Δεν πρόκειται για «ρετσινιά». Τον ίδιο αφέντη υπηρετούν, την ίδια ιδεολογία πρεσβεύουν, στην ενσωμάτωση εργατών στοχεύουν, ώστε το κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται την εργατική δύναμη, έχοντας και όλη τη μηχανή στη διάθεσή του, έτοιμη και ικανή πάντα να διασφαλίζει, κάθε στιγμή, τη συνέχεια αύξησης των κερδών του.
Το αυτό ισχύει και στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Οπου ο νέος Κώδικας ήρθε να επαυξήσει σε μια παλιά κατεύθυνση. Το πώς θα διασφαλιστεί η μεγαλύτερη πρόσδεση της ΤΑ στις ευρωενωσιακές επιλογές, στις αξιώσεις δηλαδή του κεφαλαίου να αξιοποιεί και την Αυτοδιοίκηση για την αύξηση των κερδών του. Πλέον, το ομολογούν και οι ίδιοι.
«Σώστε τη φήμη του ευρώ»! Ελα, όμως, που δε σώζεται, καθώς ό,τι αντιπροσωπεύει είναι βαθιά αντιδραστικό, βαθιά αντιλαϊκό, ευθέως αντεργατικό. Η συσσωρευμένη εμπειρία βγάζει και συμπέρασμα. Οπότε, λογική και η αγωνία των υποστηρικτών του να το σώσουν.
Τα περί «πληκτικότητας» του λόγου των κομμάτων και έλλειψης πολιτικού οράματος είναι απλά ...τρίχες! Για να κρύψουν ότι τα αστικά κόμματα είναι εχθρικά προς την εργατική τάξη, ότι ο βίος και η πολιτεία τους είναι πλέον αρκετά κραγμένα. Ναι, είναι πρόβλημα ότι αυτά τα κόμματα διαθέτουν ακόμα λαϊκή υποστήριξη. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα λόγου...
Στημένη η δουλιά με τα σκουπίδια. Οταν το αδιέξοδο θα γίνει απόλυτο, τότε οι ιδιώτες της καύσης και της πυρόλυσης θα μοιάζουν σωτήρες. Ποιος θυμάται τον επίτροπο Βεστρίγκερ, που γύρναγε ανά την Ελλάδα πλασάροντας «οικολογικές» πολυεθνικές; Ποιος θυμάται το «χρυσό γέλιο» κάτι τύπων, που χρόνια τώρα περιφέρονται ως ειδικοί στη διαχείριση απορριμμάτων, ενώ είναι μόνο πλασιέ «οικολογικών» πολυεθνικών;
Ασχετο: Για τη διαφημιστική κενολογία ουδέν σχόλιο, μόνο μια υπενθύμιση: Ο ΣΥΝ μετέχει ως εξουσία σ' όλα τα όργανα του Δήμου Αθηναίων και στα Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας, δηλαδή μετέχει σ' έναν μπατσάδικο μηχανισμό. Πού βγάζει γλώσσα; Δε ρωτάει καλύτερα τον Κουβέλη πριν ανοίξει το στόμα του;