Του Γιάννη Καλαϊτζή από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Τολμάει, άραγε, σήμερα κάποιος, να αγοράσει λαμπάδα χωρίς να μπορεί να αποδείξει εκ των προτέρων ότι πράγματι την προορίζει για το εικονοστάσι της Παναγιάς;

Ομολογούμε απόλυτη αδυναμία να παρακολουθήσουμε τις ...εξελίξεις.

Ποιες «εξελίξεις», δηλαδή...

Πιο εύκολα παρακολουθούσες παλιότερα το βυτιοφόρο που έγραφε «εκκενώσεις ο Αχόρταγος», παρά σήμερα όλα αυτά τα «ρεπορτάζ».

Κι είχαν οι θεομπαίχτες την αξίωση να τους φιλάνε τα παιδιά το χέρι στο δρόμο.

Αϊ Σιχτίρ!

Αν και αυτοί μάλλον ως ευλογία το εισπράττουν.

Εχει μία αξία, πάντως, το ξεβράκωμα στα περί την Εκκλησία. Βοηθάει να αποκτάς κριτήριο για να ξεχωρίζεις τις φράσεις από τις πράξεις.

Δείτετο διπλανό «κουίζ».

Η θέση του ΣΕΒ είναι, με μικρή παραλλαγή, αντίγραφο θέσεων, που διατύπωσε προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου.

Η φράση του υπουργού Εργασίας της κυβέρνησης της ΝΔ αντιγράφει κείμενο του ΣΥΝ, που, αφού υπέγραψε όλα τα περί αύξησης της ανταγωνιστικότητας, καταγγέλλει σήμερα τη «νεοφιλελεύθερη έμπνευση».

Η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ είναι συνεπής: Ζητάει να εφαρμοστεί ο αντιασφαλιστικός νόμος Ρέππα.

Κι από κοντά ο πρώην υπουργός προπαγάνδας του ΠΑΣΟΚ πετάει μια μπαρούφα - αντίγραφο από την πρόταση του ΠΑΣΟΚ περί της «νέας διακυβέρνησης».

Ολοι μαζί κάνουν στην πράξη ό,τι περνά από το χέρι τους, για να θάψουν πιο βαθιά την εργατική τάξη - τα δικαιώματα και τις ματωμένες κατακτήσεις της.

Για να έρθουν αύριο να πανηγυρίσουν μαζί με τους εφοπλιστές για το «ελληνικό θαύμα», έχοντας σβήσει από το χάρτη τα χέρια που τσακίστηκαν σ' αυτήν τη μηχανή παραγωγής κερδών.

Ως την εποχή, που η Δικαιοσύνη τους θα αναγκαστεί να πάψει να γεμίζει φυλακές δίπλα σε γκρεμισμένα σχολεία.

Ως την εποχή, που ό,τι αποφασίσουμε να κάνουμε πράξη, θα είμαστε αρκετά ισχυροί, ώστε και να το κάνουμε πράξη.