Υπό το πρίσμα των Θέσεων της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η ΕΠ της ΚΟΑ, σε συνεδρίασή της, εξέτασε την έως τα σήμερα δουλιά της, με αυτοκριτική διάθεση προσέγγισε τις αδύνατες πλευρές της, ενώ έμφαση δόθηκε στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αποφασιστική αντιμετώπισή τους. Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής, με επικεφαλής την ΓΓ Αλέκα Παπαρήγα. Οι Θέσεις για το Συνέδριο ψηφίστηκαν ομόφωνα, καθώς κοινή ήταν η εκτίμηση ότι αποτελούν πολύτιμο εφόδιο για τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος.

Η ανάδειξη των αδυναμιών, όχι μόνο δεν επισκίασε αλλά ενίσχυσε την αισιοδοξία για αποτελεσματικότερη πορεία, καθώς, όπως τονίστηκε, η γνώση και η συζήτηση των αδύνατων σημείων της δουλιάς δείχνουν πως η Οργάνωση είναι σήμερα πιο ώριμη και ικανή να τα αντιμετωπίσει. Αλλωστε, από τη συνεδρίαση δεν έλειψε και η εξέταση της θετικής εμπειρίας που υπάρχει και είναι αξιόλογη. Το κλίμα αισιοδοξίας τροφοδοτήθηκε περαιτέρω από τη δυναμική εκκίνηση της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης, καθώς την πρώτη της μέρα η ΚΟΑ ξεπέρασε το στόχο της και κάλυψε το 27,73% του πλάνου της.

Εισηγητικά, ο Γραμματέας της ΚΟΑ και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Αρβανιτάκης επισήμανε την ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για ουσιαστική μελέτη και συζήτηση των Θέσεων στις ΚΟΒ, για ανάπτυξη ενός γόνιμου προβληματισμού πάνω στο περιεχόμενό τους. Εστίασε στο κρίσιμο ζήτημα του 17ου Συνεδρίου που είναι η ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος, τονίζοντας πως ο στόχος αυτός προκύπτει ως αναγκαιότητα και απαίτηση, σε καιρούς όπου η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο, ως έκφραση των εσωτερικών αναγκών του ίδιου του συστήματος. Σε καιρούς που ωριμάζουν οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό, που είναι επίκαιρος και δεν αναφέρεται σε κάποιο μακρινό μέλλον. Αναφερόμενος στις αδυναμίες στη δράση της Οργάνωσης τόνισε ως κύρια αιτία τους το ότι δεν κατακτήθηκε η ιδεολογικοπολιτική αφομοίωση του Προγράμματος και των στόχων του Κόμματος και η ενιαία αντίληψη για το πώς δουλεύουμε, υποτάσσοντας την τακτική μας στη στρατηγική.

Ο Δ. Αρβανιτάκης τόνισε την ανάγκη μεγαλύτερης στοχοπροσήλωσης, στην προσπάθεια για την προώθηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης, με τα μικρομεσαία στρώματα. Ακόμα, της επιμονής στη δουλιά κατά κλάδο με κατάλληλη διάταξη δυνάμεων και σχέδιο. Αλλά και στο άνοιγμα της δουλιάς, με αποφασιστικότητα στις γυναίκες και τη νεολαία. Την ανάγκη, τέλος, όλες οι δυνάμεις να δουλεύουν για τη διαμόρφωση συσπειρώσεων και την ενίσχυση των υπαρχουσών, με προσανατολισμό στη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου. Στην κατεύθυνση αυτή επισήμανε καθοριστικός είναι ο ρόλος της ιδεολογικής δουλιάς, της υπεράσπισης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και της σοσιαλιστικής προοπτικής, της ανάδειξης νέων στελεχών κ.ά.

Την ανάγκη να δουλεύουμε με βάση τη στρατηγική, έχοντάς την κατανοήσει πλήρως και ενιαία, ώστε όλα τα σφυριά να χτυπάνε στον ίδιο στόχο, υποτάσσοντας σ' αυτή την καθημερινή πρακτική, επισήμαναν στις τοποθετήσεις τους τα μέλη της ΕΠ της ΚΟΑ, αναδεικνύοντας την ευθύνη των οργάνων για το πώς βοηθάνε σ' αυτή την κατεύθυνση τα μέλη του Κόμματος, για το πώς επιδιώκεται σταθερά να αποσπάται από κάθε μέλος ό,τι καλύτερο έχει να δώσει.

Αναφορικά με τις συσπειρώσεις και αφού έγινε απολογισμός και των θετικών βημάτων που έχει κάνει η ΚΟΑ, υπογραμμίστηκε πως για να επιταχυνθεί η υλοποίηση των σχετικών στόχων χρειάζεται να υπάρχει ενιαία αντίληψη γύρω από το ρόλο τους, το τι υπηρετούν και τι επιδιώκουν, ώστε η δουλιά να μη χαρακτηρίζεται από τυπικότητα και να μην αφυδατώνεται. Σημειώθηκε πως η δράση για τη διαμόρφωση συσπειρώσεων πρέπει να σχεδιάζεται ολόπλευρα και να απαντά στο πώς κάθε ΚΟ θα συμβάλει στην ενίσχυσή τους, με εξειδίκευση της πολιτικής του Κόμματος ανά χώρο. Ακόμα, πως πρέπει να υπάρξει απογαλακτισμός από συνήθειες και τρόπους δουλιάς και καταπολέμηση λανθασμένων αντιλήψεων που οδηγούν σε υποχωρητικότητα στο όνομα της ρεαλιστικότητας ή των αρνητικών συσχετισμών. Σημειώθηκε, τέλος, πως η συγκρότηση του Μετώπου δεν είναι ένα στιγμιότυπο της ταξικής πάλης, αλλά απαιτεί επίμονη δουλιά για ισχυρό ΚΚΕ και αλλαγή των συσχετισμών.

Μεγάλο μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε στις κοινωνικές συμμαχίες και κυρίως στη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικρομεσαία στρώματα. Τονίστηκε επ' αυτού ως επιτακτικά αναγκαίο να υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο, με έλεγχο και διάταξη των δυνάμεων στη δουλιά στην εργατική τάξη. Ενώ, επίσης, επισημάνθηκε η ανάγκη η ΚΟΑ με μεγαλύτερη προσήλωση να δει τη δουλιά της στους αυτοαπασχολούμενους χωρίς προσωπικό, που είναι χιλιάδες στην Αθήνα και αυτοί πρωτίστως έχουν συμφέρον να συμμαχήσουν με τους εργατοϋπαλλήλους, συντονίζοντας τη δράση τους ενάντια στον κοινό αντίπαλο.

Σε ό,τι αφορά στην οργανωτική ισχυροποίηση του Κόμματος κοινή ήταν η εκτίμηση ότι υπάρχουν σήμερα δυνατότητες, καθώς το κύρος του Κόμματος είναι ανεβασμένο και γύρω του συσπειρώνονται και δρουν πρωτοπόροι αγωνιστές, που συμφωνούν με τις θέσεις και τις προτάσεις του. Επισημάνθηκε, ωστόσο, ως ανασταλτικός παράγοντας η απογοήτευση που σκόρπισαν οι εξελίξεις των αρχών της δεκαετίας του '90, η οποία πρέπει με σθένος να καταπολεμηθεί. Εξάλλου, σημειώθηκε ότι η ενιαία αντίληψη της στρατηγικής του Κόμματος αποτελεί προϋπόθεση και της οργανωτικής του ισχυροποίησης, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται να γενικεύεται και να αξιοποιείται η συλλογική εμπειρία, να επεξεργάζεται η ΚΟΒ σχέδιο δράσης, ώστε να παρεμβαίνει με αποφασιστικότητα σε καθετί που εκδηλώνεται στην ακτίνα δράσης της, να αποτελεί πραγματικά το Κόμμα στο χώρο της, συσπειρώνοντας γύρω της αγωνιστές που μπορούν σε μια προοπτική να ενταχτούν στις γραμμές του Κόμματος. Ως προς αυτό το θέμα επισημάνθηκε, τέλος, η ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια στην ΚΝΕ, για ουσιαστική διαπαιδαγώγηση των μελών της.

Το ζήτημα της μη βαθιάς κατανόησης του γενικού άξονα της δουλιάς μας σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, συμπληρώνοντας: «Την πραγματικότητα στο χώρο που δρούμε τη γνωρίζουμε, αλλά την επεξεργαζόμαστε, τη συνδέουμε με την πολιτική μας;». «Τα προβλήματα του χώρου - τόνισε - είναι τα προβλήματα του κλάδου, το λιγότερο. Και με τα προβλήματα του χώρου θα ασχοληθούμε, θα έχουμε ευαίσθητες κεραίες. Αλλά του κλάδου δε μας είναι γνωστά». Επ' αυτού αναφέρθηκε σε κάποιο εργοστάσιο που κλείνει, τονίζοντας πως είναι ανάγκη να πούμε στους εργαζόμενους το λόγο για τον οποίο κλείνει, παλεύοντας συγχρόνως στο πλευρό τους για τα δικαιώματά τους, αλλά καταθέτοντάς τους τις εξελίξεις γενικότερα στον κλάδο τους, το πού πάνε τα πράγματα, το γιατί, το τι γίνεται με τη συγκέντρωση του κεφαλαίου. Οπως υπογράμμισε, οι κομμουνιστές πρέπει να βαθαίνουν στην πραγματικότητα, αυτό απαιτούν οι συνθήκες.

Η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε πως από την ΚΕ έως τα παρακάτω όργανα πρέπει να έχουν σαφή εικόνα της πορείας των κλάδων της οικονομίας, καθώς η δουλιά στο μεμονωμένο εργοστάσιο δε θα έχει αποτελέσματα. Οπως τόνισε, μέχρι σήμερα δεν έκαναν λάθος οι κομμουνιστές, αλλά σήμερα βλέπουν καλύτερα κάποια πράγματα κι αυτό είναι αισιόδοξο καθώς σημαίνει ότι μπορούν να τα αντιπαλέψουν. «Με όλα ασχολιόμαστε - σημείωσε - αλλά με άξονα γενικό κι επειδή αυτός είναι αδύνατος δε βαθαίνουμε σε λεπτομέρειες. Ορισμένα ζητήματα δε λύνονται με άμεσα αιτήματα πάλης π.χ. η συγκέντρωση του κεφαλαίου είναι εσωτερική του ανάγκη. Δε θα βάλουμε όρια στο τι μπορεί να κατακτήσει το κίνημα, αλλά κάποια πράγματα στο μυαλό μας να είναι ξεκάθαρα. Στους μικρομεσαίους για παράδειγμα τι θα πούμε, στον έμπορο; Οτι η απάντηση είναι η οργάνωση του κρατικού εμπορίου και να είναι υπάλληλος του κράτους και να δει τότε και τα ωράριά του. Γι' αυτό παλεύουμε. Να μην κάνουμε υποχώρηση χάριν της συσπείρωσης, δε βοηθά αυτό στη συνείδηση. Στους αγρότες λέμε για διάθεση των προϊόντων. Το κράτος να τα συγκεντρώνει και να τα διαθέτει, κανονίζοντας τις τιμές, τις εξαγωγές, απαγορεύοντας τις εισαγωγές, αρνούμενο τις ποσοστώσεις. Να τους το θέσουμε ως αίτημα πάλης. Εμείς λέμε ότι αυτό θα κάνει η λαϊκή εξουσία. Αλλά να το παλεύουμε και στο σήμερα.

Να έχουμε καθαρό τον άξονα. Κατακτήσεις ναι μπορούμε να έχουμε, αλλά να γνωρίζουμε τις ανάγκες του συστήματος τις εσωτερικές και να τις εξηγούμε στον κόσμο».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι ο προσανατολισμός απελευθερώνει και ανεβάζει δυνάμεις και απαιτείται να προσανατολιστούν οι ΚΟΒ κι όχι να εντέλλονται να δράσουν. «Εχουμε δυνατότητες - κατέληξε - πολλά τα φοβηθήκαμε, άλλα τα παλέψαμε και κερδίσαμε. Με την επιμονή μας και παρά τις ανεπάρκειές μας».