Η κομπίνα είναι στημένη με τρόπο απλό και ευανάγνωστο: Δείχνουν τα επίσημα στοιχεία την ανεργία να πέφτει; Να που η πολιτική μας αποδίδει και επιβάλλεται να συνεχιστεί. Ταΐζουμε τους εργοδότες και αυτοί εσένα. Δείχνουν στασιμότητα στους άνεργους; Αν μη τι άλλο, την κουμαντάραμε την ανεργία. Και τώρα - με την πολιτική μας πάντα - έρχονται τα καλύτερα. Ξεκινάει η «κάθοδος», λίγη υπομονή και τα μέτρα θα αποδώσουν. Δείχνουν τα στοιχεία αύξηση της ανεργίας; Επιτακτική η ανάγκη να τρέξει η πολιτική μας γρηγορότερα στο γνωστό αυλάκι. Για το φούσκωμα των ανέργων φταίνε οι προηγούμενοι που κιότεψαν και ολιγώρησαν. Τώρα, τα πράγματα αλλάζουν. Σε λίγο καιρό που θα καρπίσουν τα μέτρα, θα δεις κι εσύ χαΐρι.

Κομπίνα δεύτερη: Είσαι άνεργος; Λέει η πολιτική μας, ότι για να βρεις δουλιά πρέπει το επίδομα της ανεργίας σου να το μασουλήσει ο εργοδότης που θα σε προσλάβει σαν ανειδίκευτο χαμάλη για λίγους μήνες. 'Η να πάρεις πτυχίο κομπιουτερά, κομμώτριας και συντηρητή πισίνας, σε κάποια από τα ινστιτούτα που στήσαμε με τα λεφτά σου. 'Η να δουλέψεις ανασφάλιστος για το καλό της εργασιακής σου εμπειρίας. Αλλη λύση δεν υπάρχει. Είσαι εργαζόμενος; Αν θες να παραμείνεις, χαμήλωσε τον πήχη. Σκέψου ότι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λιγουρεύονται τη θέση σου, αν επιμείνεις με το στανιό να ζητάς καλό μισθό, ένσημα, ασφάλεια, ανθρώπινο ωράριο. Ανεργία έχουμε και τέρμα οι γενναιοδωρίες. Βολέψου με ό,τι περισσεύει, γιατί ο Καιάδας είναι απύθμενος και χωράει πάρα πολλούς ακόμη.

Απ' όπου και να πιάσεις την προπαγάνδα των διαχειριστών, σ' ένα πράγμα καταλήγεις. Σαν το βούτυρο στο ψωμί είναι η ανεργία για την πολιτική τους. Κι ας είναι η τελευταία ο μεγάλος υπεύθυνος για την ύπαρξη της πρώτης. Αν για καθένα από τους 527.000 άνεργους η καθημερινότητα είναι βραχνάς, γι' αυτούς δεν είναι παρά μια αφορμή για να «τρέξουν» όσα «σφυρίζουν» από το υποβολείο οι πραγματικοί κουμανταδόροι, οι έχοντες και κατέχοντες τα μέσα παραγωγής. Κι από αφορμές έχει γεμίσει ο τόπος. Δες την Ασφάλιση. Μειώνουν, χαρίζουν ή καταργούν τις εργοδοτικές εισφορές, μέχρι τα Ταμεία να γονατίσουν στο όνομα της «ανάπτυξης» και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Για να σου πουν μετά ότι πρέπει να λησμονήσεις το ένσημο, αν θέλεις να συνεχιστεί η «ανάπτυξη»...

Η κοροϊδία είναι προκλητική. Γεμίζουν κουβάδες με τα αδιέξοδα που δημιούργησαν οι ίδιοι και ύστερα τους αδειάζουν στο μύλο της πολιτικής τους, που γυρίζοντας θα γεννήσει τα νέα, ακόμη μεγαλύτερα αδιέξοδα, θα ξεχειλίσει τους καινούριους κουβάδες και πάει λέγοντας. Κι όσο ο μύλος θα γυρνάει ανενόχλητος, όσο η προπαγάνδα τους θα πιάνει τόπο, τόσο τα πράγματα θα χειροτερεύουν για εργαζόμενους και άνεργους. Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα: θα κρέμονται οι εργαζόμενοι για πολύ ακόμα από τα νούμερα και τις συνταγές του κάθε Παναγιωτόπουλου και Γιακουμάτου, ή θα το πάρουν μια και καλή απόφαση πως οι διαχειριστές κομπιναδόροι - και... οστρακιά να βγάλουν - δε θέλουν και δεν μπορούν να εξαλείψουν την ανεργία...