«Κατά τη γνώμη μου, το πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση ήταν το συνηθισμένο, αυτό που ειπώθηκε, η διαχείριση και μάλιστα ορισμένες πλευρές της διαχείρισης», υπογράμμισε στη δευτερολογία της η Αλέκα Παπαρήγα.

Αναφερόμενη σε ειδικότερα θέματα τόνισε: «Και τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία έχουν παραδεχτεί, όταν είναι κυβέρνηση και όταν είναι αντιπολίτευση, ότι επί πολλά χρόνια και διαδοχικά έχουν παρακρατηθεί ποσά που τα χρωστούν σε δύο καίριους τομείς: στα ασφαλιστικά ταμεία, στο ΙΚΑ και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χρόνια τώρα είτε εισπράττονται φόροι για λογαριασμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δεν αποδίδονται είτε χρησιμοποιούνται τα αποθεματικά του ΙΚΑ και άλλων ασφαλιστικών ταμείων για άλλους σκοπούς. Τι γίνεται με αυτά;

Εδώ έγινε συζήτηση για εξοικονόμηση εκατό ή διακοσίων εκατομμυρίων ευρώ. Βεβαίως, είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό, αν πρόκειται για λαϊκές οικογένειες. Εδώ όμως μιλάμε για πακτωλό χρημάτων. Είπε, για παράδειγμα, ο κύριος πρωθυπουργός σε κάποιο κομματικό σώμα της Νέας Δημοκρατίας - το είπε και σήμερα νομίζω - ότι θα αυξήσει την επιχορήγηση προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μα εδώ υπάρχει χρέος το οποίο υπήρχε αρχικά την περίοδο 1990 - 1993 - 2004 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δηλαδή για ποια αύξηση μιλάμε προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Εδώ υπάρχει μεγάλο χρέος.

Το ίδιο ισχύει και με τα ασφαλιστικά ταμεία. Και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δε θεωρώ ότι αν επιστραφούν όλα τα χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία - που κυριολεκτικά έχουν φαγωθεί - θα αντιμετωπιστεί το ζήτημα των παροχών Υγείας, Πρόνοιας προς τους εργαζόμενους ή ότι θα λυθεί το ζήτημα των ελλειμμάτων. Οχι, διότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Αλλά τι γίνεται - και εδώ είναι ο μεγάλος κίνδυνος - που τώρα τα ασφαλιστικά ταμεία θα μπουν στο χρηματιστήριο και θα συμπράξουν σε διάφορες μορφές σε χώρους της κεφαλαιαγοράς; Εδώ δε γίνεται καμία συζήτηση. Ούτε η Νέα Δημοκρατία διόρθωσε τα του ΠΑΣΟΚ ούτε το ΠΑΣΟΚ ήταν καλύτερο από τη Νέα Δημοκρατία».

Σχολιάζοντας τα όσα λέγονται για το φαινόμενο της διαφθοράς η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

«Και ένα τελευταίο, χωρίς να θέλω να κάνω κατάχρηση του χρόνου, γιατί δεν είναι ο χρόνος που λύνει τα ζητήματα. Από αυτό το Βήμα έγινε πάρα πολλή συζήτηση - συνήθως αυτό γίνεται από την αντιπολίτευση και το έκανε η Νέα Δημοκρατία, όταν ήταν στην αντιπολίτευση - περί διαφθοράς, περί διεφθαρμένων, για νοσηρό κλίμα κ.λπ. Δεν έχω καμία αντίρρηση γι' αυτό, αλλά το ζήτημα δε βρίσκεται ακριβώς μέσα εδώ.

Αλλού είναι το πρόβλημα. Το κυριότερο είναι να βγουν συμπεράσματα απ' όλες τις χώρες της Ευρώπης που έκαναν την εξυγιαντική τους πορεία. Είχαμε τα "καθαρά χέρια" στην Ιταλία. Είδαμε τι γέννησαν. Και έχουν ακόμη να γεννήσουν πολλά. Και σε άλλες χώρες είχαμε νέα κόμματα άφθαρτους πολιτικούς κ.λπ. Ας σκεφθεί ο καθένας μας πού είναι η διαφθορά. Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση πρέπει να πω ότι η διαφθορά δε βρίσκεται ούτε στη νοοτροπία των πολιτικών ούτε στη νοοτροπία των ανθρώπων. Το σύστημα είναι σάπιο. Καθαρά πράγματα. Και εδώ έχει σαπίσει πάρα πολύ. Τι να συζητάμε τώρα!

Γι' αυτό, ας είμαστε περισσότερο προσεχτικοί. Καλλιεργούνται στους λαούς οι αντιλήψεις ότι αν εμφανιστούν νέα κόμματα κ.λπ. κάτι θα γίνει. Και βεβαίως υπάρχουν παλιά κόμματα και μπορούν να εμφανιστούν νέα καλά κόμματα, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα. Και, εν πάση περιπτώσει, και ο "μπερλουσκονισμός" δεν είναι ίδιον της Ιταλίας. Ας βγουν μερικά συμπεράσματα, γιατί έτσι όπως πάμε μέχρι τις εκλογές, η μάχη θα δίνεται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία.

Ούτε η ανανέωση από μόνη της λέει τίποτα, ούτε η σταθερότητα στις αρχές από μόνη της λέει τίποτα, ούτε η ηθική λέει τίποτα και μάλιστα, να σας πω ότι όταν λέγονται και από στόματα πολιτικών, δεν ξέρω αν ο κόσμος δίνει και τόσο μεγάλη σημασία».

«Θα τελειώσω με τα αποτελέσματα και τα έργα. Ακουσα για περιοδείες. Από τις περιοδείες δε βγάζεις πάντοτε συμπεράσματα και μάλιστα, αν πάει περιοδεία ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλος μπορεί να σου πει τον πόνο του και άλλος μπορεί να σου "χαϊδέψει" και τα αυτιά, γιατί έτσι έχει μάθει.

Υπάρχει, όμως, ένα πράγμα. Ανοιχτά και καθαρά: Μπορεί ελεύθερα ο εργάτης και η εργάτρια στον ιδιωτικό τομέα να απεργήσει; Αυτό είναι το κριτήριο και όχι να πάω να ακούσω τι θα μου πει. Θα μου πει: "Σεμνά και ταπεινά και καταφρονεμένα"!

Μπορεί να απεργήσει; Και όσον αφορά αυτά που γίνονται το τελευταίο διάστημα, θα ήθελα να πω ότι υπάρχει εργοδοτική τρομοκρατία και αυτόν τον κόσμο δεν τον στηρίζουν ούτε τα κόμματα εξουσίας, ούτε το συνδικαλιστικό κίνημα, ούτε η ηγεσία - αυτή τη στήριξη θέλει - εάν αποφασίσει να απεργήσει, διότι διά της βίας κανένας δεν μπορεί να απεργήσει. Οι εργαζόμενοι ζητούν απεργιακές επιτροπές απ' έξω για να τους εμποδίσουν να μπουν.

Αυτά, όμως, δε θα σας τα πουν στις περιοδείες, ακόμα και εάν πάτε και μαζί και χώρια! Δε θα σας πουν ότι παίρνουν τηλέφωνο και λένε "ελάτε έξω από το εργοστάσιο και κάντε αλυσίδα, γιατί θέλω να πω ότι δεν μπήκα, αφού υπήρχε αλυσίδα", γιατί θέλει, αλλά φοβάται να απεργήσει. Αυτά δεν πρόκειται να τα πείτε. Τέτοια προστασία δεν υπάρχει».