Διευρύνεται το χάσμα και, μάλιστα, με εντεινόμενους ρυθμούς, μεταξύ πλούσιων και φτωχών κρατών. Αυτό είναι το συμπέρασμα από την έκθεση, που έδωσε τις προάλλες στη δημοσιότητα ο ΟΗΕ, για την κατάσταση του παγκόσμιου πληθυσμού. Ενώ, το 1960 η αναλογία (του κατά κεφαλήν εισοδήματος) ήταν 1:30, το 1999 έφτασε το 1:60 και σήμερα είναι 1:75. Κι όλ' αυτά, όταν ο παγκόσμιος πλούτος οκταπλασιάστηκε από το 1950 μέχρι σήμερα.

Βέβαια, η τάση αυτή δεν υπάρχει μόνο στις τελευταίες δεκαετίες. Η εμφάνιση και κυριαρχία του καπιταλισμού, τον 18ο και 19ο αιώνα, σε μια σειρά χώρες έδωσε σοβαρή ώθηση στη διεύρυνση των ανισοτήτων και την όξυνση των αντιθέσεων. Κι ακόμη περισσότερο, όταν ο καπιταλισμός πέρασε στο ανώτατο και τελευταίο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό. Χαρακτηριστική γι' αυτό απόδειξη αποτελούν τα παρακάτω στοιχεία: Το 1820 η αναλογία φτωχών και πλούσιων χωρών ήταν 3 προς 1. Το 1913 η αναλογία έγινε 11 προς 1. Το 1950 έγινε 35 προς 1. Το 1973 έγινε 44 προς 1 και το 1992 έφτασε στις 72 προς 1.