Βέβαια, δεν ήταν λίγα τα «μαργαριτάρια» του υπουργού, παρά το «στημένο» χαρακτήρα της εκπομπής. Οπως, ότι η δικτατορία ήταν «μια βίαιη ανατροπή μιας εξαίσιας εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της παιδείας, που ανακόπηκε». Να υποθέσουμε, άραγε, ότι τόσο λίγο και στρεβλά γνωρίζει τη μετεμφυλιακή και μέχρι το 1967 ιστορία του τόπου; Ούτε λίγες ήταν οι παραδοχές, στις οποίες τον υποχρέωσε η σημερινή, σκληρή εκπαιδευτική πραγματικότητα της χώρας. Δάγκωσε τη γλώσσα του, όταν μίλησε για τα ΤΕΕ. Ομολόγησε, ότι το πτυχίο του πανεπιστημίου δεν εξασφαλίζει επαγγελματική δραστηριότητα και μέλλον. Και παρέπεμψε στο αόριστο μέλλον - όταν ενδυναμωθεί η δημόσια εκπαίδευση...- την αντιμετώπιση της γάγγραινας της παραπαιδείας και των φροντιστηρίων, που κάνουν χρυσές δουλιές τελευταία, χάρις και στην «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης.

Κατά τ' άλλα, όλα πάνε καλά κι ωραία, για τον κ. υπουργό...