Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «ΝΕΑ»

Κι έχει βάση αυτό το κυβερνητικό ενδιαφέρον για τους μετανάστες. Αμα είναι αγράμματοι και παράνομοι, τους εκμεταλλεύονται πιο εύκολα οι εργοδότες. Κι, ως γνωστόν, η κυβέρνηση έχει ανοίξει πόλεμο με τον ΣΕΒ.

Αυτό, βέβαια, έχει ορισμένες παρενέργειες: Ο ΣΕΒ στράφηκε στη ΓΣΕΕ, η οποία επίσης βρίσκεται σε πόλεμο με την κυβέρνηση. Ε, είχε προηγηθεί κι εκείνη η πρόταση Πολυζωγόπουλου για το νέο χαράτσι στους υψηλόμισθους εργαζόμενους, δεν ήθελε πολύ το πράγμα για να προκύψει παίνεμα.

Ακλόνητος, όμως, ο πρωθυπουργός, καταγγέλλει ανοιχτά τις μιζέριες των εργατών, που με τα φοβικά σύνδρομά τους δεν αφήνουν τον τόπο να δει τη Νέα Οικονομία, ξέρετε αυτήν όπου η εργάσιμη μέρα αρχίζει με το χάραμα και τελειώνει με τη δύση του ήλιου.

Τον περιμένει, όμως, στη γωνία το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δε γνωρίζει τίποτα για το ποιος καθήλωσε 20 χρόνια μισθούς και μεροκάματα. Τα μπερδεύει, όμως, λίγο, όταν καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση πάει χέρι χέρι με τον ΣΕΒ. Καθώς οι «διαρθρωτικές αλλαγές για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» είναι ενιαία γραμμή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΕΒ, της ΓΣΕΕ, του ΣΥΝ, όλων αυτών, που δεν μπαίνουν καν στο κόπο να παραλλάξουν λίγο το κείμενο της ΕΕ, που χρησιμοποιούν ως τυφλοσούρτη διά πάσαν νόσον...

Τελικά, τα πράγματα μπαίνουν ξανά στη θέση τους από τον ίδιο τον ΣΕΒ. Που κάνει τον κόπο να πει με απλά ελληνικά τη γενική κατεύθυνση: Πολλά και φτηνά χέρια στην παραγωγή, τέλος στα δικαιώματα.

Θα πείτε, δεν τα γράφουν έτσι τα εξάστηλα. Σωστά. Με τέτοιο συνωστισμό δημοσιογράφων σε κάτι υπηρεσίες, όπως αυτή του υπουργείου Γεωργίας, πού να βρεθεί χρόνος για αναλύσεις επί της πραγματικότητας.

Δε βλέπετε τι παθαίνουν κι αυτοί στο Ιράκ, που παριστάνουν την ανεξάρτητη βουλή...

Μέρα που 'ναι, κάθε σκέψη και για τις άλλες, τις νόμιμες, μορφές, με τις οποίες εκφράζεται η δικτατορία της αστικής τάξης, είναι θεμιτή.