη και η ίδια η ζωή τους. Τόσο περισσότερο θα δυναμώνουν και θα πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα της πολύμορφης κρίσης, θα γίνεται λιγότερο ανθρώπινη η καπιταλιστική κοινωνία μας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και οι προοπτικές της. Καμιά αμφιβολία δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει γι' αυτό. Οπως και για το γεγονός πως η ανατροπή της κατάστασης αυτής και η χάραξη μιας ριζικά διαφορετικής πορείας δε θα γίνουν από μόνες τους, ούτε θα έρθουν ως ...θείο δώρο. Μπορούν και πρέπει να τις φέρουν όλοι όσοι έχουν άμεσο συμφέρον γι' αυτό.